{منجی در ادیان - شماره 30}
در این جهان؛ ساکنان بی شمار زمین، هیچ جنایتی نمی کنند، عمل بدی از ایشان سر نمی زند و از خوبی کردن مسرورند. مردم بدون ضعف و نقیصه خواهند بود. آنان قوی و بزرگ هستند، در حالیکه بیماری بسیار کمی در میان آنها وجود خواهد داشت... آنها بدون هیچ زحمتی برنج را برای خود فراهم می آورند و در این جهان است که میتریه دَهرَم (دین حقیقی) را اعلام خواهد کرد.
[در: partin. H.B. paradise. Op voll. 11.، cit ؛ منجی در ادیان، شاکری، ص۲۴۰]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 29}
«میتریه» به معنای مهربانی و دوست داشتنی است. او در «نماد نگاری بودایی» به هیبت "مردی در وضعیت نشسته ی آماده ی برخواستن" نمایش داده میشود تا نمادی باشد از آمادگی برای قیام.
هرجا که بودایی بوده، میتریه هم بعنوان شخصیتی مهم در اندیشه آنها مطرح بوده. اندیشه ای که هنوز در میان بودائیان ادامه دارد. ضمناً شاهدی بر عنایتِ ویژه ی او به قوم خاصی نداریم، بنابراین شاید بشود رسالت او را «جهان شمول» دانست.
[آئین بودا، ترجمه ع-پاشایی، ص۱۲۱؛ منجی در ادیان، ص۲۳۲-۲۳۸]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 28}
حدود قرن اول میلادی، آئین بودا به «چین» رسید و از آن زمان هم توجه زیادی به "میتریه" شد. همچنین گروه هایی از منتظران در «کُره» پیدا شدند که میتریه را بعنوان یک عنصر مهم می دانستند. «ژاپنی ها» هم این ایده را از کُره گرفتند و میتریه را "آورنده زندگی طولانی و نیک بختی" می دانند، چنانکه بعضی گروه ها در ژاپن منتظر ظهور او هستند.
نکته جالب اینکه «پیروان بودا» در همه مناطق اصلی بودایی نشین (در آسیا)، معتقدند میتریه در منطقهٔ خودشان متولد می شود؛ در واقع هر کسی او را از خود می داند، نه از بیگانه.
[شجاعی، هفت آسمان، ش۲۱، ص۲۲۱ ؛ منجی در ادیان، شاکری، ص۲۳۱]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 27}
آیا میدانستید نام حضرت علی و امام مهدی در کتاب هندوها آمده؟!
در "کتاب پاتیکل" از آخرالزمان نوشته:
چون مدت روز تمام شود، دنیای کهنه، نو شود و صاحب ملک تازه، پیدا شود از فرزندان و پیشوای بزرگ جهان که یکی «ناموس آخرالزمان» و دیگری «صدیق اکبر» یعنی وصی بزرگتر وی که «پشن» نام دارد و نام آن صاحب ملک تازه «راهنما» است، به حق پادشاه می شود و خلیفه «رام» باشد و حکم براند، او را معجزه بسیار باشد... دولت او بسیار کشیده شود و عمر او از فرزندان «ناموس اکبر» زیاده باشد و آخر دنیا به او تمام شود.
منظور از «ناموس آخرالزمان»، ناموس اعظم الهی، حضرت محمد است،
«پشن» نام هندی حضرت علی است،
«راهنما» نام مقدّس حضرت مهدیست،
«رام» در لغت سانسکریت، اسم خداوند است.
[منجی در ادیان، شاکری، ص۲۲۶]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 26}
۱-کتاب اوپانیشاد(از کتب معتبرهندوها)
او در انقضای کلی، یا عصر آهن، سوار بر اسبی سفید، در حالیکه شمشیر برهنه ی درخشانی به صورت ستاره ی دنباله دار در دست دارد، ظاهر می شود و شریران را تماما هلاک می سازد...
۲-کتاب باسک(از کتب آسمانی هندوها)
دور دنیا تمام می شود، بعد پادشاه عادلی در آخرالزمان، که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد و حق و راست با او باشد و آنچه در دریا و زمین ها و کوه ها پنهان باشد، همه را به دست آورد و از آسمانها و زمین و آنچه باشد، خبر دهد...
[اوپانیشاد، دارا شکوه، ۶۳۷/۲ ؛ بشارت عهدین، صادقی، ص۲۴۶ ؛ منجی در ادیان، شاکری، ص۲۲۵]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 25}
شاهانِ زمین روحیه ای سرسخت و خویی خشن خواهند داشت، همیشه به دروغ و شرارت معتاد خواهند بود. آنها برای زنان و کودکان مرگ را به ارمغان می آورند، اموال دیگران را تصرّف میکنند درحالیکه قدرت و اراده محدود دارند... رحم و مُروّتِ کمی از خود نشان میدهند...هَوی؛ تنها پیوند زننده بین جنسها و دروغ؛ تنها وسیله رسیدن به موقعیت خواهد بود. زنان تنها برای ارضای تمایلات جنسی خواسته خواهند شد.[توماس، ۲۰]
مردان را همسرانشان هدایت میکنند؛ زنان بی حیا شده اند، گستاخ و شهوت ران هستند... بازرگانان پرفریب معاملات را اداره می کنند. شاهان، ستمگر و خونریز میشوند... در آن دوران، خردمندان برای ظهور منجی دست به دعا برمیدارند... [توماس، ۵]
(البته باید توجه داشت، منظور شرایط عمومی کل بشر است، نه همهٔ مردم)
[منجی در ادیان، زواردهی، ص۲۲۳]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 24}
دوره اول: تقوای کامل بین مردمان وجود داشت و هیچ کس از وظیفه اش شانه خالی نمی کرد؛ مردم محتاج کار و تلاش نبوده، میوه های زمین تنها با خواهش به دست می آمد. بدخواهی، تکبر، فریب، ظلم، رنج... نبود، فقط خدا را پرستش می کردند.
دوره دوم: از میزان تقوا یک-چهارم کاسته شد. مردمان این زمان، پیرو حقیقت و راستی بودند و کارهای نیک انجام می دادند. اهل مراسمات مذهبی و نذورات بودند. آنها هیج احتیاجی به ریاضت نداشتند.
دوره سوم: نیمی از تقوا کاسته شد! در مدل انجام مراسمات مذهبی، بسیار با هم متفاوت بودند. در اثر افول نیکی، تنها عده ی کمی پیرو حقیقت باقی ماندند! بیماری ها و بلاها بر آنها حمله ور شد!
دوره چهارم: فقط یک چهارم از تقوا باقی ماند! پیروی از اعمال نیک، شعایر مذهبی و قربانی نمودن ها ترک شد! بلاها، بیماریها، سختی ها، عیوب، گرسنگی، بدبختی و ترس فراگیر شد! افول اخلاقی عموم مردم، آنها را پَست ساخت... که در پایان همین دوره «موعود هندو» ظهور خواهد کرد.
[اوپانیشاد، ص۷۷۲-۷۷۴؛منجی در ادیان، شاکری، ص۲۱۸]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 23}
طبق آموزه های هِندو، حرکت جهان در زمان، به «شکل دَوَرانی» ست؛ یعنی آغاز جهان کنونی که ما در آن زندگی می کنیم، نقطه پایان مرحله دیگری از هستی می باشد [بصورت حرکت دایره وار] در پایان هر دور، جهان به پایان می رسد و پیش از آن برای ورود به دورِ جدید آماده می شود.
برخی ادیان قائل به «حرکت خطی» جهان هستند؛ یعنی عالم در نقطه ای آغاز شده و در نقطه ای هم به پایان می رسد؛ مثل انسانی که یکبار زائیده می شود و یکبار می میرد، جهان نیز فقط «یکبار» به پایان می رسد.
بودا و هندو قائل به حرکت دَورانی (یا همان دایره وار) هستند / زرتشت، یهود، مسیحیت و اسلام قائل به حرکت خطی اند.
[منجی در ادیان، شاکری، ص۲۱۶]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 22}
در آیین هندو، موعودِ نجات بخشی به نام «کلکی kalki» در پایان تاریخ، ظهور خواهد کرد.
کلکی یا کلکین (Kalkin - Kalki) سوار بر اسبی سفید و با شمشیر آخته و شهاب گون ظهور می کند تا شرارت و ظلم را از ریشه بر کند و عدالت و فضیلت را برقرار سازد. [اسب سفید، نماد قدرت و فراگیری ست] او بر همهٔ قوای مخالف پیروز می گردد و زمین را از شرّ شاهــان درّنده خو نجات خواهد داد.
[منابع: هفت آسمان، موحدیان، ش۱۲-۱۳؛ مقالات و بررسی، مقدم، دفتر۷۱، ص۲۹۳؛ منجی در ادیان، روح الله شاکری، ص۲۱۵]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{منجی در ادیان - شماره 21}
خشکسالی، فقر و بدبختی از میان خواهد رفت. رودخانه ها پر آب، زمین حاصلخیز، درختان پربار، گیاهان سبز و شاداب خواهند شد و گرسنه ای وجود نخواهد داشت...
نجات بشر و مبارزه با دروغ و بدی، آینده ای بدون شرک و بِدعَت، زندگی به دور از نژاد پرستی یا قومیت پرستی که فقط بر اساس انسانیت...
[منجی در ادیان، زواردهی، ص۲۰۳-۲۰۵ ؛ گزیده ذات اسپرم، فصل۳۵، بند۲]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
