استاد رائفی پور :
کسی که امام زمان را حَی و حاضر و خود را در محضر ایشان می‌داند به راحتی گناه نمی‌کند. مشکل ما این است که به این دانستۀ خود (حاضر بودن امام) یقین نداریم. گاهی عِلم به وجودِ دوربین در یک مکان برای ما بازدارندگی دارد اما متأسفانه این دقت را در مورد امام زمان و خدا نداریم.
[سخنرانی؛ مهدویت و خانواده]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{از تولد تا امروز - شماره 15}
جلسه رو با یک سوال ادامه دادم. گفتم: بچه‌ها کسی اسم نایبان خاص امام زمان در دورهٔ غیبت رو می‌دونه؟
علی گفت: عثمان‌بن سعید عمری، محمد‌بن عثمان‌بن سعید عمری، حسین‌بن روح نوبختی و علی‌بن محمد سمری.
گفتم: درسته. همهٔ این افراد از مومنان و علمای بزرگ زمان خودشون بودند.
کاوه پرسید: کار نایبان امام چی بوده؟
پاسخ دادم: نایبان از طرف امام، مأمور رسیدگی به امور مردم و در واقع رابط بین حضرت و مردم بودند. از اونجایی که نیابت خاص وظیفه‌ای حساس، مهم و مخفی بود، سُفرا افرادی بودند که حکومت ظالم عباسی نسبت به اونها حساس نبود. همگی دارای شغل خاصی بودند و مثل مردم عادی کاسبی و زندگی می‌کردند تا شناخته نشن.
مثلاً نایب اول و پسرش که نایب دومه، روغن‌فروش بودند. خب، به‌نظرتون برای چنین جایگاه مهمی چه ویژگی‌های شخصیتی لازمه؟
شهاب گفت: رازداری.
پرسیدم: دیگه؟
بهرام گفت: بصیرت و قوهٔ تشخیص بالا.
گفتم: درسته. علاوه بر این‌ها نایبان به تقیه (باور خود را مخفی کردن) و پنهان‌کاری، صبر و استقامت و زیرکی و هوش، اون هم در حد بالا و عالی آراسته بودند.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
چرا اینطوری شد؟ چی شد که بشر به اینجا رسید؟ همه‌چیز که ظاهراً داشت خوب پیش می‌رفت؛ هر روز یه کشف جدید و یه اختراع تازه... کُرهٔ ماه که هیچ، داشتیم منظومه‌های دیگه رو هم فتح می‌کردیم. پس چرا هیچی سرِ جای خودش نیست؟
همه‌جا خبر از جنگ و خونریزی و بدبختیه؛ یه جا گرونی بیداد می‌کنه، یه جا بمب‌گذاری می‌شه، یه طرف خبر از تیراندازی و قتل عامِ یه عده بی‌گناهه و یه طرف هم ویروس و مریضی و مرگ و میر…
می‌دونی، ماجرا از اونجایی شروع شد که ما آدما یادمون رفت که از کجا اومدیم، به کجا می‌ریم و اصلاً برای چی زنده‌ایم. یادمون رفت اونی که این دنیا رو ساخته، دفترچهٔ راهنماش رو هم برامون فرستاده. نفهمیدیم دنیا یه متخصصِ کاربلد داره که می‌تونه همه‌چی رو درست کنه. از وقتی به خودمون مغرور شدیم، همه‌چی به‌هم ریخت. اما هنوز هم می‌شه دنیا رو نجات داد. کار رو باید به دست کاردان سپرد؛ به همونی که با اومدنش دنیا سر و سامون می‌گیره…
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
از آیت الله بهجت پرسیدند: مقصود از «مصیبت در دین» ذکر شده در برخی ادعیه چیست؟ جواب دادند: «همین مصیبتی که به آن مبتلا هستیم؛ یعنی فقدان امام.»
[در محضر بهجت، ج۲، ص۲۱۷]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{از تولد تا امروز - شماره 12}
_ خب به نظرم لازمه کمی دربارۀ دورۀ غیبت و مفهوم و ضرورت اون صحبت کنیم. غیبت به معنی پنهان زندگی کردن امام زمانه و اتفاق جدیدی در اسلام نبوده بلکه در امت‌ها و پیامبران گذشته هم وجود داشته.
در طول تاریخ گاهی مصلحت مردم و حکمت خدا، حُکم می‌کرده که نماینده خدا مدتی غایب بشه. غیبت حضرت یوسف و حضرت موسی دو تا نمونۀ شاخص از غیبت پبامبرانه.
سعید گفت: خب فرق بین غیبت صغری و کبری چیه؟ اصلاً چرا امام دو نوع غیبت داشتن؟
_ سؤال خوبیه! ببینید قبل از غیبت صغری شیعیان به‌مدت طولانی، کم و بیش به امام دسترسی داشتن، برای همین اول غیبت صغری اتفاق افتاد تا مردم به شرایط جدید عادت کنن. تو این دوره، نمایندگان خاص امام‌زمان که به نواب اربعه شهرت دارند، واسطۀ بین مردم و امام بودن و امور شیعه رو سروسامون می‌دادن.
به‌علاوه بعضی از خواص شیعه که خودشون حکم رسانه رو در بین مردم عادی داشتند از طریق سفرا با امام ملاقات می‌کردن و همین رفت‌وآمدها باعث از بین رفتن شک‌وتردیدها و آمادگی مردم برای غیبت کبری می‌شد.
ادامه دارد...
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
قسمت نشد که گاه به گاهی ببینمت
حتی به قدرِ نیم نگاهی ببینمت
تکلیفِ بی‌قراری این دل چه می‌شود
اصلاً شما اگر که نخواهی ببینمت
ای کاش یک سه‌شنبه شبی قسمتم شود
در راهِ جمکران سر راهی ببینمت
یا که مُحَرَمی شود و بین کوچه‌ای
در حالِ کارِ نصبِ سیاهی ببینمت
آقا خدا نیاورد آن روز را که من
سرگرم می‌شوم به گناهی ببینمت
دارم یقین که روزِ وصالِ تو می‌رسد
ذکرِ لبم شده که الهی ببینمت
[شاعر؛ محمد رسولی]
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{از تولد تا امروز - شماره 11}
کلاس رو با دعای سلامتی امام‌زمان شروع کردیم.
_ خب بچه‌ها جلسهٔ گذشته رو یادتون هست یا لازمه یادآوری کنم؟
کوروش گفت: اونجا بودیم که رشیق و رفقاش وارد خونه شدند که آقای احمدی دکمۀ استُپ رو زد.
بقیۀ بچه‌ها زدند زیر خنده.
گفتم: درسته! حالا ادامهٔ ماجرا؛ رشیق میگه: «پرده رو بالا زدیم. اتاق بزرگی بود که انگار دریایی در آن بود. در گوشۀ آن حصیری روی آب بود و روی اون مردی نماز می‌خوند و اصلاً توجهی به ما نداشت.
احمدبن‌عبدالله وارد اتاق شد اما در آب غرق شد. وحشت‌زده دستم را به طرفش دراز کردم و از آب خارجش کردم، اما بی‌هوش شد و مدتی بی‌هوش موند. همراه دیگرم وارد آب شد و همون بلا به سرش اومد.»
بعد رشیق میگه: «من حیران بودم و سر جای خودم ماندم. بعد به صاحب‌خانه گفتم: من از خدا و شما معذرت می‌خوام. توبه می‌کنم و به خدا پناه می‌برم و دیگه به اینجا نمیام و برگشتیم.»
رشیق میگه: «شب برگشتیم و مستقیم به خدمت حاکم رسیدیم و جریان را کامل براش تعریف کردیم. معتضد پس از شنیدن ماجرا ما را تهدید کرد که اگه این خبر را برای کسی بگویید، گردنتان را می‌زنم.»
◀ این سه نفر هم تا زمان زنده بودن معتضد جرئت بیان این ماجرا را نداشتند.
ادامه دارد...
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
استاد رائفی پور :
یهودیان بر اساس اشارات فراوان کتب خود، وعدهٔ برکت در نسل رسول‌اللّه و اهل بیت ایشان را تشخیص داده بودند؛ اما به دلیل منافع و لجاجت خود از پذیرش حق سرباز زدند و زمینهٔ دشمنی با او و فرزندانش را فراهم کردند.
[سخنرانی؛ مهدویت و جوانان، فروردین ۹۷ دماوند]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{از تولد تا امروز - شماره 10}
بعد از شهادت امام حسن، حکومت با جدیّت بیشتری به جستجوی امام زمان پرداخت تا جایی که حتی نرجس خاتون رو برای تحقیق در مورد امام زمان دستگیر کردند.
علی پرسید: مگه با شهادت امام حسن عسکری غیبت صغری شروع نشده بود؟
_ چرا اما حاکم و سربازانش که این موضوع رو درک نمی‌کردند. اونها تصور می‌کردند امام زمان در همون خونه پنهان شدن.
این جستجوها همچنان ادامه داشت تا اینکه معتضد به حکومت رسید. معتضد در یکی از اقداماتش به سه نفر از نزدیکانش دستور داد تا مخفیانه به سامرا برن. مأموریت اونها این بود که وقتی خانهٔ امام را پیدا کردند، تمام اهل اون رو سَر بِبُرند.
خب یکی از این افراد بنام رشیق ماجرا رو اینطور تعریف کرده که: به خانهٔ موردنظر رفتیم. خادم سیاهی در راهرو نشسته بود. از اون پرسیدیم: «چه کسی در اتاق است؟» گفت: «خانه برای صاحبش است.» بعد میگه ما مطابق دستور اتاق رو محاصره کردیم و داخل شدیم. پردهٔ زیبایی در مقابل ما بود که انگار همین الان نصب شده، پرده رو بالا زدیم...
حرفم تموم نشده بود که آقای احمدی دبیر ریاضی در رو باز کرد و پرسید: کلاس شما هنوز تموم نشده؟
گفتم: شرمنده‌ام. متوجه خوردن زنگ نشدم. بفرمایید کلاس در اختیار شماست. بچه ها انگار باید برای شنیدن ادامه ماجرا تا جلسه دیگه صبر کنید. بچه ها با دلخوری مجبور به پذیرفتن این موضوع شدند و من کلاس رو به آقای احمدی سپردم.
ادامه دارد...
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{جهان در عصر ظهور - شماره 10}
حُسنت زِ حد فزون و دِلت خانۀ غم است / ای مِهر دلربا به کَفت هر دو عالَم است
«...امامان جز به عهد و فرمان خدا، چیزی را انجام نداده و نمی‌دهند و از آن تجاوز نمی‌کنند.»*۱ در منابع حدیث شیعه، این مطلب فراوان نقل شده است که دستورالعمل و برنامۀ کار همۀ امامان در دوران امامت، از سوی خدا تعیین شده و به‌واسطۀ پیامبر اکرم به آن‌ها ابلاغ گردیده است.
پس وقتی همۀ برنامه‌های امامان از سوی خدا و زیر نظر حضرت حق انجام گرفته، زیر سؤال بردن آن‌ها دور از ادب و ایمان واقعی خواهد بود چراکه آنان به وظایف رهبری خود کاملاً واقف بوده و هستند.
دربارۀ آخرین وصیّ پیغمبر نیز این چنین است. برنامۀ دقیق قیام و حکومت امام زمان از سال‌ها پیش توسط خدا تدوین شده و سال‌هاست که حضرت منتظر لبیک ما برای اجرای آن هستند.
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا تالِیَ کِتابِ اللَّهِ وَتَرْجُمانَهُ
سلام بر تو ای تلاوت‌کنندۀ کتاب خدا و تفسیر کننده‌اش
[۱. اصول کافی، ج۱، ص۲۷۹.]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
