محفل روضهی ما بیتو چه ارزش دارد؟ / روضهی بیتو، گل عشق، عجب غم دارد!
هر که شد منتظرِ منتقمِ فاطمیون / در حسینیه دلش شور محرم دارد
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
محفل روضهی ما بیتو چه ارزش دارد؟ / روضهی بیتو، گل عشق، عجب غم دارد!
هر که شد منتظرِ منتقمِ فاطمیون / در حسینیه دلش شور محرم دارد
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{توجیح المسائل کربلا - شماره 2}
یکی از سنتهای خدا، امتحان و ابتلاء (آزمودن) است. همهی ما باید امتحان شویم تا عیارمان مشخص شود؛ پس راهی برای فرار از امتحان نیست.
حالا یک راه مانده و یک قدرتِ انتخاب؛ میتوانی پیروزی را انتخاب کنی یا رفتن به سمت شکست را، اما آن را جور دیگری بخوانی و در واقع توجیه کنی!
اما چه کسی پیروز است؟ تعبیرِ قرآن از پیروزی در امتحانات، تعبیرِ «أَحْسَنُ عَمَلاً» است؛ یعنی کسی پیروز میشود که بهترین عمل را انجام دهد، نه هر عملِ خوبی را. [سوره ملک، آیه۲] اگر زمانت را صرفِ هر کار خوبی بکنی، اما آن کار، بهترین کار نباشد، محکوم به یک پیروزی با توجیه هستی و این یعنی شکست!
حالا کلاهت را قاضی کن و به این سوالات پاسخ بده: بهترین عمل در کربلا چه بود؟ آیا عیار ۷۲ تن بیشتر است یا ...؟
امروز بهترین عمل چیست؟
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{توجیح المسائل کربلا - شماره 1}
قرار است با هم چهل جلسه توجیهی داشته باشیم؛ چهل جلسه که فقط باید یک کار کنیم: کلاه خود را قاضی کنیم. میخواهیم حتی شده به ناحق، به کوفیان در تنها گذاشتن امام حسین حق بدهیم!
میخواهیم بدانیم چه شد که اینطور شد، تا عبرت بگیریم. اگر تکراری در کار تاریخ باشد که قطعا هست، بدانیم توجیه کردن، همان عذر شرعی آوردن است. اگر قرار است علمدار و رسانهی امام زمانمان باشیم، یا اگر دوست داریم حضرت عباس و حضرت زینب را الگوی خود قرار دهیم و مثل آنها باشیم، باید از این کلاه برداریِ دینی، یعنی توجیهِ مسائل، فاصله بگیریم.
مطالب چهلگانهی این مبحث، برداشتی است از کتاب توجیه المسائل کربلا.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
دیدم به خواب، آن آشنا دارد میآید / دیدم که بر دردم دوا دارد میآید
دیدم که با شال عزا و چشم گریان / مولایمان صاحب عزا دارد میآید
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
مهدی جان
ای کاش جهان پَرتُوِ نورت میشد
می آمدی و محوِ حضورت میشد
این لشگرِ اربعین ارباب حسین
ای کاش که لشگرِ ظهورت میشد
آیت الله وحید خراسانی :
خوش به حال پیاده روها، امیدواریم همه در شب و روز اربعین، در آن مقامی که (وَ اِجابه الدعا تحت قبه) همه دست به آسمان بلند کنند بگویند:
اللهم اَرِنِی الطَّلعه الرَّشیده وَالغُرَّه الحَمیده
باید شما هم در هر نقطه ای هستید، شب و روز اربعین، فرج را از خدا بخواهید.
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
استاد رائفی پور :
هیئتی که ذکر امام مهدی در آن نباشد، باطل است. اصلاً برای امام حسین اشک می ریزی که مردم امام زمانشان را تنها گذاشتند، یاد بگیری امام زمان خودت را تنها نذاری، یعنی در هیئت تو باید تربیت بشوی برای ظهور. برو با دلت کاری بکن که همانطور که برای امام حسین اشک میریزی، برای امام زمان هم اشک بریزی.
منبع : کانال مصاف (Masaf@)
{از عاشورا تا ظهور - شماره 40}
... سلام ...
"سلام" نام خدا و زمزمه ی بهشتیان است. "سلام" کم کردن فاصله و نشانه ی نزدیکی قلب است؛ به همین خاطر در طلیعهٔ همه ی زیارات «سلام» آمده است.
اما تعداد سلام های وارد شده در این زیارت از غالبِ زیاراتِ دیگر بیشتر است! زیارتی با بیش از یکصد سلام:
سلام بر ملائکه/ سلام بر انبیاء؛ که نام ۲۳ تن از پیامبران آورده شده/ سلام بر امامان و اولیاء/ سلام بر فاطمه زهرا/ سلام بر روحِ زیارت؛ حضرت سیدالشهداء/ سلام بر فرزندان و برادران و اصحاب آن حضرت
سلام بر جنگاوران بیابان/ سلام بر اجسادی که برهنه در بیابان رها شدند/ سلام بر کسی که ملائکه بر او گریه کردند/ سلام بر بدن های به زنجیر کشیده شده و اسیر شده...
مهدیا! هرکه با ناحیه ی مقدسه ات آشناست دلی مضطر یافته و جگری سوخته... قربان دلِ آسمانی ات! قربان آسمانِ بارانی ات! سلام بر تو ای پُر از سلام...
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
و اینک عاشورا
مردی کنار قتلگاه، سالهاست صبح و شب خون گریه میکند
و در انتظار ٣١٣ علمدار که عباس وار: یاریَش کنند تا ندا دهد
الا یا اهل العالم، انَّ جدّی الحسین قَتلوه عطشانا
عاشوراست... چند لحظه تفکر...
کوفیان در سال ۶۱ ه.ق با «ظهورِ» امام حسیـن (علیه السلام) و
مـا در سال ۱۴۴۰ ه.ق با «غیبتِ» امام زمان (عجّل الله فرجه) امتحان شـدیم،
براستی همراهی امام امتحان عجیبیست.
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{از عاشورا تا ظهور - شماره 39}
سعد بن عبدالله میگوید: با احمد بن إسحاق خدمت امام عسکری علیه السلام رسیدیم. سؤالاتی داشتم، امام فرمودند: از نورِ چشمم بپرس [و به حضرت مهدی اشاره نمودند]. پس از چند سؤال، پرسیدم: مُراد از تأویلِ «کهیعص» - که در قرآن آمده - چیست؟
حضرت مهدی علیه السلام فرمودند:
«کاف» اسمِ کربلا و
«هاء» اشاره به هلاکت،
«یاء» یزید است که بر حسین ظلم نمود،
«عین» عطش حسین و یاران عزیز اوست و
«صاد» اشاره به صبر آن حضرت است در مقابل مصائب...
[احتجاج، طبرسی، ج۲، ص۲۶۸]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{از عاشورا تا ظهور - شماره 38}
روز عاشورا بود و موج عزاداران - از هر سو - به طرف کربلا در حرکت بود، علامه بَحرالعلوم به همراه گروهی از طلبه ها به استقبال عزاداران می رفتند.
به محلّه طُویریج رسیدند (که دسته ی سینه زنی و سبک سینه زنی شان مشهور است) وقتی سیدبحرالعلوم به آنها رسید ناگهان - با آن کهولتِ سن و موقعیت اجتماعی و علمی - لباس خود را به کناری گذاشت و در صفِ سینه زنان با شورِ وصف ناپذیری به سینه زدن پرداخت! پس از پایان مراسم، یکی از خواص از ایشان پرسید: چه شد که شما یکدفعه چنان دچار احساسات پاک و خالصانه شدید؟!
علامه فرمود: با رسیدن آن دسته ی عزاداران، ناگهان چشمم به محبوبِ دلها، امام عصر علیه السلام افتاد و دیدم آن بزرگوار با سر و پایِ برهنه و با چشمی پر از اشک، در میانِ جمعیتِ سینه زنان به سر و سینه می زند؛ به همین جهت، قرار از کف دادم و در برابِر ایشان آنگونه به سوگواری پرداختم.
[دیدار یار، علی کرمی، ج۲، ص۲۰۰]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)