به سوی ظهور

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 39}

 

همانطور که در پیام قبلی به مسئلهٔ توجه همیشگی و دائم به مبانی اصلی اسلام و انقلاب از سوی مردم اشاره شد، باید توجه داشت که مقولهٔ انتظار ایجاب می‌کند که انسان خود را به آن شکل و خُلقی نزدیک کند که در این دوران مورد انتظار حضرت حجت است. در این میان باید توجه داشت که انقلاب اسلامی ایران نیز به عنوان یک حکومت منتظر، وظایف و کار ویژه‌ای دارد.

البته ما باید بدانیم که وقوع انقلاب اسلامی، گامی به سوی ظهور است و نه خود ظهور. بنابراین سطح توقعاتمان از انقلاب اسلامی باید معقول باشد. طبیعی است که جامعهٔ ما در این مسیر با مشکلات و مسائل بسیاری روبه‌رو خواهد شد. آن‌چه مهم است، جهش و حرکت ما به سمت ظهور است.

بنابراین جهش و تحول بزرگی صورت گرفته، اما در زمان ظهور به نقطهٔ مطلوب خواهیم رسید. البته اگر ما با زمینه‌سازی‌های مختلف بتوانیم یک جامعهٔ الگو و نمونه بسازیم، توفیقات بیشتری را کسب کرده‌ایم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

تعیین‌کنندگان وقت، دروغگویند

{از تولد تا امروز - شماره 38}

 

احسان گفت: خیلی بده که ما زمان ظهور رو نمی‌دونیم.

گفتم: نه اصلاً اینطور نیست.

شهاب گفت: چطور؟

در جواب گفتم: اول باید بدونیم که حکمت الهی، اقتضا کرده که وقت ظهور امام زمان برای مردم، نامعلوم و مخفی باشه. احادیث زیادی از پیامبر و امامان راجع به ابعاد مختلف زندگی امام زمان به ما رسیده، ولی در هیچ کدوم از اونها به زمان ظهور تصریح نشده، حتی احادیثی از پیامبر و امامان به ما رسیده که کسی که از وقت ظهور خبر می‌ده رو تکذیب کنید.

مثلاً پیامبر فرمودند: «کسانی که برای ظهور، وقت معیّن می‌کنند، دروغ می‌گویند.»

بهرام پرسید: وقت تعیین کردن یعنی چی؟

گفتم: یعنی مشخص کردن سال ظهور حضرت به صورت دقیق.

بحث رو ادامه دادم: اما دلیل مخفی ماندن زمان ظهور، ما دلیل اصلی رو به طور کامل و قطعی نمی‌دونیم اما شاید یکی از دلایل مخفی ماندن زمان ظهور، اینه که مومنان همواره در انتظار ظهور امام زمان به سر ببرند و با ظهور پاداش صبر و تحمل سختی دوران غیبت رو بگیرن. به همین دلیله که از غیبت صغری تا به حالا، مردم به ظهور حضرت، امید دارند. اگر زمان ظهور مشخص می‌بود، دیگر مردم در چنین انتظاری به سر نمی‌بردند و امید مردم به ناامیدی تبدیل می‌شد و میلیون‌ها نفر از ثواب انتظار، بی‌بهره می‌شدند.

ادامه دارد...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید...

امام علی (علیه السلام):

همواره در انتظار (فرج و ظهور صاحب‌الزمان علیه‌السلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید.

[ بحار، ج ۱۰ ص ۸۹]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یارانِ امامِ عصر در پشت خاکریزها

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 25}

 

«دفاع مقدس» از مهم‌ترین اتفاقات تاریخ معاصر ایران است. در بین «دفاع مقدس» و «فرهنگ مهدویت»، رابطه‌ای تنگاتنگ وجود دارد؛ از این جهت که آشنایی مردم با فرهنگ انتظار به ایشان آموخت که فردِ منتظرِ برپاییِ حکومتِ عدل و قسط، هرگز در مقابل ظلم و ستم ساکت نمی‌ماند. رزمندگان نیز با تمام وجود در راه دفاع از اسلام و ایران قدم برداشتند.

دفاع مقدس به‌خوبی توانست فرهنگ مهدویت و انتظار منجی را به همگان معرفی کند و جهانیان متوجه شدند که از مهم‌ترین عوامل پیروزی ملت ایران علیه زورگویانِ عالم، همین روحیهٔ انتظار منجی است؛ همچنین در این سال‌ها، ایرانیان به نوعی آمادگی خود را برای همراهی امامشان اثبات کردند.

شهدای گرانقدر دفاع مقدس نیز الگوی خوبی برای منتظران هستند زیرا توانستند ویژگی‌های یاران امام زمان را در خود ایجاد کنند. با نگاهی به وصیت‌نامهٔ شهدا می‌توانیم تأثیرات فرهنگ مهدوی را بر وجود این عزیزان مشاهده کنیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چگونه می‌توانیم امام زمان را بیشتر درک کنیم؟

برای اینکه بتوانیم خود را به امام زمان نزدیک‌تر کرده و او را بیش‌تر درک کنیم، دو راه مهم را باید در نظر بگیریم:

1️.انتظار:

برای این که بتوانیم حالت انتظار را در خود ایجاد کنیم، اول باید معنای انتظار را بفهمیم. انتظار وضعی روحی است که باعث به وجود آمدن حالت آمادگی می‌شود و ضد آن یأس است.

انتظار فرج آثاری دارد، یکی از آثار انتظار این است که انسان را از هرگونه انحراف و خطا حفظ می‌کند و روح و جسم منتظر را برای درک بیشتر امام آماده می‌کند.

یکی دیگر از آثار انتظار به دست آوردن توفیق عنایات و توجهات امام زمان است. امام دل‌های بسیار آماده و منتظر را انتخاب و تربیت می‌کند.

2️.محبت به ولی عصر:

اگر واقعا به امام زمان محبت داریم باید آثاری داشته باشد. بزرگترین اثر آن تزکیه نفس و تقوا است و جنبهٔ دیگرش آن است که باید به یاد محبوب بوده و به دنبال بدست آوردن رضایت او باشیم.

اثر دیگر محبت، دوست داشتن هرچیزی است که به محبوب منتسب است. انسان هرچه را که برای خود می‌خواهد، اول برای محبوب درخواست می‌کند و اگر دعا می‌کند اول برای محبوب دعا می‌کند و دائماً انتظار محبوبش را می‌کشد.

به طور خلاصه باید گفت برای درک بیشتر امام زمان باید رضای او را به دست آوریم و رضایت او در گِرو ترک گناهان و انجام واجبات می‌باشد.

[۲۰۰ پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۶۶]

 

اللَّـهُمَّ وَنَحْنُ عَبیدُکَ التّآئِقُونَ اِلی وَلِیِّکَ الْمُذَکِّرِ بِکَ وَبِنَبِیِّکَ

خدایا ما بندگان به شدت مشتاقیم به سوی ولیِّ تو

[دعای ندبه]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

امید به همراهی

{رجعت - شماره 15}

 

همان گونه که انتظار فرج، نقش برجسته و به سزایی در پویایی و نشاط جامعه ایفا می‌کند؛ باور به رجعت و بازگشت به دنیا در عصر ظهور نیز می‌تواند نقش مهم و به سزایی در نشاط دینی و امید به حضور در حکومت جهانی حضرت مهدی ایفا کند.

چرا که انسان با دیدن افرادی که همه عمر خود را در انتظار ظهور حضرت مهدی سپری کرده اند و آنگاه بدون درک ظهور از دنیا می‌روند، دچار سرخوردگی شده و حتی در جایگاه انتظار نیز دچار ناامیدی خواهد شد.

اما دانستن این امر، که در هنگام ظهور (در صورت دارا بودن شرایط) امکان بازگشت به دنیا و حضور در محضر آخرین امام وجود دارد، در امیدواری منتظران نقش بسیاری خواهد داشت.

[درسنامه مهدویت، ج ۴، ص ١٩۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ما مصیبت زده ایم...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 38}

 

از آیت الله بهجت پرسیدند: مقصود از «مصیبت در دین» ذکر شده در برخی ادعیه چیست؟ جواب دادند: «همین مصیبتی که به آن مبتلا هستیم؛ یعنی فقدان امام زمان»

چقدر سنگین است این حرف اگر بفهمیم. ما کجا و مصیبت زدگی کجا؟ مصیبت زده تعریف دارد؛ علامت و نشانه دارد. مصیبت زده یعنی مادرِ داغ فرزند دیده؛ یعنی کسی که در سیل یا زلزله تمام سرمایه یک عمرش را از دست داده...، مصیبت زده، غم زده است. اشک چشمش خشک نمیشود؛ آرام و قرار ندارد.

ما مدعیان انتظار امام زمان، کدام یک از این حالات را در غم فراق امام تجربه کرده ایم؟ پس یا خیال میکنیم یار امام و منتظر حضرتیم یا شیطان چنان سرگرممان کرده که راه را گم کرده و به بی راهه زده ایم.

گفتم شیطان؛ راستی مگر منتظر امام زمان دنباله روی شیطان میشود؟!

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

درد زایمان

{تمثیلات و مثال های مهدوی - شماره 40}

 

اگر در قلبت منتظر امام زمانی، باید در عمل هم نشون بدی. بعضی ها فقط تصور دارند که منتظر حضرت مهدی اند. معنای انتظار این نیست که بی غم و غصه کارهایش درست شود.

شما یک زن حامله را در نظر بگیرید. او هم منتظر است فرزندش به دنیا بیاید. آیا این بدین معناست که درد زایمان نخواهد کشید؟ خیر. هم منتظر است و هم درد خواهد کشید (ولی برایش شیرین است)

از سویی ممکن است امام زمان پس از ظهور اموال ما را مصادره کند. یا ممکن است به ما بگوید باید در فلان منطقه زندگی کنی. چقدر برای لحظات امتحان الهی و سختی های شیرین آن آماده شده ایم و میگوییم: پَسَندَم آنچِه را جانان پَسَندَد؟

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

لاف عشق (بسیار زیبا)

{حکایات و تشرّفات - شماره 32}

 

در حدود دویست سال پیش جمعی از صالحین در نجف جمع بودند. روزی با خودشان نشستند و گفتند: چرا امام نمی آید؟ در صورتی که ما بیش از ٣١٣ نفر که او لازم دارد هستیم. تصمیم گرفتند از بین خودشان یک نفر را که به تایید همه، خوبترین شان هست، انتخاب کنند تا با اعتکاف در مسجد کوفه یا سهله، از خود امام بخواهد که راز تاخیر در ظهور را بیان بفرمایند.

او هم رفت و بعد دو سه روز برگشت  و ماجرا را اینگونه تعریف کرد: وقتی از نجف بیرون رفتم با کمال تعجب دیدم شهری بسیار آباد در مقابل من ظاهر شد. جلو رفتم و پرسیدم اینجا کجاست؟ گفتند این شهر صاحب الزمان است. بسیار خوشحال شدم و تقاضای ملاقات کردم. گفتند حضرت فرموده اند: شما فعلا خسته ای، برو فلان خانه، آنجا مرد بزرگی هست. ما دختر او را برای شما تزویج کردیم. آنجا باش و هر وقت احضار کردیم بیا.

به آن خانه رفتم. از من خیلی پذیرایی کردند و آن دختر را به اتاق من آوردند، هنوز ننشسته بودم که ماموری آمد و گفت: امام میفرمایند بیا! میخواهیم قیام کنیم و شما را به جایی بفرستیم. گفتم به امام بگو امشب را صبر کنید. من امشب نمی آیم. تا این را گفتم، دیدم هیچ خبری نیست. نه شهری هست، نه خانه ای و نه عروسی. من هستم و صحرای نجف...

[میر مهر، صفحه ٣١١]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چرا ائمه نیز آرزوی دیدار امام زمان را داشتند؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 10}

 

تمامی انبیا و امامان هموراه در راه تحقق دین کوشیدند و در این راستا کوشش های پیگیر داشته و جان و مال خود را ایثار کردند و به اندازه ای در آرزوی رستگاری مردم بودند که آسایش را بر خود حرام کردند. از سویی در بشارات الهی تحقق کامل این آرزو را به دست مهدی موعود می دیده اند. اینست که در امید وصال آن آرزوی نهایی در تب و تاب بودند و مردم را به آن انتظار تشویق می کردند.

امام صادق علیه السلام میفرمایند: «اگر [روزگار] او را درک میکردم، سراسر عمر خود، به او خدمت می کردم».[1]

سدیر صیرفی می گوید: روزی من، مفضل، ابوبصیر و ابان بن تغلب وارد منزل امام صادق شدیم. دیدیم آن حضرت بر خاک نشسته و عبایی پشمین در بر کرده و بسان مادر فرزند مرده ای که دلش آتش گرفته، گریه می کند. اندوه و غم تمام چهره او را فراگرفته، اشک چشمانش بر روی گونه ها غلتیده بود. چنین ترنم و نجوا می کرد: آقای من غیبت تو خواب از چشم من ربوده و آرامش دلم را گرفته و گرفتاری ام را به ابد پیوند داده است...»[2]

تمامی امامان در آرزوی این دیدار اشک انتظار ریخته اند. اشتیاقی که در ائمه معصوم ما دیده می شود روشنگر راهیست که نه تنها شیعیان، بلکه همه انسانها باید برای خوشبختی و سعادت، آن راه را بروند...

[1-بحارالانوار ج 51 ص148؛ مکیال المکارم ج1 ص137؛ 2- همان، ص258 ح12؛ بحارالانوار ج 51 ص219]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)