مادر بود. صبرش که تمام شد، پیش امام صادق آمد تا از غیبت پسرش شکایت کند. گفت: «تا کی صبر کنم؟ به خدا سوگند صبرم تمام شده است.» حضرت فرمود: «به خانهٔ خود برگرد. خواهى دید که فرزندت از سفر برگشته...»
زن رفت و با کمال تعجّب دید که فرزندش از سفر برگشته است. نزد حضرت بازگشت و گفت: «آیا بعد از پیامبر وحى بر شما نازل می‌شود؟» حضرت فرمود: «نه، ولى پیامبر فرموده: عِندَ فَناءِ الصَّبرِ یَأتِی الفَرَجُ (هنگام تمام شدن صبر، فرج مىآید). وقتى گفتى، صبرم تمام شده، دانستم که خداوند با آمدن فرزندت، فرج تو را رسانده است.»
همهٔ حرف همین است:
صبر که تمام شود، فرج می‌رسد.
[وسائل‌الشیعة، ج ۱۵، ص ۲۶۴]
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
