بازگشت مردگان :: هُوَ طَرید

{رجعت - شماره 1}

یکی از حوادث مهم در هنگام ظهور، موضوع رجعت است که یکی از عقاید مسلم شیعه می باشد.

امام صادق(علیه السلام) میفرمایند: «از ما نیست کسی که به رجعت ما ایمان نداشته باشد.» [بحارالانوار، ج٥٣، ص ٩٢]

رجعت در لغت به معنای بازگشت است و در فرهنگ دینی، عبارت است از بازگشت امامان معصوم و گروهی از مومنان خالص و کفار و منافقان به دنیا. در ادبیات دینی برای مفهوم رجعت، از واژه هایی مانند «کَرَة» و «اوبة» نیز استفاده شده است.

در آیات و روایات فراوانی به موضوع رجعت اشاره شده است که قصد داریم در این سری از پیامها، به بررسی آنها بپردازیم.

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

{دیکشنری مهدوی - شماره 13}

ر - رجعت

زنده شدن مومنان خالص و کافران خالص در عصر ظهور را رجعت گویند. رجعت در لغت بمعنای بازگشت است. یعنی بازگشت به جایی که قبلاً هم آنجا بوده.

معنای اصطلاحی رجعت عبارتست از: بازگشت دو گروه از مردگان: مومنان محض و کافران محض –به همان صورتیکه در گذشته بودند- به دنیا پس از ظهور امام زمان و پیش از قیامت تا مومنان از برپایی حکومت جهانی عدل شاد شوند و کافران از ذلت و حقارت ستمگران اندوهگین شوند. [الرسائل الشریف ج۱]

تاکید به قبول داشتنِ رجعت توسط مردم بدین صورت در روایات آمده است:

امام صادق علیه السلام فرمودند: "از ما نیست کسی که بازگشت ما باور نداشته باشد" [من لایحضره الفقیه ج۳].

"هر کس به هفت چیز باور داشته باشد، از جمله مومنان است، یکی... و ایمان به رجعت" [وسائل الشیعه ج۲۰]

از این رو عده فراوانی از علمای شیعه، اعتقاد به رجعت را از ضروریات مذهب دانسته اند.