نفرت عمومی در میان خلق

{آخرالزمان - شماره 22}

 

وجود مشکلات فراوان در آخرالزمان، باعث می‌شود مردم اوضاع خوبی نداشته باشند. اطمینان و آرامش خاطر در بین مردم کم می‌شود و برخوردهای مردم، خالی از مهر و محبت است. در میان خویشاوندان و همسایگان و همچنین امور اداری و دولتی، در معاملات و در کوچه و خیابان و بازار، مردم با صحنه های آزار دهنده مواجه می‌شوند.

از امام حسن مجتبی نقل است که فرمودند: «وضعیت مردم قبل از ظهور به گونه ای می‌شود که اغلب مردم از یکدیگر بیزاری می‌جویند. بعضی، بعضی دیگر را لعن می‌کنند و دشنام می‌دهند و برخی در صورت برخی دیگر آب دهان می‌اندازند و حتی برخی شهادت به کفر بعضی دیگر می دهند.»

شخصی پرسید: چه خیری در این هست؟ امام فرمودند: «همه خیر در این است؛ در این زمان است که قائم ما بر می‌خیزد و تمام این نفرت را از میان می برد.»

[بحارالانوار، جلد ۵٢، ص ٢١١]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

دورانی که آفت ها به ریشه می زند

{آخرالزمان - شماره 20}

 

از منظر احادیث اسلامی، بنیاد خانواده‌ها در آخرالزمان به شدت سست و آسیب پذیر خواهد شد و فسادها، فتنه‌ها و آفت‌های فراگیر، در تمام خانه‌های شرق و غرب عالم نفوذ خواهد کرد؛ نه تنها فرزندان، که پدران و مادران را نیز فرا خواهد گرفت.

در آخرالزمان، خواهی دید که پدران و مادران، از فرزندان خود به شدت ناراضی اند و عاقّ والدین شدن رواج یافته است. (١)

حرمت پدران و مادران سبک شمرده می‌شود. (٢)

فرزند به پدرش تهمت می‌زند، پدر و مادرش را نفرین می‌کند و از مرگ آنها مسرور می‌شود. (٣)

در آن هنگام، طلاق و جدایی در خانواده‌ها بسیار خواهد شد. (۴)

در آن زمان، فتنه ها چونان پاره‌های شب تاریک، شما را فرا می‌گیرد و هیچ خانه‌ای از مسلمانان در شرق و غرب عالم نمی‌ماند؛ مگر اینکه فتنه‌ها در آن داخل می‌شوند. (۵)

[١ و ٢- اصول کافی، ج ٨، ص ٣١؛ ٣- بحارالانوار، ج ۵٢، ص ٢۵٩، باب ٢۵؛ ۴- منتخب الأثر، ص ۴٣٣؛ ۵- الملاحم و الفتن، ص ٣٨]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آخرالزمان؛ واپسین دوران جهان

{آخرالزمان - شماره 1}

 

آخرالزمان کلمه ای عربی، به معنای دوره پایانی جهان است که در همه ادیان الهی به آن اشاره شده است. جریان مهدویت و آخرالزمان، دو موضوع به هم وابسته هستند. بنابراین در ابتدا باید معانیِ آخرالزمان در روایات را بررسی کنیم:

معنای عام: در این معنا، آخرالزمان از بعثت پیامبر خاتم و پا به عرصه‌ی وجود گذاشتنِ کامل ترین دین آغاز می شود و ما امّت آخرالزمان به معنای عام هستیم.

معنای خاص: در این معنا، آخرالزمان از شهادت امام حسن عسکری(علیه السلام) و همراه با آغاز امامت امام زمان(عجل الله فرجه) آغاز می شود. تمام کسانی که بعد از شهادت امام یازدهم به دنیا آمده اند، مردم آخرالزمان به معنای خاص هستند. بر اساس روایات، به تمام مردم آخرالزمان به معنای خاص، اجازه داده شده است که با کسب آمادگی، ظهور را رقم بزنند.

معنای خاص الخاص: در این معنا، آخرالزمان دوره ایست که شرایط و علائم ظهور بسیار پررنگ می شود و مردم می توانند با زمینه سازی برای ظهور، این امر را رقم بزنند.

در مبحث آخرالزمان، در ابتدا به علائم و شرایط آخرالزمان در کتب ادیان مختلف، سپس به طور ویژه، به علائم و شرایط آخرالزمان در اسلام و روایات اسلامی و در پایان، به مبحث آخرالزمان در غرب و شرق خواهیم پرداخت.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

دجّال

{دیکشنری مهدوی - شماره 12}

 

د - دجّال

از نشانه های نزدیک شدنِ رستاخیز بزرگ در عصر ظهور است. دجّال در زبان عرب به معنی «آب طلا» است و به همین علت به افراد بسیار دروغگو که باطل را حق جلوه میدهند دجال میگویند. از روایات استفاده میشود که او ستمکاری است که در آخرالزمان مردم را گمراه خواهد کرد. در آموزه های سه دین یهودیت و مسیحیت و اسلام از وی سخن گفته شده است. در روایات شیعه از آن بعنوان حادثه ای مهم مقارن با ظهور امام زمان یاد شده است.

درباره دجال چند احتمال وجود دارد:

۱-نام شخص معینی نیست و هر کس با حیله و نیرنگ در صدد فریب مردم باشد دجال است و در واقع گروهی شیّاد هستند. در روایات از این دجال ها فراوان نام برده شده بین ۱۲ الی ۷۰ دجال.*۱

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: پیش از خروج دجال، هفتاد دجال خروج خواهد کرد.*۲

۲-از میان این دجال ها فردی که در دروغ گویی و مردم فریبی سرآمد بقیه است و فتنه اش بزرگتر است، نشانه ظهور مهدی است. یا همان دجال حقیقی.

از نکات شگفت آور و تامل برانگیز در انبوه روایات شیعه و سنّی، این است که بیشتر پیروان دجال، یهودیان هستند. و در منابع اهل سنت آمده دجال به دست حضرت عیسی کشته خواهد شد.

[۱-بحارالانوار ج۵۲؛ ۲-کنزالعمال ج۱۴]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

دابة الارض چیست؟

{دیکشنری مهدوی - شماره 11}

 

د - دابة الارض

به معنای بیرون آمدنِ جنبنده زمین است. این پدیده هم در روایات شیعه و هم اهل سنت مورد اشاره قرار گرفته و از آن بعنوان یکی از نشانه های قیامت یاد شده است. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: ناگزیر ده چیز قبل از قیامت رخ خواهد داد، سفیانی، دجال، دابه و... *1

آنچه این اتفاق را نزد شیعه مهم ساخته روایاتی است که از «خروج دابة الارض» بعنوان رجعت امام علی یاد کرده است.

امام باقر فرمودند: امام علی پس از ذکر اوصاف خود فرمود:

...من همان جنبنده ای هستم که با مردم سخن میگوید...*2

در میان اهل سنت، درباره ماهیت "دابه" و چگونگی خروج او، سخن های فراوانی گفته شده.

در یک جمع بندی، دو نوع تفسیر درباره اش وجود دارد:

1- گروهی آن را یک موجود جاندار و غیر عادی از غیر جنس انسان با شکلی عجیب دانسته اند.

2- گروهی به پیروی از روایات پرشماری که وارد شده، او را یک انسان فوق العاده و متحرک و جنبنده و فعال و قدرتمند میدانند.

[1- الغیبة طوسی ص436؛ 2-کافی ج1 ص198]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

خسوف و کسوف غیر عادی

{دیکشنری مهدوی - شماره 10}

 

خ - خسوف و کسوف غیر عادی

در روایات، کسوف در نیمه ماه رمضان و خسوف در آخر یا اول همان ماه یکی از نشانه های ظهور یاد شده است. "کسوف" در روزهای نخست و روزهای آخر ماه، و "خسوف" در روزهای میانی ماه، طبیعی و عادی است. ولی خورشید گرفتگی در وسط ماه یا ماه گرفتگی در اوایل یا اواخر ماه، ظاهراً غیر عادی است.

امام باقر علیه السلام نیز فرموده اند: 2 نشانه پیش از قیام قائم پدید می آید: یکی گرفتن خورشید در نیمه ی رمضان و یکی گرفتن ماه در آخر آن... من به آنچه گفتم داناتر هستم. اینها دو نشانه اند که وقوع آنها، از زمان هبوط حضرت آدم سابقه ندارد.

[کافی ج8 ص22؛ الغیبة نعمانی ص390]

این نشانه، جزو علائم حتمی ظهور نیست ولی فلسفه این نشانه غیر عادی، میتواند بیدار کردن مردم از خواب غفلت باشد. البته برخی بر این باورند خسوف و کسوف این چنینی، در چهار چوب حوادث طبیعی و عادی نیز قابل بررسی است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

خسف به بیداء

{دیکشنری مهدوی - شماره 9}

 

خ - خسف به بیداء

از نشانه های حتمی قیام حضرت مهدی است. واژه خَسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است و " بَیداء " نام سرزمینی بین مکه و مدینه است. منظور از خسف به بیداء آنست که سفیانی با لشگری عظیم به قصد جنگ با حضرت مهدی عازم مکه میشود، اما بین مکه و مدینه در محلی که به بیداء معروف است، بطور معجزه آسا به امر خدا در زمین فرو میروند. در روایات بسیاری از این حادثه بعنوان علائم حتمی ظهور یادآوری شده.

امام باقر میفرمایند:

... سفیانی گروهی را به مدینه روانه کند و مهدی از آنجا به مکه رخت بربندد. خبر به فرمانده سپاه سفیانی رسد که مهدی بسوی مکه بیرون شده. او لشگری در پی حضرت میفرستد، ولی او را نیابد... فرمانده سپاه سفیانی در صحرا فرود می آید. آواز دهنده ای از آسمان ندا میکند: ای دشت، آن قوم را نابود ساز. پس آن نیز ایشان را به درون خود می برد و هیچ یک از آنان نجات نمی یابد...

[الغیبة نعمانی ص279 باب14]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

خروج خراسانی

{دیکشنری مهدوی - شماره 8}

 

خ - خروج خراسانی

در برخی روایات، خروج خراسانی یکی از نشانه های ظهور بیان شده است. اگرچه وی در این روایات به روشنی معرفی نشده، برخی او را مردی از بنی تمیم دانسته اند. در بیشتر روایاتی که از او نام برده اند، او را همراه سفیانی یاد کرده اند.

امام صادق علیه السلام فرمودند: خروج خراسانی، سُفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و یک روز تحقق می یابد و بین آنها پرچمی هدایتگر تر از یمانی نیست.*1

در برخی روایات، از خراسانی و سفیانی به دو اسب مسابقه تشبیه شده اند که خراسانی از مشرق و سفیانی از مغرب به سوی کوفه در حرکتند.*2

[1-الغیبة طوسی ص 446؛ 2- الغیبة نعمانی ص 259]

خ - خضر نبی

در قرآن از وی بعنوان همراه حضرت موسی در آن داستان معروف یاد شده است. از روایات استفاده میشود که علاوه بر آنکه آن بنده شایسته خدا در دوران غیبت حضرت مهدی، مونس تنهایی های آن امام پنهان خواهد بود*1، در دوران حکومت آنحضرت نیز دارای نقش مهمی خواهد بود.

[کمال الدین؛ جلد2 ص 390]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

جزیره خضرا

{دیکشنری مهدوی - شماره 6}

 

ت - تشرُّف :

یعنی ملاقات با حضرت مهدی عجل الله فرجه

ج - جزیره خضرا :

از مکانهای ادّعایی و بحث برانگیز محل زندگی امام زمان و فرزندانشان در دوران غیبت کبری میباشد.

در برخی کتب دینی از این جزیره به عنوان محل زندگی حضرت نام برده شده است اما همه مطالب درباره آن، به دو داستان برمیگردد، که نقل کننده آن نامعلوم است و ایرادات اساسی بر آن وارد است از جمله اینکه هیچ یک از علما را نمی شناسیم که به طور مستقیم یا با واسطه آن را نقل کرده باشند.

متاسفانه با وجود تاکید فراوان دانشمندان شیعه مبنی بر افسانه بودن آن دو داستان، عده ای به ترویج آن اقدام کرده و بین داستان این جزیره و مثلث برمودا (که ساخته ی رسانه های غربی و افسانه سازان است) ارتباط برقرار کرده اند. برای توضیحات بیشتر، بهتر است به کتاب " جزیره خضرا در ترازوی نقد " اثر سید جعفر مرتضی و ترجمه ی محمد سپهری رجوع کنید.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

پرچم حضرت مهدی

{دیکشنری مهدوی - شماره 5}

 

پ - پرچم حضرت مهدی :

در روایات آمده، پرچم حضرت مهدی، همان پرچم رسول الله است. امام صادق فرمودند: همراه او پرچم پیامبر است... جبرئیل پرچم را (برای مهدی) خواهد آورد.*1

امام صادق به ابوبصیر درباره پرچم حضرت مهدی فرمودند: بخدا سوگند، آن پرچم نه پنبه است و نه از کتان و نه از ابریشم و نه از حریر ... از ورق بهشتی است. رسول خدا روز بدر، آنرا برافراشت و بعد در هم پیچید و به علی داد و نزد علی بود تا روز بصره رسید و علی آن را برافراشت و خدا او را پیروز گردانید... اکنون پرچم نزد ماست. هیچ کس آن را نخواهد گشود تا آنگاه که قائم قیام کند و آن را افراشته کند.*2

ت - توقیع :

به دست نوشته های امام زمان در زمان غیبت صغری میگویند. از زمانهای دور، بین حاکمان و فرمانروایان، توقیع نویسی مرسوم بوده. در منابع فقهی و تاریخی نیز سخن از توقیع دیده میشود. این توقیعات توسط امام صادر میگردید و بوسیله نائبان خاص، در دوران غیبت صغری، به افراد میرسید.

[1و2: الغیبة نعمانی ص 307 و 309]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)