چرا مادر امام زمان، نام های متعددی دارد؟

{شناخت شناسنامه ای امام زمان - شماره 28}

 

در کانون خانواده امام عسکری، آن بانوی گرامی را به نامهای مختلفی از قبیل «نرجس»، «سوسن»، «حدیثه»، «حکیمه»، «ملیکه» و «ریحانه» صدا میزدند.

از دیدگاه یکی از پژوهشگران، علت تعدّد نام های آن بانو، می تواند چند چیز باشد:

۱-علاقه و محبت فراوان مالک ایشان به وی، باعث شده بود که ایشان را با بهترین و زیباترین نامها صدا بزنند؛ که تمام نامهای آن بانو، اسامی گلها و شکوفه هاست.

۲-با توجه به فشارهای شدید دستگاه حکومتی، احتمال اسارت و احتمال زندانی شدن، لذا ایشان برای حفظ خود و فرزند گرامی اش، جهت رد گم کنی و سر در گمی ظالمان، باید نقشه هایی می اندیشید، بر این اساس هر روز نامی تازه برای خود می نهاد و اهل خانه او را به نام جدید صدا می زدند.

["درسنامه مهدویت" ج۱، ص۱۶۷]

 

 

منبع : کانال مهدیاران(Mahdiaran@)

سلام مولای من، سلام پدر...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 23}

 

می‌خواهم از جور زمانه بگویم و بنویسم از فسادی که جهان را چون پرده‌ای فراگرفته اما زمان فرصتی است اندک و انسان آدمی است ناتوان. پس ذره‌ای از درد دلم را به زبان می آورم تا بدانی چقدر دلگیر و خسته‌ام. آغاز نامه به جهانبان جهان و جهانیان خدای هر دو جهان. مولای من می‌دانی چند سال است انتظار می‌کشم. از وقتی سخن گفته‌ام و معنای سخن خود را فهمیده‌ام انتظارت را می‌کشم. بیا و این انتظار مرا پایان بده.

چقدر جور زمانه و ناله مظلومانه کودکانی را که زیر ستم اند بشنوم و سکوت کنم؟ خودت بیا و این جهان سیاه را پایان بده و آباد و شاد کن. روز جمعه، روز خودت، روز منتظرانت به سراغ حافظ رفتم تا با فالی، دلِ شکسته و سینه‌ی زخمی ام را مرهمی باشم. میدانی چه آمد؟ یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور.

ولی من چطور غم نخورم، بخاطر روزهایی که نبوده ای تا لحظات تلخ غم را کنارمان باشی. یا روزهایی که به یادت نبودم و با گناه شب شدند. همان روزهایی که در تقویم خاطره ها در منجلاب گناه و زشتی با قلم جهل ثبت کرده ام. بهترین روز، فقط روز ظهور توست. کی شود که با قلم عقل و راستی بر صفحه دل حک کنم و با صدای بلند فریاد بزنم که: «امام من، منجی دنیا، حضرت مهدی آمد...»

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

Mahdavi Questions and Answers - The second series

Does Imam Mahdi (PBUH) distribute the properties of the rich, despite their inner will, among the poor at the time of his Reappearance?

Answer: Imam Mahdi’s (God accelerate (the time of) his Reappearance) main goal is to administer justice and to eradicate oppression. Consequently, such a thing is an attribution of injustice to him and definitely, this is not true. Rather, he will return Haram (illegal) properties and things which have been taken unjustly from their owners to them.

Another point to make is that because of the intellectual and spiritual development, people will hasten to help the poor and needy ones. And even perhaps, one who owns several houses will willingly accommodate others in them, just like what happened when Prophet Mohammad (PBUH) arrived [in Medina] and Ansar (The Helpers) accommodated Muhajirin (The Emigrants) in their homes.

 

What does Imam Mahdi (PBUH) do during the Occultation?

Answer: During the Major Occultation, duties and responsibilities of Imam Mahdi (PBUH) are very critical and important. Although, he does not run a government, but he observes all incidents and acts upon them. His long life is being spent in the obedience to Allah.

In addition to his individual tasks and duties, based on many narrations he does whatever is best to do such as guiding people, helping believers to overcome the enemies, solving the problems and difficulties, healing the illnesses, guiding misled people, instructing prayers, providing pecuniary aid for the poors, helping people in problems and ... .

For example we can point the survival of Shia and its leadership organization and scientific and missionary institutions and activities of the religious seminaries and also the survival of the Islamic revolution in the today’s world when all the world has united against Shia, which were not succeeded and achieved but with the help of Imam Mahdi (PBUH). Just exactly the way Imam told Shaykh Mufid: “We always have you in mind.” (Kamal al-Din, v. 1)

 

Read the rest 

ادامه مطلب

مهتاب

{تمثیلات و مثال های مهدوی - شماره 27}

 

استاد قرائتی:

وقتی زمین (یعنی نوع مردم) ، به خورشید (یعنی امام) ، پشت کند، شب می شود و وقتی رو کند روز می شود و نور همه جا را فرا می گیرد. دوره ی غیبت امام زمان هم مانند شب است! در شب، نور خورشید به ماه می تابد و ماه از نور آن استفاده می کند؛ پس نور ماه از خورشید است.

امام خمینی، مانند مهتابی در شب غیبت بود... ما نباید خط را گم کنیم. عده ای در زمان شاه، ظهور امام زمان را میخواستند ولی وقتی آقا سید روح الله آمد به او هیچ کمکی نکردند! امام زمان میخواهد طاغوت ها را بردارد و امام خمینی هم یک طاغوت را برداشت. پس باید به او و نهضتش کمک کرد.

[تمثیلات مهدوی، ص۸۳]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

معرفی کتاب "گفتمان مهدویت"

{معرفی کتب مهدوی - شماره 23}

 

پاسخ به شبهات و ارائه دلایل متقن برای رفع ابهام از ابعاد مختلف موضوع مهدویت، همواره یکی از کارهای مهمی بوده است که علمای بزرگ شیعه در برهه های مختلف تاریخی به آن اقدام کرده اند که ضمن پاسخ گویی به سؤالات و شبهات موجود، به مسئولیت خطیر خود نیز به نحو احسن عمل کرده اند.

کتاب «گفتمان مهدویت» اثر آیت ا... صافی گلپایگانی، تلاش بسیار ارزنده ای است که در آن به سؤالاتی در زمینه سه محور تشیّع، امامت و مهدویت در حدّ ضرورت و با استناد به آیات و روایات و براهین علمی و عقلی پاسخ داده می شود. عمده ترین بخش این کتاب بخش «مهدویت» است که در آن موضوعات مختلفی به صورت پرسش و پاسخ مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.

 

          

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

برای آمدنت این جمعه هم مهیا نیست...

 

تمام راه ظهور تو با گنه بستم

دروغ گفته ام آقا که منتظر هستم

کسی به فکر شما نیست راست می گویم

دعا برای تو بازیست راست می گویم

من از سیاهی شب های تار می گویم

من از خزان شدن این بهار می گویم

درون سینه ما عشق یخ زده آقا

تمام مزرعه هامان ملخ زده آقا

کسی که با تو بماند به جانت آقا نیست

برای آمدنت این جمعه هم مهیّا نیست‏

اللهم عجل لولیک الفرج ، و جعلنا من خیر أعوانه و أنصاره ‏  اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

 

**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**

 

منبع : گرافیک یاس (Graphic.yas@)

صیحه آسمانی (1)

{دیکشنری مهدوی - شماره 23}

 

ص - صیحه ی آسمانی ۱/۳

صیحه (ندای) آسمانی، از نشانه های ظهور و قیام حضرت مهدی عجل الله فرجه است. صیحه یعنی بلند شدن صدا و ظاهر شدنِ آن، و گاهی فقط به صدا گفته می شود. اینجا منظور از صیحه آسمانی، صدایی است که در آستانه ی ظهور حضرت مهدی همه ی مردم آن را از آسمان می شنوند. [الغیبة نعمانی ص۲۵۳] هم از شیعیان و هم از اهل سنت روایاتی وارد شده است.

امام باقر علیه السلام فرمودند: ندا کننده ای از آسمان، نام قائم را صدا می زند. شرق و غرب زمین آن را می شنوند. از وحشت این صدا، خوابیده ها بیدار، ایستادگان نشسته، و نشستگان بر دو پای خود می ایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را اجابت کند. زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل است. [الغیبة نعمانی ص۲۵۳]

ادامه در قسمت بعدی...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

منظور از شرایط ظهور چیست و با علائم ظهور چه تفاوتی دارد؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 23}

 

شرایطِ یک پدیده به اموری گفته میشود که آن پدیده به آنها وابستگی وجودی دارد، و تا آنها نباشند آن شیء به وجود نمی آید. طبق این تعریف، شرایط ظهور به اموری گفته میشود که امر ظهور به آنها وابسته بوده و تا آنها محقق نشوند، ظهور رخ نمیدهد.

اما علائم ظهور به اموری گفته میشود که بیانگر نزدیکی امر ظهور هستند و تحقق هر یک از آنها نشانگر نزدیک شدن ظهور است. با توجه به این تعریف که از شرایط و علائم ذکر شد، تفاوت هایی بین این دو موضوع وجود دارد، منتها تفاوت اساسی این است که وابستگی ظهور به شرایط، یک ارتباط و وابستگی تام وجودی و حقیقی است، ولی علائم برای ظهور، فقط حالت کاشِفیَت دارند.

اختلاف ها و تفاوت های دیگری هم وجود دارد، از جمله اینکه نشانه های ظهور به صورت پراکنده و جدا از هم میتوانند رخ بدهند و در نهایت امام زمان ظهور کند، ولی شرایط باید با هم و در کنار یکدیگر باشند تا ظهور رخ دهد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

زنان عاشورایی؛ زنان منتظر

{از عاشورا تا ظهور - شماره 23}

 

وقتی "تقوا" مِلاکِ ارزش شد؛ جنسیت، دیگر دخالتی نخواهد داشت! یادی کنیم از صیانه آرایشگر کاخ فرعون، همان شهیده ی راه حقی که پس از ظهور، رجعت نموده و به دنیا بازخواهد گشت.

در هر زمانی همیشه بانوانی درخشیده اند؛ از جمله ی آشناترین و درخشنده ترین ایشان؛ مریم، آسیه و حضرت فاطمه می باشد (درود خدا بر ایشان).

در ماجرای قیام امام حسین علیه السلام نیز زنان نقش موثری داشتند؛ طوعه که به مسلم بن عقیل پناه داد، همسر زهیر که شوهرش را به کاروان امام و شهدای کربلا رهسپار کرد، مادر عبدالله ابن عمیر که حتی پس از شهادت فرزندش، قصد داشت خود به میدان برود و بجنگد، و شیرزنی همچون زینب کبری (سلام الله علیها) سفیرِ نهضت عاشورا، اسوه ی صبر و استقامت در برابر خطِ نفاق!

امروز، در دوران غیبت هم "زنان پاکدامن، دین دار و دین یاری" برای سپاه حضرتش نیرو سازی نموده و به یارگیری حضرتش، کمک می کنند. «تربیت نسل منتظر» واژه ای آشنا برای چنین بانوانی است که همواره مردان بزرگ، مدیون ایشانند...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

Rational reasons for Imamate and Mahdism - The second series

The principle of purposefulness for proving the existence of the Imam

Another logical reason to prove the existence of the Imam is the principle of purposefulness.

Human being is made up of body and spirit and just like his body, his spirit is developing. The requisite of development is the existence of a guide who can help him. Although wisdom is responsible for guiding the human, because of being bounded to the physical world and the existence of enemies like vain desires and animal tendencies, there should be another guide which assists it as well.

This guide is Prophet Mohammad (PBUH) during the era of prophecy. Certainly, there should be other guides after him as well, because the human race continues to live. If the divine path, plan and guide don’t exist, the creation of humans would be in vain. And the risk of distortion of the religion and the existence of hostile groups also emphasize this necessity.

(Kashf al-Murad by ‘Allama al-Hilli, p. 324; Masael-e Kolli-e Emamat (The General Issues of the Imamate), p. 111-136)

 

Inductive reasoning

The inductive method states that one can achieve general facts from individual and partial facts. In inductive reasoning, the pattern of thinking is from part to whole. In other words, by observing what is true for fixed part, we can deduce that it holds for the whole (that includes the part).

One of the reasons to prove the necessity and continuation of the existence of Imam, is inductive reasoning:

All prophets from Adam (PBUH) to Muhammad (PBUH), had special and appointed successors after themselves; so why should not the custom of the existence of a leader and a guide hold in the case of Prophet Muhammad (PBUH) who there is no prophet after him?!

(Ali bin Babawayh, Al-Imama wa al-Tabsera, ch. Al-Wasiyya min ladon Adam (PBUH), p. 21 and 23)

 

Read the rest 

ادامه مطلب