{تربیت مهدوی - شماره 20}
آنچه بیش از پرستاری از فرزند برای مادر اهمیت دارد این است که با نفوذ در قلب و روح کودکش، سببِ تغییر و تحول او شود. به همین علّت باید همیشه مراقبِ رفتار، شخصیت و عمل خود باشد تا آثار مثبتی بر فرزند خود بگذارد.
در این دوره (هفت سال دوم) تعلیم و آموزش به طور رسمی آغاز می‌شود. بنابراین مادر باید در ابتدا سطحِ دانش مهدویِ خود را بالا ببرد تا بتواند هرچه بهتر به فرزندش آموزش بدهد و در مقابل پرسش‌های کودک جواب مناسبی داشته باشد.
مادر باید ذهن فرزندش را از شادی‌هایِ دین پُر کند و بعد به آموزش امام‌شناسی و مهدی‌شناسی (چهره، تبار، تاریخ، اخلاق، مقام و جایگاه امام) بپردازد.
مادر باید فرزند را از آنچه روانش را آلوده می‌سازد، دور و فضایی مهدوی در خانه ایجاد کند. مثلاً فرزند را به جلسات مذهبی ببرد و با دادن مسئولیتِ مناسب با سنّش، او را از راحت‌طلبی جدا کند. اگر فرزندش دچار خطا شد، به او تذکّر دهد اما افراط نکند، زیرا این کار سببِ ایجاد نفرت می‌شود.
یادمان باشد کودک در دامان مادر بسیار بهتر از بودن در محضر هر استادی تربیت می‌شود، زیرا آنچه فرزند از مادرش می‌شنود، برای همیشه در قلبش نقش می‌بندد؛ پس بهتر است که این شنیده‌ها صحبت‌های مهدوی باشد.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
