{مهدویت در نهج البلاغه - شماره 24}
«أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَةٌ وَ فِی الْأَرْضِ مَجْهُولَةٌ...»
خطبهٔ ۱۸۷ نهج‌البلاغه با این عبارت امیرالمومنین شروع می‌شود: «پدر و مادرم فدایشان باد! آنان که نامشان در آسمان معروف و در زمین مجهول است.»
سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که امام چه گروهی را خطاب قرار داده‌اند و این گروه چه ویژگی خاصی دارند که حضرت در موردشان می‌فرمایند: پدر و مادرم فدایشان باد!
گروهی از مفسران نهج‌البلاغه معتقدند منظور امام، امامان معصوم هستند و برخی گفته‌اند منظور ایشان، بندگان خاصّ خداوند است. اما با توجه به ادامهٔ خطبه که از حوادث سخت آینده خبر می‌دهد و با علائم آخرالزمان همخوانی دارد، روشن می‌شود که منظور امام، حضرت مهدی و یاران آن حضرت می‌باشد، کسانی که زمینه را برای برپایی حکومت عدل الهی آماده و برای دفاع از حق و گسترش عدالت قیام خواهند کرد.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
