شهید حسین خرازی

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 5}

 

اگر به جای مردم کوفه بودیم چه میکردیم؟ چه عواملی باعث شد که کوفیان امامشان را یاری نکنند و در مقابلش بایستند؟ دلایل زیادی دارد : یکی از آنها دلبستگی به دنیاست : دلبستگی به مغازه، فرزند، پول، خانه، ماشین و... اینها مانع یاری کردن امام زمان عجل الله فرجه است.

حضرت که بیایند، بگویند به جنگ بروید، اگر وابستگی داشته باشید ترمز میکنید. نمیتونید جلو برید. بر عکس شهدا.

شهید احمد کاظمی میگوید: شهید حسین خرازی پیشم آمد و گفت : من در این عملیات شهید میشوم. گفتم: از کجا میدانی؟ مگر علم غیب داری؟ گفت: نه، ولی مطمئنم. چند عملیات قبل، یک خمپاره کنار من خورد. به آسمان رفتم. فرشته ای دیدم که اسم های شهدا را مینویسد. تمام اسم ها را میخواند و میگفت وارد شوید.

به من رسید گفت حاضری شهید بشی و بهشت بری؟ یه لحظه زمین رو دیدم گفتم : " یک بار دیگر برگردم بچه و همسرم را ببینم، خوب میشود. تا این در ذهنم آمد زمین خوردم. چشم باز کردم دیدم دستم قطع شده و در بیمارستانم. اما دیگر وابستگی ندارم. اگر بالا بروم به زمین نگاه نمیکنم "گاهی ما بخاطر وابستگی هایمان، از دین کوتاه می آییم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

رفقا، بیایید مَحرَمِ امام زمان بشیم...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 4}

 

آیا با امام زمان مَحرَمیم ؟ مَحرم کیه؟ کسیکه نزدیکتره؟ گاهی فاصله ها زیاده ولی قلبها و فکرها و عملها نزدیکه. اگه اینطور باشه، میشیم مَحرم. اویس قرن مَحرم شد. مَحرم یعنی آشنا، نزدیک،رفیق... آیا چشممو گوشمو زبونم مَحرمن؟

مدّعی خواست بیاید به تماشاگهِ راز / دست غیب آمد و بر سینه نامَحرم زد

عده ای از امام سجاد علیه السلام خواستند علیه حکومت وقت قیام کنند. امام فرمودند: کدام یک از شما حاضره آتشی در دست بگیره و بدون کمک گرفتن از کسی آنقدر تحمل کنه تا خنک بشه؟

امام باقر علیه السلام اعلام آمادگی کردند.پدرشون امام سجاد فرمودند: منظور من شما نبودید... (چون شما جُزو خودی ها و مَحرم هستید)

راحت تر بگیم؛ یه بچه که میخواد به دنیا بیاد، اوناییکه بهش نزدیکترند در زمینه مقدمات اومدن مسافرشون، فعال ترند. آماده کردن اتاق نوزاد، سیسمونی، تهیه لباس و کفش و کلاه و...

بیایید آب و جارو کنیم خونَمونو. خونه دلمون، کف خیابونامون، کسب و کار بازارمون...

[از فرات تا فرات دفتر دوم ص 14]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

اماما، مهدی جان سلام!

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 3}

 

آقا جان، می دانم که دیر کردیم، میدانم هنوزم که هنوز است، در انتظار آمدنمان صبر میکنی، میدانم که با این همه انتظار و انتظار کردن مان، هنوز هم الفبای انتظار را نیاموخته ایم... اما شما... اما شما هنوز هم چشم امیدتان به ما مردم زمانه است...

مولا جان... سالهاست کنارمان بوده ای و در کوچه و خیابان هایمان، از کنارمان به آرامی گذشته ای، سالهاست برایمان دعا میکنی و واسطه فیض ما با آسمانی...

یا صاحب الزمان... اما ما زمینیان، با صاحب و اماممان چه کردیم!؟ آیا این ما نبودیم که با گناهانمان، شما را آزردیم و هر چه بیشتر بر دوران غیبتتان افزودیم؟ ما همان هایی هستیم که در سایه نام شما، روزگار گذراندیم، اما قدمی برای زُدودن نقاب غیبت از روی دلنشین شما برنداشتیم...

میدانم همه حرف هایمان ادّعایی بیش نبوده... اما با همه نبودن ها و ادعاهایمان، با همه بی مهری ها و ظلمهایی که در حق شما روا داشتیم، باز هم بر ما گران است که شما را ببینیم اما شما را نشناسیم، بر ما گران است که صدای همه را بشنویم، اما صدای دلنشین شما را نشنویم... بر ما گران است دشمن بر ما طعنه زند و حقایق بودنتان را انکار کند... ای اَمانِ آسمان و زمینیان بر ما بِتاب...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

حجاب غیبت...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 2}

 

آقای من، بر منابر و معابرمان فریادت می زنیم تا بازگردی! اما غافلیم ا اینکه، آنکه باید باز گردد شما نیستید! آن ما هستیم که باید به خودمان بازگریدم!

مولا جان، از شما می خواهیم تا صدایمان را بشنوی و نظری با گوشه ی چشمت بر ما افکنی! اما از یاد برده ایم که شاهد و ناظر اعمالمانی و هفته ای دو بار پرونده ی کارهایمان را برابر چشمات داری...

با ضجّه و عاجزانه میخواهیم، بلکه نشانی ات را بگویی و ما سراسیمه خود را فدای قدومت کنیم! اما نمیدانم، چرا نمیتوانیم خواسته هایمان را فدای آمدنت کنیم! مگر محبوب ما نیستی و دائم آمدنت را نمیخواهیم؟ پس چرا آنچه تو میخواهی بر ما گران و سنگین و ناشدنیست؟

همه مان به دنبال آنانی می گردیم که تشرّف حضورت را داشته اند، اما فراموش کرده ایم که هر دم، ممکن است از کنارمان بگذری. یا صاحب الزمان همه مان آرزو میکنیم، کاش شما را می دیدیم و سلامی می گفتیم. ولی فراموش کرده ایم که هر کجا سلامت بگوییم، پاسخ مان می دهی.

حتی یادمان میرود، در کوی و برزن ها، بر هم سلام کنیم! شاید آنکه از کنارش به آرامی گذشتیم... گل نرگس... نمیدانم چه شد، این همه عطر نرگس را از یاد بردیم. شما دعایی کن. شاید به حرمت دعایت ما هم برگشتیم.میخواستم از حجاب بگویم! اما حجاب غیبتت، دیگر حجاب ها را از ذهنم رُبود...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)