برای پختن اُملت آماده‌ای؟!

{تربیت مهدوی - شماره 10}

 

اسلام، مرحله‌ای بودنِ رشد را می‌پذیرد و به موقعیت جسمانی و روانی و نحوۀ برخورد مناسب والدین اهمیت می‌دهد و دوران تربیت را به سه دورۀ هفت‌ساله تقسیم می‌کند:

1️⃣ هفت سال اول: دورۀ آقایی کودک و دوران بازی اوست. کودک باید مورد احسان، محبت و نوازشِ والدین قرار گیرد.

2️⃣ هفت سال دوم: خواندن و نوشتن را یاد می‌گیرد. فرزند، بنده و فرمان‌بردار است و والدین فرزندشان را به اخلاق و آداب درست و شایسته تربیت می‌کنند.

3️⃣ هفت سال سوم: دوران یادگیری مقررات زندگی و حرام و حلال است. فرزند در این مرحله به‌عنوان مشاور در ادارۀ امور به خانواده کمک می‌کند.

ضرب‌المثلی می‌گوید: «برای پختن یک اُملت خوشمزه، حداقل باید یک تخم‌مرغ بشکنیم.» یعنی برای به‌دست‌آوردن هر چیزی، باید هزینه‌اش را بپردازیم. این هزینه گاهی زمان، گاهی پول، گاهی گذشتن از خوشی‌ها و... است.

اگر هدف شما تربیت فرزند مهدوی باشد، ارزش پرداخت هزینه را دارد، زیرا با تربیت مهدویِ فرزندتان زمینۀ کسب خیر دنیا و آخرت را هم برای خود و هم برای فرزندتان فراهم می‌کنید.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یک پدر نمونه

{تربیت مهدوی - شماره 9}

 

جنین در جایگاهی است که در معرض خطرهای جسمی و روحی قرار دارد. مسئولیت او در این دوران کاملاً برعهدهٔ والدین و به خصوص مادر است. پس هر کاری که مرد برای همسرش انجام می‌دهد تا او دوران بارداری سالم و بهتری را بگذراند، به طور غیرمستقیم در سلامت کودک تأثیر دارد.

وظیفهٔ پدری و پدر بودن از پیش از تولد شروع می‌شود. در زمان بارداری، مرد حمایت‌گرِ اصلی مادر باردار است و باید محیط امن و سالمی برای همسر و فرزند خود ایجاد کند و در حفظ و حراست از همهٔ ابعاد اخلاقی، تربیتی، بهداشتی و... آنها بکوشد. پدر باید محیط خانه را از موسیقی، صدا و تصویرِ حرام پاک و به ایجاد محیطی آرام و دور از گناه کمک کند.

همهٔ قسمت‌های بدنِ جنین از غذایی که به‌ وسیلهٔ تغذیهٔ مادر به او می‌رسد، درست می‌شود؛ بنابراین پدر باید در تهیهٔ لقمهٔ پاک و حلال بکوشد، زیرا لقمهٔ پاک در مهدوی شدنِ فرزند اثر بسزایی دارد.

آرامش مادر و تغذیهٔ خوبِ او در دوران بارداری، سبب رشد کامل جنین و پرورش مناسب او می‌شود.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

زنان هم می‌توانند مجاهد باشند

{تربیت مهدوی - شماره 8}

 

محیط جنینی می‌تواند در زمینه‌سازی برای شکل‌گیری شخصیت مهدوی فرزند، نقش مهمی ایفا کند. به این صورت که یا به شکوفایی استعدادهای بالقوه فرزند کمک می‌کند یا در مقابل آن مزاحمت ایجاد می‌کند.

جنین کوچک‌ترین نقشی در رشد خود ندارد و کاملأ وابسته به مادر است. مسئولیت مادر از همان ابتدای حمل آغاز شده و مادر وظیفۀ تربیت را عهده‌دار می‌شود.

برنامۀ غذایی مادر در هوش، استعداد و اخلاق کودک تأثیر دارد؛ بنابراین مادر باید تنوع غذایی داشته و از غذای ناسالم بپرهیزد. همچنین حالت روانی مادر بر جنین اثر دارد؛ یعنی همۀ گفتار و رفتار، رفت و آمدها، شنیدنی‌ها، گفتنی‌ها و خواندنی‌های مادر در رشد و تربیت جنین اثرگذار است.

پس مادر باید خود را از گناه و انحراف دور کند. از جمله می‌تواند دعاها و اذکار مربوط به امام زمان را بخواند و بر آن مداومت کند‌. (مثلأ هر روز دعای عهد و فرج بخواند.) می‌تواند قرآن بخواند و صدقه دهد و آن را به حضرت پیشکش کند. به زیارت اهل‌بیت برود و به آنان توسل کند و...

حاملگی و زایمان کار دشواری است. مادر از زمان حامله‌شدن تا هنگامی که نوزاد خود را از شیر می‌گیرد، همانند مردی است که در میدان جنگ جهاد می‌کند. پس کار او بسیار ارزشمند است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

برای داشتن فرزند صالح، چلۀ ترک گناه بگیر

{تربیت مهدوی - شماره 7}

 

مراقبت‌های پیش از انعقاد نطفه مهم است. می‌توان این مراقبت‌ها را از ۴۰روز پیش از انعقاد نطفه آغاز کرد. همانند پیامبر که ۴۰ روز پیش از انعقادِ نطفۀ حضرت زهرا مراقبت‌های ویژه‌ای را در غار حرا آغاز کردند.

فکر، نیت، اعمال صالح، انجام واجبات و تَرک محرمات، پرهیز از لقمۀ حرام و... در انعقاد نطفه اثر مثبت و معنوی دارد و افکار آلوده به گناه، تغذیۀ غلط و... آثار منفی داشته و زمینۀ بدبختی فرزند را فراهم می‌آورد. شرایط و آداب زناشویی و داشتن روابط صحیح و سالمِ والدین، می‌تواند زمینۀ مناسب را برای تربیت فرزند فراهم آورد برای همین در روایات و سیرۀ معصومین به تأثیر آداب زناشویی پرداخته شده و آن را به دو گونه بیان کرده‌اند:

1️⃣تأثیر بر سلامت جسم و حتی چهرۀ فرزند: مثلأ آمیزش در اول، وسط و آخر ماه، احتمال جنونِ فرزند، جذام، فساد اعضا و عقلِ فرزند را بالا میبرد و مثال‌های دیگر

2️⃣تأثیر معنوی بر روح و روانِ فرزند: مثلأ رعایت آدابی مثل با وضو و طهارت بودن، نیت داشتن فرزند صالح و مهدوی، دعا کردن و...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

بذرهای اولیه

{تربیت مهدوی - شماره 6}

 

اسلام آغاز تربیت را از پیش از ازدواج می‌داند و معتقد است ابتدا باید خود را تربیت کنیم تا لیاقت و توان تربیت شایستهٔ دیگران را داشته باشیم و با ازدواج، نخستین پایه‌های شخصیت کودک پِی‌ریزی می‌شود.

پس اگر دختر و پسر در انتخاب همسر دقت و توجه کنند، قدم نخست در تربیت مهدوی را درست برداشته‌اند ولی آیا موقع انتخاب به فرزند و نسلمان نیز فکر می‌کنیم؟

می‌گویند در انتخاب همسر به این نکته توجه کنید که آیا حاضرید فرزندی شبیه به این فرد (با تمام خصوصیات ظاهری و اخلاقی‌اش) داشته باشید؟ مثلأ شاید حاضر به ازدواج با یک فرد سیگاری باشید اما آیا دوست دارید فرزندتان نیز سیگاری باشد؟

می‌بینید وقتی پایِ فرزند، وسط بیاید، مطمئناً بیشتر مراقب انتخاب‌هایمان هستیم. از آنجا که بذرهای اولیهٔ شخصیت کودک را باید در وجود والدین جستجو کرد پس نباید کسی را که فقط از نظرِ ملاک‌های دنیوی زیباست، انتخاب کنیم بلکه باید کسی را انتخاب کنیم که دنیایمان را زیبا کند و در زندگی و تربیت مهدوی فرزند کمکمان کند. کسی که دیندار و بااخلاق و با اصل و نسب هست زیرا وراثت در خصوصیاتِ ظاهری و اخلاقی تأثیر‌گذار است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

تغذیۀ روح کودک را جدی بگیرید!

{تربیت مهدوی - شماره 5}

 

همۀ ما می‌دانیم که فرزند، امانت الهی است و ما در برابر این امانت مسئولیم. برای موفقیت در تربیت و پرورش مهدوی فرزندان باید به نکاتی دقت کنیم: اول این‌که نیّت خود را خالص کنیم و دوم این‌که در کار خود استمرار داشته باشیم.

کودک باید از دوران کودکی تا بزرگسالی، محبت و یاد حضرت را با تمام وجود لمس کند. یادآوری روزانۀ حضرت سبب می‌شود کودک خود را در حضور حضرت احساس کند و برای چیزهایی که حضرت به آن‌ها علاقه دارد، تلاش کند؛

همچنین باید فضا و شرایطی را برای کودک ایجاد کنیم که به او کمک کند در این وضعیت روحیِ خاص قرار گیرد. البته این کار در هر سنی نیازمند به شیوۀ خاص خود و متناسب با توانایی کودک است.

همان‌طور که جسم فرزندِ ما به غذای روزانه نیاز دارد، روح او نیز به غذا نیاز دارد و باید هرروز تغذیه شود؛ یعنی آموزش دینی و محبت اهل‌بیت باید همیشگی باشد وگرنه روزمرگی‌های زندگی سبب فراموشی او می‌شود و آن حضرت در اولویت کارهایش قرار نمی‌گیرد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

خطر «از این شاخه به آن شاخه پریدن»

{تربیت مهدوی - شماره 4}

 

فقط با شناخت اهل بیت می‌توانیم ارتباط درستی بین خودمان و آن‌ها ایجاد کنیم، زیرا هر کس آن‌ها را بشناسد، برای خود رهبر و الگویِ دیگری انتخاب نمی‌کند. این انتخاب زمانی اهمیت پیدا می‌کند که بدانیم اگر فردی را که الگوی خود قرار داده‌ایم، انسانی کامل نباشد، باید دائمأ در حال تعویض الگو باشیم.

مثلاً ممکن است یک هنرپیشه، ورزشکار، نویسنده و... را به علت داشتن یک یا چند ویژگی خاص به عنوان الگو انتخاب ‌کنیم اما با گذر زمان متوجه می‌شویم که این فرد دارای نقایص و اشتباهاتی است که نمی‌شود از او پیروی کرد. بنابراین مجبور می‌شویم الگویمان را عوض ‌کنیم و این «از این شاخه به آن شاخه پریدن‌ها» باعث اتلاف عمرمان می‌شود.

اما اگر از ابتدا در راهِ شناخت حضرت گام برداریم، هر لحظه بیشتر عاشق ایشان می‌شویم، زیرا آن‌چه خوبان دارند، حضرت همه را یک‌جا دارد. افزون‌بر‌این، هرکس امامِ زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت می‌میرد. نشناختن امام یعنی: «نداشتن رابطه با او، قطع شدن پیوند هدایت با خدا، دور شدن از دین و مرگِ جاهلی!» پس والدین باید هم خود مهدی‌شناس و مهدی‌یاور باشند و هم این ویژگی‌ها را به فرزندانشان آموزش دهند.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

تربیت را تعریف کنید

{تربیت مهدوی - شماره 2}

 

کلمۀ «تربیت» مصدر باب تفعیل و از مادۀ «ربو» به معنی زیاد کردن، نِمو دادن، وسیلۀ رشد را فراهم کردن و پاک گردانیدن است.

وقتی صحبت از تربیت می‌شود، علاوه بر رشد جسمی، پرورش استعدادها در راستای کمال، پیشرفت و برتری دادن مد نظر است. (وقتی فرد صفات و اخلاق را یاد می‌گیرد و تحت تأثیر آموزش‌ها به انجام کارهایی دست می‌زند، می‌گوییم فرد تربیت یافته است.‌)

به‌طور کلی در تعریف تربیت، نظریه‌های مختلفی گفته شده است که همۀ آن‌ها دارای نکات مشترکی هستند:

1️⃣ بین تربیت و اجتماعی شدن، رابطه‌ای مستقیم وجود دارد.

2️⃣ تربیت سبب ساخته شدن انسان برای زندگی بهتر می‌شود.

3️⃣ با تربیت، تمام استعدادهای انسان به‌طور طبیعی رشد می‌کند.

بنابرین والدین باید زمینه‌ها و امکانات لازم برای شکوفایی استعداد فرزند خود را فراهم‌ کنند تا او با تلاش خود به هدف اصلی‌اش (مهدی‌یاوری) برسد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

میخ را درست بکوب!

{تربیت مهدوی - شماره 1}

 

تا به‌حال از خودتان پرسیده‌اید چند درصد از خانواده‌ها دغدغه تربیت مهدوی فرزندانشان را دارند؟ چند درصد از آن‌ها در تربیت مهدوی موفق بوده‌اند؟ اصلأ تربیت را باید از چه زمانی شروع کرد؟

می‌دانید که تربیت یک کودک، تربیت یک فرد نیست؛ تربیت یک نسل است. تربیت غلط، علاوه بر تحت تأثیر قرار دادن آیندۀ فرد، می‌تواند سبب آزار رساندن به دیگران شود اما اگر بذر مهدویت در ذهن و قلب کودک کاشته شود در آینده، نسلی منتظر خواهیم داشت.

نباید از کودکانمان توقعات بی‌جا داشته باشیم. نمی‌شود مطالبی جز مهدویت به فرد آموزش داد و از او توقع داشت که مهدی‌یاور شود. این کار مثل این است که به کودک شنا کردن یاد بدهیم و بعد او را از رویِ شاخه به پایین پرت کنیم و بگوییم پرواز کن!

می‌گویند: «به‌خاطر میخی، نعلی افتاد؛ به‌خاطر نعلی، اسبی افتاد؛ به‌خاطر اسبی، سواری افتاد؛ به‌خاطر سواری، جنگی شکست خورد؛ به‌خاطر شکستی، مملکتی نابود شد و مقصر همۀ این‌ها کسی بود که میخ را درست نکوبیده بود.» پس باید میخ اول را درست بکوبیم، یعنی از همان ابتدا کودکانمان را با محبت امام زمان آشنا و بزرگ کنیم. برای این کار هم ابتدا باید دانش خود را بالا ببریم و روش‌های تربیت مهدوی را یاد بگیریم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

حسابرسی از نفس مانند یک شریک

{اخلاق مهدوی - شماره 2}

 

نفس همانند یک شریک برای ماست. پس باید برای کارهایی که انجام میدهیم، به صورت روزانه حساب و کتاب داشته باشیم. درست مثل یک کاسب که هر روز این کار را میکند و اگر این حسابرسی روزانه انجام نشود، ممکن است به مشکل برخورد کند.

کسی که خود را منتظر میداند باید از عملکرد روزانه خود ارزیابی دقیقی داشته باشد، تا نقطه ضعف های خود را بشناسد و آنها را به موقع اصلاح کند. باید بدانیم که ظهور امام زمان، امری ناگهانی است. پس باید برای آن آماده بود.

روزها فکر من این است و همه شب سخنم / که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

[اخلاق مهدوی، اسماعیل حاجیان]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)