جبهه نرم فکری فرهنگی

سلام بر ملائکه/ سلام بر انبیاء؛ که نام ۲۳ تن از پیامبران آورده شده/ سلام بر امامان و اولیاء/ سلام بر فاطمه زهرا/ سلام بر روحِ زیارت؛ حضرت سیدالشهداء/ سلام بر فرزندان و برادران و اصحاب آن حضرت

سلام بر جنگاوران بیابان/ سلام بر اجسادی که برهنه در بیابان رها شدند/ سلام بر کسی که ملائکه بر او گریه کردند/ سلام بر بدن های به زنجیر کشیده شده و اسیر شده...

مهدیا! هرکه با ناحیه ی مقدسه ات آشناست دلی مضطر یافته و جگری سوخته... قربان دلِ آسمانی ات! قربان آسمانِ بارانی ات! سلام بر تو ای پُر از سلام...

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چهارشنبه ۲۰ شهریور ۹۸

مردی کنار قتلگاه، سالهاست صبح و شب خون گریه میکند

و اینک عاشورا

مردی کنار قتلگاه، سالهاست صبح و شب خون گریه میکند

و در انتظار ٣١٣ علمدار که عباس وار: یاریَش کنند تا ندا دهد

الا یا اهل العالم، انَّ جدّی الحسین قَتلوه عطشانا

عاشوراست... چند لحظه تفکر...

کوفیان در سال ۶۱ ه.ق با «ظهورِ» امام حسیـن (علیه السلام) و

مـا در سال ۱۴۴۰ ه.ق با «غیبتِ» امام زمان (عجّل الله فرجه) امتحان شـدیم،

براستی همراهی امام امتحان عجیبیست.

**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

سه شنبه ۱۹ شهریور ۹۸

وقتی قرآن، روضه خوانی می کند...

{از عاشورا تا ظهور - شماره 39}

سعد بن عبدالله میگوید: با احمد بن إسحاق خدمت امام عسکری علیه السلام رسیدیم. سؤالاتی داشتم، امام فرمودند: از نورِ چشمم بپرس [و به حضرت مهدی اشاره نمودند]. پس از چند سؤال، پرسیدم: مُراد از تأویلِ «کهیعص» - که در قرآن آمده - چیست؟

حضرت مهدی علیه السلام فرمودند:

«کاف» اسمِ کربلا و

«هاء» اشاره به هلاکت،

«یاء» یزید است که بر حسین ظلم نمود،

«عین» عطش حسین و یاران عزیز اوست و

«صاد» اشاره به صبر آن حضرت است در مقابل مصائب...

[احتجاج، طبرسی، ج۲، ص۲۶۸]

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

دوشنبه ۱۸ شهریور ۹۸

حضور امام زمان در دسته عزاداری

{از عاشورا تا ظهور - شماره 38}

روز عاشورا بود و موج عزاداران - از هر سو - به طرف کربلا در حرکت بود، علامه بَحرالعلوم به همراه گروهی از طلبه ها به استقبال عزاداران می رفتند.

به محلّه طُویریج رسیدند (که دسته ی سینه زنی و سبک سینه زنی شان مشهور است) وقتی سیدبحرالعلوم به آنها رسید ناگهان - با آن کهولتِ سن و موقعیت اجتماعی و علمی - لباس خود را به کناری گذاشت و در صفِ سینه زنان با شورِ وصف ناپذیری به سینه زدن پرداخت! پس از پایان مراسم، یکی از خواص از ایشان پرسید: چه شد که شما یکدفعه چنان دچار احساسات پاک و خالصانه شدید؟!

علامه فرمود: با رسیدن آن دسته ی عزاداران، ناگهان چشمم به محبوبِ دلها، امام عصر علیه السلام افتاد و دیدم آن بزرگوار با سر و پایِ برهنه و با چشمی پر از اشک، در میانِ جمعیتِ سینه زنان به سر و سینه می زند؛ به همین جهت، قرار از کف دادم و در برابِر ایشان آنگونه به سوگواری پرداختم.

[دیدار یار، علی کرمی، ج۲، ص۲۰۰]

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

يكشنبه ۱۷ شهریور ۹۸

مراتب عزاداری | یار شدن

{از عاشورا تا ظهور - شماره 37}

مرتبه اول: دلِ عزادار از مصیبت وارده به سیّدالشهدا غمگین و ناراضی است، البته غمش را بروز نمی دهد! این کمترین درجه عزاداری است.

مرتبه دوم: عزادار، غم و نارضایتی خود را به شکل های گوناگون (گرفتگی چهره، بغض، لباس مشکی، تباکی، سینه زنی و گریه) بروز می دهد.

مرتبه سوم: عزادار، تنفّر و اعتراضش را نسبت به عاملین جنایات و مصیبتها بر سیدالشهدا، یاران و اهل بیتش، اظهار می کند. [البته آنچه موجب شده عزادار از مرحله دوم به مرحله سوم ترقّی کند، شناخت و معرفت است.]

مرتبه چهارم: سه مرحله ی قبل، بین مسلمانان و غیرمسلمانان «مشترک» بود. اما بعضی دارای صفای باطن و محبت شدید هستند، روحشان تشنه است و مرحله سوم هم سیراب و قانع شان نمی کند! آنها به دنبال حقیقتی بالاتر می گردند.

مرتبه پنجم: عملیات انتقام؛ مبارزه با دشمنان و یاریِ دین که این مرتبه را بیشتر، بیقرار ها و دلتنگ ها حاضری می زنند!

مهم

«مصیبت عظیم» همان جنایات و ظلمهایی ست که منجر به شهادت امام و یارانش و اسارت اهل بیتش شد!

اما «مصیبت اعظم» محرومیت از موهبتی است که جامعه انسانی سالهاست به آن گرفتار است! و آن یعنی حاکمیتِ رهبران معصوم و متخصص الهی! که خودمان کنارشان زده بودیم!

نمی توان به امام زمان گفت که ما در «مصیبت عظیم» همراهِ تو، برای جدّ غریبت گریه می کنیم ولی در «مصیبت اعظم» از همراهی ات، برای انتقام و بازگرداندن خون خدا به پیکر جامعه معذور و معاف هستیم!

[گاهنامه منتظران منجی، ش۲، ص۳-۸]