مبارزه با انحرافات

{ویژگی یاران امام زمان - شماره 23}

 

شرایط آخرالزمان شرایط خاصی است. صاحبان زر و زور و تزویر با تحمیل نظرات و افکار باطل خود در دین و حاکم کردن هواهای نفسانی و ایجاد بدعت‌ها، چهرهٔ دین را خراب کرده و چهرهٔ حقیقت را با حجابِ هوا و هوس و با کمک شیطان پوشانده‌اند به‌طوری که به فرمودهٔ امام‌صادق: «دیدى که دست در قرآن بردند و چیزهایى که در آن نبوده داخل آن نمودند، آنگاه از روى هواى نفس آن را توجیه کردند».*۱

امام زمان در چنین شرایطی ظهور می‌کنند و جهان را از جهل و سلطهٔ شیاطین نجات می‌دهند و اینجاست که مسئولیت پیچیده و دشوارِ مبارزه با انحرافات شروع می‌شود.

اگر می‌خواهیم یار حضرت باشیم، باید یاد بگیریم که تا پای جان باید از ایشان دفاع کنیم و با افشای جریانات فکری منحرف و با پاسخ‌های منطقی و مستدل به شبهات مردم و بیان درست آموزه‌های دینی، باعث رسوایی سردمداران جریانات فکری منحرف و فِرَقِ ضالّه شویم.

این مبارزه و تلاش ادامه دارد تا روزی که هیچ بدعتی در میان مردم نمانَد زیرا حضرت هیچ بدعتی را وانمی‌گذارد مگر اینکه از ریشه برکَند و از هیچ سنتی (نیکو) نمی‌‌گذرد مگر اینکه آن را بر پا خواهد فرمود.*۲

[۱. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶؛ 2. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یک شب نماز بخوان، یک‌ عمر راحت باش!

{یمانی دروغین - شماره 22}

 

«احمد الحسن» مانند مدعیان سایر فرقه‌های انحرافی، برخی از احکام اسلامی را تغییر داده و به صراحت اعلام کرده که برای تغییر احکام آمده است. به‌عنوان مثال یکی از احکامی که او تغییر داده، مربوط به نماز قضاست.

او مدعی است، چون شب بیست و سوم ماه‌ مبارک رمضان، شب قدر و ارزش آن معادل هزار ماه است، اگر کسی که چندین سال نماز قضا دارد، در این شب نماز یک‌ شبانه‌روزش را بخواند، دیگر نیازی به خواندن نماز قضای سال‌های گذشته ندارد.

باطل بودن این سخن واضح است زیرا هیچ دلیلی برای این ادّعا وجود ندارد و این حکم بر اساس قیاس بوده و در احکام فقهی باطل است.

باید توجه داشت که منظور از ارزش بالای نماز در زمان یا مکانی خاص، میزان ثواب آن است، نه این که تعداد نماز بیشتری برای شخص محسوب شود و نیازی به قضای نمازهای فوت شده، نباشد.

همچنین این سخنِ «احمد الحسن» مخالف روایت امام جواد است که در آن روایت از این کار منع کرده‌اند.*۱

[کافی، ج ۳، ص ۴۵۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چطور می‌شود از زمین می‌روی، به آسمان بازمی‌گردی!

{یمانی دروغین - شماره 21}

 

دوّمین ادعای «احمد بصری» برای هماهنگی رَجعت با مهدیِ اوّل بودنش ادعای وقوع رجعت در آسمان است. «احمد بصری» رجعت را زمینی نمی‌داند. او مدعی است، رجعت در عالمی غیر از عالم جسمانی و دنیوی است و در آسمانِ اوّل محقق خواهد شد.

1️⃣ در پاسخ به «احمد بصری» باید گفت: اولاً وقوع رجعت در آسمان، چه منفعت و سودی برای شیعیان دارد، درحالی که روایات بسیاری در خصوص منافع رجعت از ائمه معصومین صادر شده است؟ بنابراین رجعت باید امری زمینی باشد تا منفعتی برای شیعیان داشته باشد.

2️⃣ ثانیاً روایات متعددی وجود دارد که رجعت را امری زمینی و دنیوی می‌داند و آشکارا به آن اشاره کرده‌ است. از جمله این روایت که امام صادق فرمودند: «اوّل کسى که از قبر بیرون آید و (به دنیا) برگردد، حسین‌‌بن‌ على است...»*۱

و همچنین این روایت که امام صادق می‌فرمایند: «...رجعت عمومى نیست، [بلکه] مختص مؤمن خالص و مشرک خالص است...»*۲

[۱- بحار‌الانوار، ج‌ ۵۳، ص ۳۹؛ 2- بحار‌الانوار، ج ۵۸، ص ۸۲]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یک سر و هزار ادّعا

{یمانی دروغین - شماره 20}

اولین ادعایی که در این پیام به آن خواهیم پرداخت، ادعای وقوع رَجعت بعد از مهدیِ دوازدهم است. «احمد بصری» بر این باور است که وقوع رَجعت، پس از امام مهدی نیست، بلکه این مسئله پس از اتمام حکومت مهدیِ دوازدهم اتفاق خواهد افتاد. در پاسخ به این ادعا، باید به روایت‌هایی که به رجعت امام حسین پس از امام دوازدهم و نام آن حضرت پرداخته‌اند، اشاره کنیم. امام صادق فرمود: «اولین شخصی که به دنیا رجعت خواهد کرد، حسین‌بن علی است...»*۱ و هم‌چنین خودِ امام حسین در آخرین خطبهٔ روز عاشورا فرمودند: «...اول کسى خواهم بود که زمین برایش شکافته مى‌‏شود و خارج خواهم شد (خروج خواهم کرد)، خارج‌شدنی که موافق خارج شدن امیرالمؤمنین و قیام قائم ما و حیات رسول‏‌الله است...»*۲ نتیجه اینکه روایات متعدد به نام امام مهدی اشاره کرده‌اند و امام حسین را اولین رجعت‌کننده در زمان ایشان دانسته‌اند. بنابراین، ادعای «احمد بصری» مبنی بر وقوع رَجعت پس از مهدی دوازدهم باطل می‌شود.
[۱- بحارالانوار، ج۵۳، ص۳۹؛ 2- مختصرالبصائر، ج۱، ص۱۳۹]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

قیام‌های برحق و ناحق

{شبهه شناسی - شماره 19}

عده‌ای با استناد به چند روایت می‌گویند هر قیامی قبل از ظهور باطل است‌. نخست اینکه بعضی از این روایات جعلی است مانند روایتی که در زمان حکومت بنی‌عباس و بنی‌امیه به دلیل ترس از قیام شیعیان ساخته شد.
اما باید ببینیم در روایاتی با این مضمون که سند درستی دارند از چه قیام‌هایی نهی شده است؟
می‌دانیم که دین اسلام، دینی اجتماعی است و برخی احکام آن مانند جهاد، امر به معروف، نهی از منکر، قصاص و... جز با تشکیل حکومت اجرا‌شدنی نیست.
پس اگر رهبرِ قیام برای اجرای احکام و قوانین الهی حکومت تشکیل دهد و در قیامش خود را منجی معرفی نکند، بلکه در مسیر خدا و اهل بیت باشد و به دنبال فراهم کردن مقدمات ظهور باشد، آن قیام مردود نیست.
در طول تاریخ نیز قیام‌هایی وجود دارند که رهبری غیر‌معصوم داشته اما مورد تأیید ائمه قرار گرفته است. مثلِ قیام زید‌بن علی، قیام مختار و...
در نتیجه، قیام‌هایی در روایات مورد نکوهش است که یا انگیزهٔ الهی ندارند و بدون توجه به شرایط و بسترها صورت می‌گیرند یا از جانب مدعیان دروغین مهدویت شکل گرفته‌اند.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

رجعت به زبان یمانی دروغین

{یمانی دروغین - شماره 19}

 

یکی از ادعاهای «احمد بصری» این است که بعد از امام دوازدهم، دوازده مهدی به عنوان ادامهٔ جانشینان رسول خدا وجود دارند که در جایگاه خلافت قرار می‌گیرند و او اولینِ این مهدی‌ها است.

اما مشکل او اینجاست که در روایات شیعه به صورت مکرر گفته شده که اولین حکومت بعد از حضرت مهدی، حکومت امام حسین است (که در اواخر حکومت امام زمان رجعت می‌کنند)، پس او که خود را شیعه می‌داند، باید به نحوی این ناسازگاری را توجیه کند.

بنابراین به دو ادعای مهم دیگر متوسل شده است که این ادعاها عبارتند از:

1️⃣ وقوع رجعت بعد از مهدیِ دوازدهم

2️⃣ رجعت در آسمان

در ادامهٔ پیام‌ها به بررسی و پاسخ این ادعاها می‌پردازیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

از روی ظاهر نمی‌شود معصوم شد

{یمانی دروغین - شماره 18}

 

در ادامهٔ پیام قبل باید به این موضوع بپردازیم که معصوم چه کسی است و عصمتِ او از چه طریقی تأیید می‌شود. عصمت مفهومی است که با مقایسه و با نشانه‌های ظاهری مشخص نمی‌شود؛ بلکه باید حکمی صریح و آشکار از پیامبر اکرم داشته باشیم.

امام سجاد در این مورد می‌فرمایند: «امامی نیست مگر اینکه معصوم باشد و عصمت نشانی در ظاهرِ خلقت نیست که همه به‌وسیلهٔ آن معصوم را بشناسند، به همین علّت امام معصوم فقط با نَص (حکم) صریح شناخته می‌شود...»*۱

بر اساس روایت ذکر شده در بالا، تنها راه تشخیص معصوم از غیر‌معصوم، مراجعه به حکم و متون صادر شده از سوی پیامبر اکرم و بررسی اسامی معصومین است.

بنابراین تنها کسانی که در خصوص آنان نَص صریح وجود داشته باشد، به‌عنوان وصیّ معصوم شناخته می‌شوند و نمی‌توان هیچ فرد دیگری را با قیاس عقلی و سایر دلایل دارای عصمت دانست.

[۱- معانی‌الأخبار، ص ۱۳۲]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

این قسمتش را حذف کن!

{یمانی دروغین - شماره 17}

 

در پیام قبل گفتیم که یکی از ادّعاهای «احمد بصری»، ادّعای عصمت است. در این پیام به پاسخ این ادّعا خواهیم پرداخت.

نخست باید عصمت را معنا و سپس روایتی که او به آن استناد کرده است را بررسی کنیم. عصمت، در لغت به معناى منع و در اصطلاح به معناى محفوظ بودنِ عدّه‌اى خاص از بندگان خداوند از گناه، اشتباه، سهو و فراموشی است.

«احمد بصری» با استناد ناقص به روایت شیخ صدوق، پیامبر خدا و ائمۀ معصومین را غیر از امر تبلیغ رسالت، حتی در عبادات نیز «جائز‌السهو و النسیان» (یعنی در عبادات دچار خطا و فراموشی می‌شوند) دانسته است.

این استناد در حالی است که «احمد بصری» ادامهٔ سخن شیخ صدوق را بیان نکرده و نظریهٔ ایشان را تقطیع کرده است. ادامهٔ حذف‌شدهٔ سخن شیخ صدوق چنین است:

«سهو (فراموشی) نبی، مانند سهو دیگر مردمان نیست، زیرا سهو او از ناحیهٔ ‌خداوند است و در حقیقت، نوعی به سهو انداختن است تا معلوم شود پیامبر نیز بشری مخلوق است تا مبادا مردم او را خدا در نظر بگیرند و از خداوند روی برگردانند و این بر‌خلاف سهو سایر مردم است که از ناحیهٔ‌ شیطان و نفوذ اوست و حال آن‌که شیطان بر پیامبر و پیشوایان دین، سلطه و نفوذ ندارد: «إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى‌الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُون‌ و مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوین‌»*۱

[۱- من لا یحضره‌‌الفقیه، ج ۱، ص ۳۶۰]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

من معصومِ خطاکار هستم

{یمانی دروغین - شماره 16}

 

یکی از ادعاهای جالب «احمد بصری»، ادعای عصمت است. جالب، نه فقط به این خاطر که برای خودش عصمت قائل شده بلکه به این دلیل که معنی عصمت را نیز تغییر داده است.

او می‌گوید با بررسی و تحقیقات، بر او ثابت شده است که معصومین در غیر از کار تبلیغ رسالتشان، حتی در عبادات نیز «جائزالسهو و النسیان» هستند. (یعنی در عبادات دچار خطا و فراموشی می‌شوند.)

او همچنین می‌گوید من معصوم هستم، اما نه به این معنی که خطا نمی‌کنم، بلکه به این معنا که مردم را از راه هدایت خارج نکرده و آن‌ها را به گمراهی وارد نمی‌کنم.

برای پاسخ به این ادعا باید دو مورد را بررسی کرد:

1️⃣ معنای عصمت و بررسی روایتِ بیان‌شدهٔ «احمد بصری»

2️⃣ شناخت معصومین و راه‌های تأیید و اطمینان از عصمت آنهاست.

در پیام‌های آینده این دو مورد را بررسی خواهیم کرد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

مناظره با علما

{یمانی دروغین - شماره 15}

 

«احمدالحسن» بعد از آشکار کردن ادعای خود برای گرفتن بیعت از مراجع و علمای عراق اقدام کرد که با مخالفت علما و بزرگان حوزه رو‌به‌رو شد و علما کتاب‌هایی در رَدّ ادعای وی منتشر کردند.

همین مسئله سبب شد تا «احمد بصری» شروع به تخریب چهرهٔ علما کند و توجه نکردن بزرگان به خود را، دلیل حقانیت و درستی ادعایش بداند.

او ادعا می‌کند برای مناظره با علمای شیعه، سنّی، یهودی و نصرانی آماده است اما این مطلب صرفاً یک ادّعاست و چیزی را ثابت نمی‌کند.‌

فقط در صورتی که مناظره صورت بگیرد و طرف مقابل با وجود داشتن صلاحیت علمی، محکوم یا عذاب الهی بر او نازل شود، آن وقت این ادعا قابل‌استناد است.

در حالی که تا به اکنون این اتفاق برای مخالفان جریان یمانی پیش نیامده است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)