بعد جهانی اسلام در اعتقاد به مهدویت

رهبر انقلاب :

اعتقاد به مهدویت یک بُعد جهانی به آئین اسلام و به مکتب اسلام می‌بخشد؛ چون امیدِ دلِ تمام مستضعفین عالم، وجود و تحقق یک چنان دنیایی است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

گذر زمان

{مهدویت و ولایت فقیه - شماره 1}

 

تابه‌حال به گذشته فکر کرده‌اید؟ به یاد دارید که وضعیت تکنولوژی، مثلاً گوشی‌های موبایل و سیستم‌های کامپیوتری، چطور بود؟ حالا آن شرایط را با اوضاع فعلی مقایسه کنید و ببینید در چه زمینه‌هایی پیشرفت داشته‌ایم؟ سؤال اینجاست که بشر با وجود این همه پیشرفت در زمینه‌های مختلف، چقدر توانسته به سمت انسانی بهتر شدن حرکت کند؟

چیزی که مشخص است این است که قطعاً بشر با وجود پیشرفت علمی، نتوانسته به سمت اهداف والای انسانی حرکت کند. سؤال این‌جاست که آیا ما در طول مسیر تاریخ، هیچ راهنمایی نداشته‌ایم؟ قطعاً جواب این سؤال منفی ا‌ست.

حقیقت این است که خداوند، پیامبران و ائمه را به‌ عنوان راهنما در مسیر زندگی انسان‌ها قرار داده است و اگر مردم به آن‌ها رجوع می‌کردند، مسیر هدایت انسان‌ها قطعاً طور دیگری رقم می‌خورد.

اما غفلت و جهل ما باعث شد که تک‌به‌تک آن‌ها مظلوم واقع شوند، برای همین خداوند آخرین ذخیرۀ الهی را در پس پردۀ غیبت قرار داد و شرط آمدن و حضورش در میان مردم را رسیدن آن‌ها به لیاقت و شایستگی قرار داد.

آنچه در ادامه به آن خواهیم پرداخت، شناخت وظیفۀ خودمان، در دوران غیبت است. تا بدانیم اکنون که از فیض امام معصوم محروم هستیم، چه کسی می‌تواند وظیفۀ هدایت و رهبری مردم را بر عهده داشته باشد؟ پس برای رسیدن به پاسخ این سؤال و سؤالات مهم دیگر، حتماً در این سلسله ‌پیام‌ها همراه ما باشید.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ایرانِ مهدی باور، خطرناکتر از داعش!

{غرب و مهدویت - شماره 36}

 

در پیام قبل از مغرض بودن برخی از اندیشمندان غربی صحبت شد؛ اما این غرض ورزی قطعاً مختص به این گروه و چند کتاب و مقاله و سخنرانی نخواهد بود.

موشه یلعون (وزیر دفاع سابق اسرائیل) در مقاله‌ای که مجله لس آنجلس تایمز هم آن را چاپ کرده، نوشته است (به اختصار): «موضوع داعش، به اندازه مقابله با چالش پیش آمده توسط ایران، مهم نیست. توافق هسته‌ای صورت گرفته با ایران در یکسال پیش، ممکن است خطر بمب اتمی ایران را کمی به عقب انداخته باشد، اما تهدید چند جانبه‌ای که از طرف یک ایران نظامی، معتقد به امام زمان و دارای ۸۰ میلیون جمعیت بر منافع غرب وارد می‌شود، بسیار مخاطره آمیزتر از اراذل و اوباش و آدمکشان سَلَفی مذهبی است که در رقه و موصل هستند.»

[مجله لس آنجلس تایمز، مقاله موشه یعلون در تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۶ – ۸ مهرماه ۱۳۹۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چگونه می‌‏توانیم مهدی موعود را از مدعیان دروغین تشخیص دهیم؟

ظهور امری روشن است. در روایات متعدّدی بر این نکته تأکید شده است که امر ظهور امام مهدی از آفتاب نیز درخشان‌‏تر است و به همین دلیل، این امر بر هیچ کس مشتَبه نخواهد شد و هیچ کس در حقانیت آن تردید نخواهد کرد.

در این زمینه از امام محمّد باقر چنین نقل شده است: «تا آسمان و زمین ساکن است، شما نیز ساکن و بی‌‏جنبش باشید ـ یعنی بر هیچ کس خروج نکنید ـ که کار شما پوشیدگی ندارد. بدانید که آن نشانه‏‌ای از جانب خدای عزّوجلّ است، نه از جانب مردم. بدانید که آن از آفتاب روشن‏‌تر است و بر نیکوکار و زشت‏کار پنهان نخواهد ماند. آیا صبح را می‌شناسید؟ امر شما همانند صبح است که پنهان ماندن در آن راه ندارد.»*۱

ابتدای روایت یاد شده، هشدار به کسانی است که با پیش افتادن بر امامان معصوم و با امید تشکیل دولت اهل‏‌بیت دست به قیام‌‏های نا به هنگام و حساب نشده می‌زدند و سرانجام خود و گروهی از شیعیان ناآگاه را به هلاکت می‌انداختند.

در روایت دیگری، میمون البان از آن حضرت چنین نقل می‌‏کند: «من در خیمه امام باقر نشسته بودم که امام یک طرف خیمه را بالا زد و فرمود: امر ما از این آفتاب روشن‌‏تر است، سپس فرمود: نداکننده‌‏ای از آسمان ندا می‌‏کند که امام فلان پسر فلان است و نام او را می‌‏برد و ابلیس نیز از زمین ندا کند همچنان که در شبِ عقبه بر رسول خدا ندا کرد.»*۲

با توجّه به روایات یاد شده می‌توان گفت پدیده‌ی ظهور و مقدّمات آن، چنان روشن است که هنگام وقوع آن، همه مردم از آن آگاه می‌‏شوند و به حقانیت آن پی می‌‏برند. این‏گونه نیست که تنها جمعی محدود از شیعیان از آن باخبر شوند و به همراهی با آن برخیزند.

اینکه می‌‏بینیم هر از چندگاهی کسی در گوشه‌‏ای از کشورهای اسلامی، خود را به عنوان یکی از شخصیت‏‌های مطرح در عصر ظهور معرّفی می‌کند و عدّه ناچیزی از مردمان ناآگاه یا فریب‌‏خورده نیز با او همراهی می‌‏کنند، اصلاً با واقعیت‏‌های ظهور که پدیده‌‏ای جهانی و قابل درک برای همگان است، همخوانی ندارد.

[1. ترجمه کتاب غیبت (نعمانی)، باب ۱۱، ص ۲۸۶، ح ۱۷؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، صص ۱۳۹ و ۱۴۰، ح ۴۹؛ 2. ترجمه کتاب کمال الدّین و تمام النعمـة، ج ۲، ص۵۵۵]

 

اتَرانا نَحُفُّ بِکَ وَاَنْتَ تَاُمُّ الْمَلأَ، وَقَدْ مَلأتَ الاَرْضَ عَدْلاً

آیا آن روز میرسد که ما را ببینی که تو را احاطه کنیم

[دعای ندبه]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

مهدی ستیزی علنی

{غرب و مهدویت - شماره 30}

 

مهدی ستیزی، دارای عقبه تاریخی نیست و اولین اقدام علنی در این زمینه، حدود ۴٠ سال پیش و با اکران فیلم نوستراداموس شروع شد. در این فیلم، مهدی ستیزی برای اولین بار به طور آشکار به نمایش در آمد. با این حال روند مهدی ستیزی بعد از این فیلم دیگر آشکار نبود. تا اینکه بعد از سال ٢٠٠۵ و ٢٠٠۶ غرب دوباره اقدامات علنی خود را پیش گرفت.

شاید بتوان ظهور جنبش های اسلامی را، یکی از دلایل شروع علنی مهدی ستیزی بعد از سال ٢٠٠۵ دانست. البته نباید فراموش کرد که بعد از این سال، غربی‌ها دیگر نمی‌توانستند جلوی انتشار مطالب درباره امام زمان را بگیرند و به همین دلیل مهدی ستیزی آنها دوباره آغاز شد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "باقریه"

{انحرافات مهدویت - شماره 20}

 

باقریه به گروهی از شیعیان گفته می شود که معتقد به رجعت امام محمد باقر(علیه السلام) بودند؛ آنان امام باقر را مهدی منتظر می دانستند.

جابر آخرین فرد از اصحاب پیامبر است که در کهنسالی و با عارضه نابینایی درگذشت. روزی در یکی از کوچه های مدینه به امام محمد باقر برمیخورد و می گوید: «فرزند من، جدت رسول خدا به تو سلام می رساند.»

باقریه گویند از آنجا که جابر مامور رسانیدن سلام از طرف رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به امام باقر(علیه السلام) بود، پس آن حضرت «مهدی منتظر» است.

[درسنامه مهدویت، جلد ١، ص ١٠۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "زیدیه"

{انحرافات مهدویت - شماره 19}

 

این فرقه، از فرقه های معروف شیعه و پیرو زید بن علی بن حسین بن علی هستند. اینها به روایتی از پیامبر استناد کرده اند که فرمود: «مهدی از فرزندان حسین است و او با شمشیر بپا می خیزد و مادرش بهترین کنیزان خواهد بود.»

پس زمانی که زید علیه امویان قیام کرد، گفتند: پس او مهدی موعود است. بعد از کشته شدن زید پیروان او به فرقه های مختلف تقسیم و قائل به مهدویت زید و منتظر ظهور او شدند.

[درسنامه مهدویت، جلد١، ص ١٠۴]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

سفیانى‏، نشانه ظهور

{مهدویت در نگاه اهل سنت - شماره 19}

 

از نشانه‏ هاى ظهور مهدى موعود، قیام شخصى با عنوان سفیانى است‏. در برخى از احادیث اهل سنت نیز به صراحت از آن به عنوان یکى از نشانه ‏هاى خروج امام مهدى یاد شده است. از جمله در کتاب های:

➖ الحاوى للفتاوى، ص ٨٠

➖ عقد الدرر، ص ٧٦

➖ کنز العمال، ج ١١، ص ٢٧٣

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: «مردی (به نام سفیانی) از دمشق خروج میکند و... مردی از اهل بیتم (نیز) خروج میکند. خبر به سفیانی میرسد؛ او با لشگری به سوی او میرود... تا به بیابانی میرسند و در آنجا فرو میروند و جز یک نفر که خبر آن را می آورد کسی نجات نمی یابد.»

[مستدرک حاکم، ج ۴، ص ۴٧٨ و ۵۶۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

هکر مغز، هکر شخصیت

{مهدویت و رسانه - شماره 18}

 

در شماره گذشته، به دو مورد از ظرفیت های رسانه، یعنی ایجاد نیاز و تربیت رسانه ای اشاره کردیم. در این شماره به یکی دیگر از این ظرفیت ها، یعنی هدایت فکری می‌پردازیم.

از دیگر ظرفیت های رسانه، توانایی هدایت کردنِ افکار انسان هاست. صاحبان رسانه، با استفاده از این توانایی، افکار مخاطبان خود را به همان سمت و سویی می‌برند که مورد نظر آنها و هم جهت با منافع و اهدافشان است. البته رسانه های غربی، اغواگر هستند؛ یعنی این هدایتِ فکری را به وسیله فریب افکار مخاطبان انجام می‌دهند و  برای این کار از تکنیک های رسانه ای و عملیات روانی هم به خوبی استفاده می‌کنند.

اما سوال اینجاست آیا ما نمی‌توانیم از این قابلیت، برای هدایت فکر و قلب انسانها به سمت حقایق فطری، یعنی توحید و مهدویت استفاده کنیم؟

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

حتمی بودن ظهور

{مهدویت در نگاه اهل سنت - شماره 9}

 

تأکید بر حتمى بودن ظهور موعود اسلام، مضمون بسیارى از احادیث اسلامى است که به صورتهاى گوناگون بیان شده است؛ گاهى چنین آمده: «اگر از عمر دنیا جز یک روز باقى نماند، چنین موعودى خواهد رسید.» و گاهى با تأکید زیاد گفته شده که: «هرگز روزگاران به پایان نخواهد رسید، مگر اینکه مهدى موعود علیه السلام ظهور کند.» (١)

ترمذى از رسول خدا چنین نقل میکند: «دنیا به پایان نخواهد آمد تا آنکه مردى از اهل بیت من که همنام من نیز هست، بر عرب حاکم شود. » (٢)

[بررسی تطبیقى مهدویت در روایات شیعه و اهل سنت، ص ١٢٠ ؛١. ابن ابى شیبه، الکتاب المصنّف، ح ١٩۴٨٧ ؛٢. ترمذى، الجامع الصحیح، ح ٢٢٣٠]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)