روی من حساب کن. من سال‌هاست که گوش به زنگ ندایی از کعبه‌ام. تا صدایم کنی و من با سَر بیایم تا ثابت کنم دروغ نبود آنچه که می‌گفتم: «وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ.(و یاری‌ام برای شما آماده است.)»
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
قطعا برای ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله فرجه) به‌عنوان خاتم‌الاوصیا و منجی جهان بشریت و کسی که در کرۀ زمین دین اسلام را بر تمامی ادیان پیروز می‌گرداند، زمینه و آمادگی جهانی لازم است. از این رو جهان باید زمینهٔ این پذیرش را داشته باشد تا این هدف محقق شود.
بنابرین می‌توان فقدان آمادگی جهان را یکی از فلسفه‌ها و حکمت‌های غیبت امام مهدی(عجل‌الله فرجه) برشمرد.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
رسیدن به امام
«بُرِش اوّل»
تمام مسیرهای منتهی به کربلا بسته شده بود. نمی‌توانست برای یاریِ حسین از کوفه خارج شود. به ناچار همراه سپاه عمر سعد شد و خود را به کربلا رساند...
«بُرِش دوّم»
بعد از رسیدن به کربلا در اوّلین فرصت از سپاه عمر سعد جدا شد و خودش را به حسین رساند و به نحوی شجاعانه در روز عاشورا جنگید و به فیض شهادت نائل آمد. در زیارت ناحیه مقدّسه می‌خوانیم: «السَّلَامُ عَلَى قَاسِمِ بْنِ حَبِیبِ الْأَزْدِی»
همیشه برای رسیدن به امام، یک راهی وجود دارد. دقیقاً زمانی که همه سعی دارند تو را از امامت دور کنند، اما باز هم می‌شود به او رسید. قاسم بن حبیب کسی بود که توانست به هر شکلی که شده خود را به امام حسین برساند و در نهایت هم در مقابل او به شهادت رسید.
ما در کجای تاریخ ایستاده‌ایم؟
آیا ما نیز می‌توانیم خودمان را به امام رسانده و در کنارش بمانیم؟ چقدر تلاش کرده‌ایم تا به امروز برای رسیدن به امام؟!
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{اخلاق مهدوی - شماره 36}
یکی از مردان نیک خدا نقل می‌کرد که در مسیری به باغی رسیدم که درخت گلابی داشت. در زیر این درخت، خواستم گلابی بخورم، به فکر رفتم که اگر کسی مرا در این حالت ببیند، می‌گوید فلانی از میوه مردم می‌خورد، پس از خوردن آن منصرف شدم.
امام علی می‌فرمایند: «کسى که خود را در معرض اتهام و بدگمانى قرار دهد، نباید آن کس را که به او گمان بد برد، سرزنش کند.»
[ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج ۵، ص ۵۶۳]
با توجه به مطالب گفته شده، باید در رفتارمان دقت عمل داشته باشیم، تا خدایی نکرده در جایگاه اتهام قرار نگیریم و مصداق آش نخورده و دهن سوخته نشویم. ما هم به عنوان یک مهدی یاور نباید جوری رفتار کنیم که مورد سوء ظن قرار بگیریم؛ زیرا این اتهام می‌تواند در راهی که انتخاب کرده ایم، سنگ اندازی کند.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
مراحل عزاداریِ حقیقی؛
بر روی کدام پلّه ایستاده‌ای؟؟
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
فلسفۀ عدالت چیه؟ زمینه‌ای برای اینکه با هم و با محبت زندگی کنیم، درست مثل اربعین...
اربعین راهی برای تمرین آدم بودنه. زندگی عادلانه در عین نبودن حساب و کتاب. زندگی با ابراز محبت اما بدون توقع. ما بدونِ فکر به منفعت شخصی، کاری می‌کنیم تا همۀ اطرافیانمون با راحت‌ترین حالت ممکن به سمت هدفشون حرکت کنن؛ در مقابل به‌جای خدمت یا پول، آرامش نصیب قلبمون می‌شه که این حس دقیقاً معنی خودِ زندگی واقعیه.
انسان خواستار زندگی‌ای فراتر از قانون‌هاست، زندگی‌ای فراتر از باورها... انسان خواستار زندگی مبتنی بر انصاف نیست، زندگی مبتنی بر ایثار شیرین‌تره.
شاید تا امروز نویسنده‌های زیادی سعی کردند تا برای توصیف زندگیِ بعد از ظهور داستان یا مقاله‌ای بنویسند اما می‌شه گفت زندگی بعد از ظهور، همون روزهای پیاده‌روی نجف تا کربلاست.
برپایی اربعین در واقع یک الگوی کامل برای آدم‌شدن و درست زندگی‌کردنه که شرط ظهور هم غیر از این نیست.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
عمود ۱۴۰۷
نامم را «سلام» گذاشته‌اند. به من که می‌رسند، چشمشان که به گنبد «عباس» می‌افتد، خستگیِ راه یادشان می‌‌رود.
دوباره سلام‌ها آغاز می‌شود: «السلام علی الحسین و عَلی علی‌بن الحسین...» خِیل عُشّاق حسین که دسته‌دسته می‌آیند، دیدن دارد.
از همه تماشایی‌تر مردی است تنها و غریب که گوشه‌ای ایستاده و گاه‌گاهی «علیکم السلام» می‌گوید. از این جماعتی که عبور می‌کنند، فقط چند نفری به «او» هم سلام می‌دهند. «او» را نمی‌بینند. شاید هم می‌بینند و نمی‌شناسند!
چطور ممکن است؟ من که ستونی بی‌جانم ببینمش، عطر حضورش را حس کنم، اما این‌ها که نامشان «لشکر صاحب‌الزمان» است، فرماندهٔ خود را نشناسند!
مگر برای همین نیامده‌اند؟ بگذار جلوتر بروند… حُرمِ حریمِ حسین که به صورتشان بخورد دلشان امام می‌خواهد.
حسین خودش معرفت فرزندش را به محبّینش هدیه می‌دهد. این سوغات اربعین است.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
لحظهٔ طلایی
«بُرِش اوّل»
خودش و برادرش برای همراهی سپاه عمر سعد از کوفه به سمت کربلا شتافته بودند. در سپاه عمر سعد بودند تا اینکه ظهر عاشورا...
«بُرِش دوّم»
صدا آمد...
« - آیا کسی هست که مرا یاری کند؟»
به دنبال آن، صدای شیون زنان و کودکان بلند شد.
نگاهی به یکدیگر انداختند و گفتند: «این صدای استغاثهٔ همان کسی است که روز قیامت به دنبال شفاعت جدّش هستیم. چگونه با پیامبر رو‌به‌رو شویم وقتی امروز، پسرِ دخترش را یاری نمی‌کنیم؟»
پس بلافاصله به کمک امام شتافتند و بعد از جنگی نمایان در رکابش به مقام شهادت نائل شدند.
در مقابلِ افرادی که مدّت‌ها همراه امام بودند، اما در لحظات آخر از رکابش جا ماندند، افرادی بودند که در یک لحظه از دوزخ به رستگاری رسیدند؛ سعد‌بن حارث و برادرش ابوالحتوف از این دست افراد بودند.
ما کجای تاریخ ایستاده‌ایم؟
در لحظات حساس کدام سمت هستیم؛ اهل شقاوت یا سعادت؟ نَشَوَد که اماممان را تنها بگذاریم.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{مهدویت در نگاه اهل سنت - شماره 36}
یکى از موضوعاتى که بیهوده و فقط براى زیاد کردن فاصله بین اهل سنّت و شیعه در گذشته و حال مطرح شده است، مسأله طول عمر حضرت ولى عصر است. دلایل طول عمر حضرت با توجه به منابع اهل سنت:
- تصریح این آیه: «فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِینَ عاماً؛ درنگ نوح در میان قومش، نهصد و پنجاه سال بوده است.» [عنکبوت/ ۱۴]
- روایت نقل شده در صحیح بخاری، مبنی بر اینکه دجال در زمان پیغمبر زنده بوده و در آخرالزمان ظاهر می‌شود. [بخاری، صحیح، ج۹، ص۱۳۳]
- عمر بسیار طولانى حضرت خضر، حضرت ادریس و حضرت عیسى
- کنجی شافعى درباره طول عمر آن حضرت بابى را با عنوان «فى الدلالة على جواز بقاء المهدى حیّا» اختصاص داده است و هرگونه استبعاد در مورد طول عمر آن حضرت را منتفى دانسته است. [ابوعبدالله محمد کنجی شافعی، البیان فی اخبار صاحب الزمان، تحقیق، حمد الفتلاوی،ص۹۷]
[درسنامه مهدویت، ج ۱، ص ۷۶]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
احدى از شما جز به پروردگارش امید نبندد.
[نهج البلاغه؛ ترجمه استاد انصاریان]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
