آیا حضرت مهدی از ابزار جنگی استفاده می کند؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 40}

 

در روایات، کمتر سخن روشنی در این باره به چشم می خورد و تنها سلاح مورد اشاره در کلام معصومان «سیف» است.

عده ای بر این باورند که بکار بردن کلمه «سیف» در معنای حقیقی و ابزار برّنده جنگی خاص است. البته این گروه درباره غالب شدن حضرت با این سلاح بر دشمنان، توجیهات متفاوتی دارند.

دسته ای دیگر بر این اعتقادند که «سیف» در این روایات، کنایه از قدرت و نیروی نظامی است. این گروه شواهد متعددی بر این ادعا ذکر می کنند؛ همان گونه که کلمه «قلم» کنایه از علم و فرهنگ است. آنان شمشیر را نماد قدرت و جهاد مسلحانه دانسته، می گویند: هر ابزاری که قدرت حضرت را به نمایش بگذارد، می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

با توجه به تکامل خارق العاده علم در آن زمان، ممکن است سلاح هایی فراهم آید که هرگز در تصور انسان های امروز قابل درک نباشد. بنابراین، این مسئله به اهلش واگذاشته شده است.

ضمن اینکه قیام آن حضرت، قیامی است متکی بر قدرت الهی که قدرتی است فوق حد تصور. البته در برخی کتب آمده: زمان قیام، سلاح های پیشرفته از کار می افتد. آنچه به یقین است، اینکه قدرت الهی در قیام امام زمان متجلی می شود.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

قضیه چاه مسجد جمکران چیست؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 30}

 

عریضه نویسی به عبارتی توسل کردن و تقاضای حاجت از خدا، ریشه در روایات دارد. محدثِ قمی در منتهی الآمال مینویسد: هر کس در ضریح ائمه کاغذی را ببندد و مُهر کند و آن را در نهر یا چاه آب و یا برکه ای بیاندازد و به نیت حضرت مهدی حاجت خود را ذکر کند، آن بزرگوار عهده دار برآورده شدنِ حاجت وی میشود.

بر همین اساس چاهی در مسجد جمکران وجود دارد. اما این چاه خصوصیتی ندارد و انسان میتواند برای توسل و عرض حاجت به محضر حضرت، در آن چاه یا چاه و نهر دیگری عرضه خود را بیاندازد. پس نباید تصور کرد این چاه جزوی از مسجد جمکران است و بدستور حضرت حفر شده و اینکه حضرت حتما نامه ها را خواهند خواند.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

اولین بار چه کسی با امام زمان بیعت کرده؟

{پرسش و پاسخ و مهدوی - شماره 29}

 

از روایات چنین استفاده میشود که اولین کسى که با حضرت مهدى بیعت کرده وبه دست مبارک آن جناب بوسه میزند، حضرت جبرئیل امین فرشته مقرب الهى است.

از امام صادق علیه السلام روایت است که فرمودند: (آنگاه که خداوند به حضرت قائم اجازه خروج دهد، آن حضرت به منبر رود، پس مردم را به سوى خویش دعوت کند، و به خداوند سوگندشان دهد، و به حق خویش آنها را بخواند، و به اینکه بین ایشان به رَوش رسول خدا رفتار کند و به کردار آن حضرت عمل کند. آنگاه خداوند جبرئیل را مى فرستد که نزد او بیاید، جبرئیل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت مى آید و میگوید: به چه چیز مردم را مى خوانى؟

حضرت قائم دعوت خود را به او خبر دهد. جبرئیل میگوید: من نخستین کسى هستم که با تو بیعت میکنم، دست خود را براى بیعت باز کن، پس دست به دست آن حضرت گذارد، و بیش از ۳۱۰ مرد نزد او بیایند و با او بیعت نمایند، و در مکه میماند تا یارانش به ده هزار نفر برسد، سپس از آنجا به مدینه رهسپار گردد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

زندگی امام زمان بعد از ظهور چگونه است؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 28}

 

معمولا وقتى بندگان دنیا، به مقام و منصبى یا پست حکومتى برسند، نحوه زندگیشان عوض شده، و تجملات و ریخت و پاش روز به روز بالا مى گیرد،

اما امامان معصوم و اولیاء الهى چنین نبوده و نخواهند بود، بلکه در بعضى از موارد، زندگى خود را سخت تر از گذشته انتخاب مینمودند.

زیرا عمل ایشان، براى مردمانى که تحت پوشش حکومت او قرار گرفته اند، سرمشق والگو میباشد. با در نظر گرفتن این موضوع که قسمت مهمى از جرایم و جنایات و مفاسد اجتماعى از تجمل پرستى و پر زرق و برق شدن زندگى، و تشریفات بیهوده و پر خرج و کمرشکن آن سرچشمه میگیرد، یکى از دلایل برچیده شدن مفاسد در دوران حکومت امام مهدى روشن مى گردد.

در حدیثى از امام رضا علیه السلام چنین آمده: لباس قائم چیزى جز پارچه خشن نیست، و غذایش نیز تنها غذاى ساده و کم اهمیت است.

[منتخب الاثر، ص۳۰۷]

از امام صادق علیه السلام نیز نظیر این روایت در اثبات الهداه، ج۷ ص۷۹ نقل شده است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آیا ناظر بودن امام زمان بر اعمال ما، منافاتی با ستّار بودن خداوند ندارد؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 27}

 

بر اساس روایات مختلف، امام زمان، چشم خدا در میان انسانهاست و هر سال اعمال و تقدیرات انسان ها، در شب قدر بر ایشان عرضه میشود. اما این روایات منافی با ستّاریت خدا نیست؛ زیرا امام زمان واسطه فیض الهی و رابط خلق و خالق است و لازمه ی اینکه به بهترین وجه، این وساطت تحقق پذیرد، این است که آن حضرت از قابلیت ها و افعال همگان با خبر باشد.

ثانیاً، میزان ستّار بودن پروردگار نسبت به هر کس، به تناسب لیاقت، شایستگی و درجات نزدیکی او در پیشگاه خداست. از این رو خداوند برای کافران پرده پوشی ندارد و ستاریت او نسبت به مومنان نیز، به تناسب درجات ایمان آنها، متفاوت است.

بنابراین چه بسا بعضی اعمال مومنان مُقرّب را از نظر امام زمان نیز مخفی بدارد. امامان معصوم از همه ی صفات الهی از جمله صفت ستار بودن، برخوردارند. و همانند خدا، بندگان مومن را رسوا نمیکنند و رازدار اسرار و اعمال مردم هستند.

[پرسش و پاسخ دانشجویی، ج٢٧]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

این همه بلایی که بر سر شیعیان وارد میشود چیست؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 26}

 

حضرت مهدی (عجل الله فرجه) می فرمایند:

"اگر ما مراعات شما را نمی کردیم و یاد شما را از خاطر می بردیم، بلا بر شما نازل می شد"؛

پس این همه بلایی که بر سر شیعیان وارد میشود چیست؟

ابتدا لازم است اصل این جملات که در نامه ای برای شیخ مفید نوشته شده را بدانیم.

"سلام بر تو ای دوستی که در دین مخلص و در مورد ما به یقین مخصوص گشته ای، ما در مورد تو، خداوند را سپاس گزاریم.... ما از یاری رساندن به شما کوتاهی نکرده، فراموشتان نمیکنیم. و اگر چنین نبود ناگواری ها بر شما نازل و دشمنان شما را نابود می ساختند..."١

اگر دقت شود ذیل حدیث میگوید بلایی که باعث نابودی شیعیان میشود، نه اینکه سختی و گرفتاری هایی چون جنگ، زلزله و... دامن گیر هیچ یک از افراد نمیشود. چرا که این سنت الهی است و بلاها باعث تربیت و رشد انسان میشود.

همچنین مهمترین شرط این عنایت و تداوم آن، دینداری است که باید بکوشیم تا به دامن گناه و فساد سقوط نکنیم.٢

[١. بحار الانوار، جلد ٥٣ ؛ 2. پرسش و پاسخ دانشجویی، ج٢٧]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آیا هنگام ظهور مردم زیادی کشته خواهند شد یا هیچ جنگی نخواهد شد؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 25}

 

افراط و تفریط در اسلام جایگاهی ندارد. برخی از حضرت چهره ای خشن نشان می دهند به گونه ای که او جوی خون راه می اندازد. برخی نیز می گویند هیچ جنگی نمی شود و قطره ای خون ریخته نخواهد شد.

روایات در این باره بر دو قسم هستند:

۱- روایاتی از عوام و اهل سنت: بسیاری از این روایات از شخصی بنام کعب الاحبار نقل شده که مشکل سندی دارند.

۲- روایاتی که از اهل بیت به ما رسیده: پس از بررسی این روایات روشن می شود که درباره حجم و شدت قتل و جنگ ها افراط و تفریط شده است.

بلکه واقعیت چیز دیگری است. سیاست امام زمان(عجل الله فرجه) همان سیاست پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) است و گاهی رافت و عدالت ایشان حکم میکند که دشمنان سرسخت و لجوج –که هرگز با حکومت امام کنار نمی آیند و عدد آنان کم است- از سر راه بردارد.

[کتاب تا ظهور؛ ص۲۱۵-۲۱۷]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آیا سرداب سامرا محل ظهور است؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 24}

 

برخی از دشمنان تشیّع مدعی شده اند که شیعه اعتقاد دارد که امام در سرداب سامرا غائب شده و در آنجا زندگی میکند و از آنجا ظهور میکند. ابتدا شخصی بنام سمعانی این اتهام را زد و دیگران نیز از او نقل می کنند.

علامه امینی میفرمایند: شیعه قائل نیست که حضرت در سرداب غیبت نموده یا از آنجا ظهور می کند؛ بلکه قائل است آنحضرت از مکه و کنار خانه خدا ظهور می کند و سرداب محل ولادت حضرت بوده است. [تعلیقه بر برهان ص۱۰۲]

نتیجه اینکه علت قِداست سرداب سامرا تنها بخاطر محل ولادت حضرت و سکونت چند امام در آنجا بوده و سرداب هیچ ارتباطی با مساله غیبت، ظهور و سکونت ایشان در عصر غیبت ندارد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

منظور از شرایط ظهور چیست و با علائم ظهور چه تفاوتی دارد؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 23}

 

شرایطِ یک پدیده به اموری گفته میشود که آن پدیده به آنها وابستگی وجودی دارد، و تا آنها نباشند آن شیء به وجود نمی آید. طبق این تعریف، شرایط ظهور به اموری گفته میشود که امر ظهور به آنها وابسته بوده و تا آنها محقق نشوند، ظهور رخ نمیدهد.

اما علائم ظهور به اموری گفته میشود که بیانگر نزدیکی امر ظهور هستند و تحقق هر یک از آنها نشانگر نزدیک شدن ظهور است. با توجه به این تعریف که از شرایط و علائم ذکر شد، تفاوت هایی بین این دو موضوع وجود دارد، منتها تفاوت اساسی این است که وابستگی ظهور به شرایط، یک ارتباط و وابستگی تام وجودی و حقیقی است، ولی علائم برای ظهور، فقط حالت کاشِفیَت دارند.

اختلاف ها و تفاوت های دیگری هم وجود دارد، از جمله اینکه نشانه های ظهور به صورت پراکنده و جدا از هم میتوانند رخ بدهند و در نهایت امام زمان ظهور کند، ولی شرایط باید با هم و در کنار یکدیگر باشند تا ظهور رخ دهد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آیا عبارت "وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ" پس از صلوات، در احادیث آمده یا توسط علاقه مندان به حضرت اضافه شده است؟

{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 22}

 

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

هر کس پس از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: "اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم"، از دنیا نمی رود مگر آن که قائم آل محمد را درک می‏کند.

[سفینة البحار، ج۲، ص۴۹]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)