حدیث پیامبر اسلام درباره زمان حضرت مهدی

{مهدویت در قرآن - شماره 9}

(جزء نهم)

📖 «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُون»*۱

رسول خدا درباره این آیه می‌فرمایند: در زمان حضرت مهدی، امتم به گونه‌ای (از نعمت ها) بهره مند می‌شوند که هرگز این چنین بهره‌مند نشده اند؛ آسمان پیوسته بر آن‌ها می‌بارد و زمین همه روییدنی های خود را می‌رویاند.*۲

و آن روز که او بیاید، بساط شرک و کفر تا ابد برچیده خواهد شد و زمین و آسمان از سنگینی ننگ بار شرک و کفر، آسوده خواهند شد. و برکات و خیرات خود را با تمام وجود، نثار مردم می‌کنند.

بیایید مرور کنیم:

یک دنیای سبز با درختان پربار که بیابانی ندارد و همه جای آن سرسبز است و در آن خبری از کفر و ظلم و بی عدالتی نیست؛ یک دنیا آسایش، که انسان می‌تواند در آن مسیر رسیدن به خدا را به آسانی تا انتها برود.

[1. سوره اعراف، آیه ۹۶؛ 2. کشف الغمه، ج ۲، باب ۲۳]