حال خوب یعنی...

 

حال خوب یعنی «مـــــن»...

که به هر حال «تـــــو» را میخواهم...

 

**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آن سوی فاصله ها

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 12}

 

مولایم

دلم برای ورود تو لحظه شماری میکند و حنجره ام تو را فریاد میزند، تو که تجلی عشقی. قنوتم را طولانی میکنم تا تو نیمه شبی برای آن دعا کنی. کوچه های غریب بی کسی را آب و جارو میکنم تا تو صبحی زود از آن کوچه عبور کنی.

هر روز چراغ دلم را با «جامعه کبیره» روشن می کنم و سفره افطارم را با «آل یاسین» و «عهد» تزیین میکنم، برای ظهور تو هر روز پای درد «کمیل» می نشینم. نمیدانم آخرین ایستگاه «توسل» چه هیجانی دارد که مرا با خود تا آن سوی فاصله ها می برد و صبح آدینه چه صفایی دارد، که صبح آسمانش پر از «ندبه» است.

مولایم...! بی تو دفتر دلمان پر است از مشق های انتظار و من با دلم می خواهم آن روز که می آیی زیباترین مدال ایثار را تقدیم نگاه تو کنم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

بزرگترین عذاب

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 11}

 

زمانی که اراده خدا بر این امر واقع شد که بر قومی عذاب نازل کنه، بعد از مدتی مشاهده کردند که هیچ عذابی وارد نشد! و اوضاع آرامه... پیامبر قوم، از خدا پرسید: ماجرا چیست؟

خطاب آمد: «ای نبی من! عذابی بالاتر از اینکه لذت مناجاتم را از دل خلائق بیرون ببرم، در خزانه ی خود سراغ نداشتم و اکنون این جماعت را به همان عذاب و بلا مبتلا کرده ام.»

آهای جماعت! در این روزگار هم بزرگترین عذاب و شکنجه ی خدا اینه که « یاد امام زمان عجل الله فرجه » در دل ما، جایی نداره و خلائق، صاحبشون رو فراموش کرده اند...

[روز عالم سوز / ص284]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

هیچکس به من نگفت...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 10}

 

که چرا نشسته ای در هنگام شنیدن آن نام زیبا که قیام را خاطره آور است...

و من... چه بسیار تو را شنیده ام و تکانی نخورده ام...

به من نگفتند

امام صادق علیه السلام وقتی نام زیبایت را می شنید، تمام قد می ایستاد...

آن عالم پاک دل؛ آیت الله صافی، وقتی در مجلسی که همه قیام کردند، عذر آورد که «من پیرم و پاهایم طاقت ایستادن ندارد! ببخشید.» اما بعد از لحظه ای تا مجری نام مبارک تان را به زبان آورد، ناگاه با همه ی زحمتش روی دو پا ایستاد در حالی که بسیاری مثل من نشسته بودند و غافل...

آری! او به خود نگفت که بنشین وقتی که همه نشسته اند! شاید خوب می دانست کسی که حاضر نیست از جایش برخیزد چگونه میخواهد منتظرت باشد؟! که "انتظار" به انتظار نماندن است و بس...

منتظران غائب، غائبند

و منتظران قائم، قائم...

لبّیکَ یا قائم آل محمَّد...

[هیچ کس به من نگفت/ص56]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

امام زمان که نمیاد آدمای مومن و عوام غیر مومن رو بُکشه...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 9}

 

استاد پناهیان : امام زمان که نمیاد آدمای مؤمن و عوام غیر مؤمن رو بُکشه؛ حتی ایشون نمیاد که گناهکارا رو بکشه، بلکه خیلی از گناهکارها با اومدن ایشون، آدمای خوبی میشن؛ کشتن، قاعده ای داره! حتی قرار نیست بعضی از گناهکارایی که با اومدن ایشون هم خوب نشدند، کشته بشن...

بله، نباید موضوع شمشیر رو لز عملیات اصلاحی حضرت، حذف کرد! چرا که مستکبران هیچ زبونی جز زبون زور نمی فهمند... برای تامین امنیت جامعه، ترسوندن مستکبران از شمشیر عدالت یک اصل اساسی به حساب میاد، چرا که این طائفه جز با گردن های شکسته، سر تعظیم فرود نمی آورند! تنها در اینصورت است که جامعه روی آرامش خواهد دید...

[انتظار عامیانه، عالمانه،عارفانه/ص30]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

... آه از یاران ...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 8}

 

امام علی علیه السلام می فرمود: « چقدر با شما (کوفیان) مدارا کنم؟! چونان مدارا کردن با شتران نوباری که از سنگینی بار، پشتشان زخم شده و مانند وصله زدن لباسهای فرسوده ای که هرگاه از جانبی زخمش را بدوزند، از سوی دیگر پاره میشود! هر وقت دسته ای از لشگریان شام (سپاه معاویه) به شما حمله میکند هر کدام از شما به خانه رفته، درب خانه تان را می بندید و چون سوسمار در سوراخ خود میخزید و چون کفتار در لانه می آرامید!! »

[خطبه 69 - نهج البلاغه]

فکر کنم شما هم متوجه لحن امام شده ای... انصافاً غریبونه ست... آدمای شُل و وِل رو یکبار به «شترهای ضعیف» (کسی که از زیر کار، شونه خالی میکنه) و یکبار به «لباسهای پوسیده» (کسی که فرسوده و غیر قابل استفاده شده) تشبیه می فرمایند!

نکنه ما هم اینجوری باشیم واسه اماممون...

......بدون شرح!.....

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یه منتظر واقعی

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 7}

 

1- "جون عزیز نیست"؛

محمد بن بشیر در همان ایام محرم، پسرش به دست کفار اسیر شد. وقتی خبر به امام حسین(علیه السلام) رسید، حضرت از او خواستند که برود و هدیه ای یا پولی به آنان دهد تا آزاد شود ولی او گفت: درنده های بیابان زنده زنده مرا بخورند، اگر من چنین کاری بکنم. پسرم گرفتار است، باشد، مگر پسر من از شما عزیزتر است؟

[بحارالانوار ج44]

2- "اسیر پول نیست"؛

مردی صابون فروش، خیلی علاقه به دیدن امام زمان داشت. بالاخره قرار شد روزی توسط یکی از ابدال به خدمت امام زمان(عجل الله فرجه) برسند. در مسیر باران گرفت و مدام به فکر صابون هایش بود که لِه و خراب شده اند. وقتی خدمت حضرت رسیدند، امام فرمود او را برگردانید، همانا او مرد صابونی است...

3- "توی کسب و کارش دقت داره و حسّاسه"؛ مثل داستان پیرمرد قفل ساز...

4- "برای آوردنِ امامش بیکار نمیشینه"؛ چرا که افضل الاعمال، انتظار الفرج...

5- "برا ظهور امامش زیاد دعا میکنه"

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

کار کردن برای امام زمان

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 6}

 

فرض کنید یه آدم فقیر کنار یه آدم ثروتمند خونه داره. در واقع دو تا همسایه اند که یکی پولداره یکی بی پول.

اونی که بی پوله هر روز که میره برای خونشون نون بخره، برای همسایه پولدارشم میخره. بنظرتون بعد از یه مدت چی میشه؟ همسایه ثروتمنده به فکر میوفته که خب دیگه، حالا نوبت منه که لطف اینو جبران کنم. و چقدر هم که دستش بازه برای جبران کردن...

شماهارو نمیدونم اما من خودم امتحان کردم، با همین کارهای کوچکم و هدیه دادن برا آقا صاحب الزمان...

از همین صلوات فرستادن ها... ار همین مطالب کوچک نوشتن ها... صدقه دادن ها... جالبه که گره های زندگیم خیلی راحت و بی دردسر باز میشن... حضور آقا رو احساس میکنم در برطرف شدن مشکلاتم... امتحان کنید، ضرر نمیکنید...

[استاد علی اکبر رائفی پور]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

شهید حسین خرازی

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 5}

 

اگر به جای مردم کوفه بودیم چه میکردیم؟ چه عواملی باعث شد که کوفیان امامشان را یاری نکنند و در مقابلش بایستند؟ دلایل زیادی دارد : یکی از آنها دلبستگی به دنیاست : دلبستگی به مغازه، فرزند، پول، خانه، ماشین و... اینها مانع یاری کردن امام زمان عجل الله فرجه است.

حضرت که بیایند، بگویند به جنگ بروید، اگر وابستگی داشته باشید ترمز میکنید. نمیتونید جلو برید. بر عکس شهدا.

شهید احمد کاظمی میگوید: شهید حسین خرازی پیشم آمد و گفت : من در این عملیات شهید میشوم. گفتم: از کجا میدانی؟ مگر علم غیب داری؟ گفت: نه، ولی مطمئنم. چند عملیات قبل، یک خمپاره کنار من خورد. به آسمان رفتم. فرشته ای دیدم که اسم های شهدا را مینویسد. تمام اسم ها را میخواند و میگفت وارد شوید.

به من رسید گفت حاضری شهید بشی و بهشت بری؟ یه لحظه زمین رو دیدم گفتم : " یک بار دیگر برگردم بچه و همسرم را ببینم، خوب میشود. تا این در ذهنم آمد زمین خوردم. چشم باز کردم دیدم دستم قطع شده و در بیمارستانم. اما دیگر وابستگی ندارم. اگر بالا بروم به زمین نگاه نمیکنم "گاهی ما بخاطر وابستگی هایمان، از دین کوتاه می آییم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

اماما، مهدی جان سلام!

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 3}

 

آقا جان، می دانم که دیر کردیم، میدانم هنوزم که هنوز است، در انتظار آمدنمان صبر میکنی، میدانم که با این همه انتظار و انتظار کردن مان، هنوز هم الفبای انتظار را نیاموخته ایم... اما شما... اما شما هنوز هم چشم امیدتان به ما مردم زمانه است...

مولا جان... سالهاست کنارمان بوده ای و در کوچه و خیابان هایمان، از کنارمان به آرامی گذشته ای، سالهاست برایمان دعا میکنی و واسطه فیض ما با آسمانی...

یا صاحب الزمان... اما ما زمینیان، با صاحب و اماممان چه کردیم!؟ آیا این ما نبودیم که با گناهانمان، شما را آزردیم و هر چه بیشتر بر دوران غیبتتان افزودیم؟ ما همان هایی هستیم که در سایه نام شما، روزگار گذراندیم، اما قدمی برای زُدودن نقاب غیبت از روی دلنشین شما برنداشتیم...

میدانم همه حرف هایمان ادّعایی بیش نبوده... اما با همه نبودن ها و ادعاهایمان، با همه بی مهری ها و ظلمهایی که در حق شما روا داشتیم، باز هم بر ما گران است که شما را ببینیم اما شما را نشناسیم، بر ما گران است که صدای همه را بشنویم، اما صدای دلنشین شما را نشنویم... بر ما گران است دشمن بر ما طعنه زند و حقایق بودنتان را انکار کند... ای اَمانِ آسمان و زمینیان بر ما بِتاب...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)