حضرت عباس الگوی منتظران...

در قسمتی از زیارت حضرت عباس می‌خوانید: «فَجَزاکَ اللّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَعَنْ أمِیرِالْمُؤْمِنِینَ وَعَنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِمْ أفْضَلَ الْجَزاءِ بِمَا صَبَرْتَ...خدا از سوی پیامبر و امیرمؤمنین و حسن و حسین درود خدا بر ایشان جزایت دهد، برترین جزاء به خاطر اینکه صبر کردی...»

در فراز دیگر این زیارتنامه اینگونه به حضرت می‌گوییم: «فقط خدا می‌تواند به تو جزاء و پاداش بدهد آن هم نه پاداش عادی بلکه بالاترین پاداش را. این پاداش به خاطر آن صبری است که کردی...»

حضرت کجا صبر کرد؟ وقتی امام حسین به جای دستور رزم به او فرمودند: «آب بیاور» سخت‌ترین چیز برای یک رزمنده هنگامی است که به او بگویند برو آب بیاور. آب برای حضرت عباس دستور امام زمان است، حضرت عباس در راهِ آوردن آب، دست‌ها و چشم‌های خود را از دست می‌دهد، چون به دنبال این است که حرف امام زمانش زمین نیفتد.

«لَعَنَ اللّه مَنْ جَهِلَ حَقّک...خدا لعنت کند کسی که به حقّت جاهل بود..» جایگاه حضرت عباس چنان ویژه است که امام صادق می‌فرماید: «لعنت بر کسی که حقانیت و جایگاه حضرت عباس را نشناسد»

یعنی شناخت جایگاه و مقام حضرت بر ما واجب است. این جایگاه به این دلیل است که حضرت عباس از هیچ کاری برای تبعیت و خشنودی امام زمانش کوتاهی نکرد. هرگز به دنبال دیده شدن نبود اما خواستِ خدا این بود که او دیده شود تا جایی که کسانی که به زیارت امام حسین می‌روند، اول به حضرت عباس سلام می‌دهند و بعد به زیارت امام حسین علیه السلام می‌روند.

حضرت عباس به معنی واقعی، الگوی منتظران امام زمان است. باید از خودمان سؤال کنیم ما چقدر تلاش کردیم تا خواست امام‌ زمان از خودمان را بفهمیم و چقدر به وظایف خود نسبت به ایشان عمل کرده‌ایم؟

[برشی از سخنرانی؛ حضرت عباس الگوی منتظران، ۲۰ فروردین ۹٨]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چه زود دیر می شود...

چه زود دیر می شود گاهی، انگار از این گفتن‌های "دفعهٔ بعد" خبری نیست... نه شانس دوباره‌ای و نه حتی وقت اضافه‌اى

گاهى باید بین این دو یکی را برگزید:

"الان" یا "هرگز"

"آن روز که این نشانه ها صورت پذیرد [زمان ظهور]، درهاى توبه به روى آنان بسته می‌شود و ایمان آوردن افراد پذیرفته نخواهد شد..." (سوره انعام، آیه ۱۵۸)

یادمان باشد ظهور ناگهانی‌ است...

           فرصت‌ها را از دست ندهیم...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ظلم‌پذیر یا ظلم‌ستیز؟

برخی از افراد، از روایت «أنه المهدی الذی یَمْلَأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً»۱ نتیجه گرفته‌اند که وجود ستم و فساد و حکومت‌های خودکامه در جهان، پیش از ظهور مهدی طبیعی است؛ بلکه مقدمۀ ظهور و فرج آن حضرت است و ما نباید با مقدمه ظهور آن حضرت مبارزه کنیم.

از پیامدهای زیان‌بار این برداشت از روایات، تا حدودی روشن است؛ زیرا براساس این تفکر، امر به معروف و نهی از منکر و دخالت در امور سیاسی، نه تنها جایز نیست که باید با کسانی که به این مسائل می‌پردازند، مخالفت کرد.

بیش از پنجاه روایت در وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل و دیگر کتب روایی است که ائمه به شیعیان امر می‌فرمایند: «از پادشاهان و ستمگران کناره‌گیری کنید. هرکس قلمی برای آنان بتراشد یا دواتشان را آماده کند، چنین و چنان می شود» و....

حضرت امام خمینی حمله در این باره فرموده‌اند: «سیره بزرگان بر این معنا بوده است که معارضه می‌کردند با طاغوت، ولو اینکه زمین بخورند؛ ولو اینکه کشته بشوند؛ ولو کشته بدهند. ارزش دارد که انسان در مقابل ظلم بایستد، در مقابل ظالم بایستد و مشتش را گره کند و توی دهنش بزند و نگذارد که این قدر ظلم زیاد بشود، این ارزش دارد.

ما تکلیف داریم آقا! این طور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان هستیم، پس دیگر بنشینیم تو خانه هایمان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم «عجل على فرجه». عجّل، با کار شما باید تعجیل بشود، شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او و فراهم کردن اینکه مسلمین را با هم مجتمع کنید. همه با هم بشوید. ان شاء الله ظهور می‌کند ایشان.

[۱- کمال‌الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ج۱، ص۱۳۹]

[برشی از کتاب زیبایی‌ها و زشتی‌های کربلا]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید...

امام علی (علیه السلام):

همواره در انتظار (فرج و ظهور صاحب‌الزمان علیه‌السلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید.

[ بحار، ج ۱۰ ص ۸۹]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

سکوت در برابر ظلم

سکوت در مقابل ظلم یکی دیگر از مصادیق ظلم است. مردم مظلوم میانمار را قطعه قطعه می کنند، در افغانستان سر کودکان را از تن جدا می‌کنند و در یمن زن و بچه‌های بی‌گناه را می‌کشند، مردم مظلوم فلسطین با فجیع‌ترین وضع زندگی می‌کنند؛ اما باز هم افرادی سکوت می‌کنند. (یا گاهی در کشور خودمان، ظلم‌هایی انجام می‌شود که سکوت در برابر آنها جایز نیست.)

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

«یَوْمُ آلْمَظْلُومِ عَلَى الظَّالِمِ أَشَدُّ مِنْ یَوْمِ الظَّالِمِ عَلَى آلْمَظْلُومِ... - روز انتقام مظلوم از ظالم، شدیدتر از روز ستم کردن ظالم بر مظلوم است.»

خداوند وعده داده است که؛ « وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ - ما می‌خواستیم بر مستضعفین زمین منّت گذاریم و آنها را پیشوایان و وارثین زمین قرار دهیم.»

این آیه بشارتی است به مستضعفان که سرانجام، روزی مهدی آل محمد ظهور خواهد کرد و همراه با مبارزه و جهاد مستضعفان بنیاد ستمکاران و ظالمان ریشه کن خواهد شد و مستضعفان عزت خود را باز خواهند یافت و نجات پیدا کرده و حکومت عدل جهانی در سراسر گیتی گسترده می‌ شود.

[برشی از کتاب زیبایی‌ها و زشتی‌های کربلا]

 

 

من و جبرائیل، من و میکائیل

من و فرشته‌های روز بدر، من و بادهای سهمگین، من و رجعت‌کنندگان روز ظهور

من‌ و هزارهزار منتظرِ دیدار، یک حرف مشترک داریم: «وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ. (و یاری‌ام برای شما آماده است.)

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

مجازات سیاه لشکر یزید

ابن رباح روایت می‌کند:

مرد نابینایی را که روز شهادت حسین در کربلا حاضر شده بود، دیدم. کسی علت نابینایی او را سؤال کرد. او در پاسخ چنین گفت: «ما ده نفر رفیق بودیم که برای کشتن حسین به کربلا رفتیم؛ ولی من شمشیر و تیر و نیزه به کار نبردم. چون حسین کشته شد، به خانه خود بازگشتم و نماز عشا خواندم و به خواب رفتم.

در عالم رؤیا شخصی نزد من آمد و گفت: رسول خدا تو را می‌خواند؛ برخیز و اجابت کن. گفتم: مرا با رسول خدا چه کار است؟ آن شخص گریبان مرا گرفت و کشان کشان نزد رسول خدا برد.

من نزدیک رسول خدا رفتم و مقابل او زانو بر زمین زدم و گفتم: «السلام علیک یا رسول الله» ولی آن حضرت جواب نداد و مدت زیادی مکث کرد. پس از آن سر خود را بلند کرد و فرمود: «ای دشمن خدا! هتک حرمت مرا نمودی و عترت مرا کشتی و حق مرا رعایت ننمودی.» گفتم: «یا رسول الله! به خدا قسم من در کشتن فرزندانت نه شمشیر زدم و نه نیزه به کار بردم و نه تیری انداختم.» فرمود: «راست گفتی؛ ولی سیاهی لشکر کشندگان حسین را زیاد کردی. نزدیک من بیا.» من نزدیک آن حضرت رفتم. دیدم طشتی پر از خون نزد اوست. به من فرمود: این خون فرزندم حسین است. سپس از آن خون به چشم من کشید. چون بیدار شدم، تاکنون چیزی را نمی بینم».۱

سیاه لشکر ظالمین شدن، عقوبت بسیار شدیدی به همراه دارد. مانند آنکه انسان عضو گروه‌ها و شبکه‌های مجازی ضددین و ضدانقلاب و عضویت در کانال های مجازی دشمن باشد و همین که اعضای این شبکه‌ها را زیاد می‌کند، سیاه لشکر دشمن است؛ زیرا همان طورکه سپاه یزید را سیاه لشکرها پر کردند، امروز نیز کانال های معاند را سیاه لشکرها پر میکنند.

[۱. لهوف، سیدبن‌طاووس، ص۱۶۵]

[برشی از کتاب زیبایی‌ها و زشتی‌های کربلا]

 

 

دل‌شوره دارم. مثل روز امتحان،

درسم را خوب بلدم، هزار بار از رو خوانده‌ام: «وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ. (و یاری‌ام برای شما آماده است.)» می‌ترسم فراموش کنم.

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

حواس پرت...

اینجا حواس همه پرت است؛ یکی مشغول کار و دیگری سرگرمِ یار. یکی از درد می‌نالد و یکی از غم نان. غمگین و خوشحال فرقی نمی‌کند.

همه برای فراموش‌کردنت بهانه‌ای داریم.

در شهر خبری از تو نیست. فوق‌فوقش نامت را بر مسجدی، مدرسه‌ای یا خیابانی گذاشته‌ایم.

ما هم که ادعا می‌کنیم به یادت هستیم، نمی‌گویم همه، اما بیشترمان فقط حرف می‌زنیم. اول از همه خودم!

که خیال می‌کنم کاره‌ای هستم، اما حال و روزم از همه بدتر است.

تنها حواس‌جَمعمان تویی که هیچ‌کداممان را یادت نمی‌رود. هوای تک‌تکمان را داری.

حتی ما بی‌وفاهای فراموش‌کار!

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

راضی بودن به ظلم

اباصلت هروی نقل کرده است: روزی از امام رضا علیه السلام پرسیدم: «یابن رسول الله، از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است که هنگامی که امام زمان خروج فرماید، فرزندان قاتلین امام حسین علیه السلام را به‌خاطر کار پدرانشان می‌کشند. نظر شما در این باره چیست؟»

امام رضا علیه السلام فرمودند : «بله، همین طور است». من با تعجب پرسیدم: «پس این آیه قرآن چه معنا می‌دهد که می فرماید: وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى - هیچکس، بار گناه دیگری را بر دوش نمیکشد».

امام رضا علیه السلام چنین توضیح فرمودند: «خداوند در همه فرمایش‌هایش راست و درست فرموده است؛ لکن فرزندان قاتلین امام حسین از کاری که پدرانشان کرده‌اند، راضی و خشنودند و به آن افتخار می‌کنند و هرکسی که از کاری راضی و خشنود باشد، مانند کسی است که آن کار را انجام داده باشد. اگر کسی در مشرق کشته شود و دیگری در مغرب و از این کار راضی باشد، این شخص راضی، در پیشگاه خدا شریک قاتل محسوب می شود و هرگاه قائم آل محمدفقی خروج کند، به همین دلیل، فرزندان قاتلین امام حسین را خواهد کشت».۱

امام علی علیه السلام می‌فرمایند: «إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ، فَعَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَا، فَقَالَ سُبْحَانَهُ «فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمِینَ - ماده شتر قوم ثمود را یک نفر کشت؛ ولی خداوند همه را عذاب کرد ؛ زیرا همه از کشتن آن خشنود بودند. از این رو قران کریم تمام افراد آن قوم را شریک در جرم معرفی کرده است و می فرماید: همه او را کشتند».۲

در زیارت امام حسین علیه السلام ضمن آنکه بر قاتلان آن حضرت و ظالمان به اهل بیت لعنت می‌فرستیم، می‌گوییم: « ...وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِکَ فَرَضِیَتْ بِه - و خدا لعنت کند امت و جماعتی را که آن ظلم‌ها و کشتارها را شنیدند و به آن‌ها راضی بودند.»

رضایت بر ظلم ظالم، از مصادیق ظلم است.

[۱. عیون الرضا محم‌بن‌علی‌بن‌بابویه‌قمی(شیخ صدوق)،ج۱، ص۱۳۷؛ 2. نهج‌البلاغه، خطبه ۲۰۱]

[برشی از کتاب زیبایی‌ها و زشتی‌های کربلا]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ماجرای کسی که ادعا می‌کرد حضرت زینب است...

سراسیمه نزد امام هادی علیه‌السلام رفتیم و عَرضه داشتیم: «آقاجان! شخصی پیدا شده و ادعا می‌کند زینب کبری سلام‌الله علیها است! جمع کثیری از مردم- حتی مخالفان- جمع شده‌اند که او را ببینند. حال چه کنیم؟»

امام علیه‌السلام فرمودند: «اگر آن شخص زینب کبری باشد، چون ولایتِ تکوینی به عالم ملک و ملکوت دارد، حیوانات درنده به او کاری ندارند و احترامش را حفظ می‌کنند. او را در قفس شیر بیندازید تا کذب ادعایش ثابت شود.»

به اتفاق امام، آن زن را نزدیک قفس شیر بردیم. زنِ مدّعی ترسید و گفت: «شما می‌خواهید زینب کبری عظمی را بکشید؟ حال که من از دنیا نرفتم و به معجزهٔ الهی زنده مانده‌ام!»

در این حال امام هادی علیه‌السلام داخل قفس شیر رفتند و بدون اینکه اتفاقی بیفتد از قفس خارج شدند. آنگاه آن زن شروع به استغاثه کرد و ادعایش را پس گرفت...

با خودم فکر می‌کردم، حضرت زینب کیست که ۱۵۰ سال بعد از عاشورا، چنان عظمت والاتری پیدا کرده که به نام او ادعا می‌کنند؟

او کیست که ولایت تکوینی به عالم ملک و ملکوت دارد؟ او کیست که حتی از درندگان کربلا- که از حیوان هم پست‌تر بودند- نترسید و شجاعانه برایشان خطبه خواند و جانِ برادرش را حفظ کرد؟

بی‌شک ایشان بارزترین نمونهٔ یک یاور امام هستند. بعد از این اتفاق، درس‌های زیادی برای یاری امام زمانم گرفتم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

مصیبت عظیم

من و شما هرگز نمی‌توانیم عاشورا را درک کنیم. خیلی ظرفیت بالایی می‌خواهد. اینکه این مصیبت چیست، نمی‌دانیم. گفته شده مصیبتی است که از قبل از به ‌دنیا‌ آمدن اباعبدالله علیه السلام، زمین و آسمان دارند برایش گریه می‌کنند. انبیای گذشته برای امام‌حسین اشک ریختند.

عزای اباعبدالله برپا شد که ما اشک بریزیم و پاک شویم و با دل پاک فقط یک دعا کنیم: «اَللَّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ اَلْفَرَجَ» و برای فرزند فاطمه، برای آن دلی که تمام این مصیبت‌ها را می‌بیند، بسوزیم.

(مشارکت در بلای امام معصوم)

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)