{تربیت مهدوی - شماره 2}
کلمۀ «تربیت» مصدر باب تفعیل و از مادۀ «ربو» به معنی زیاد کردن، نِمو دادن، وسیلۀ رشد را فراهم کردن و پاک گردانیدن است.
وقتی صحبت از تربیت میشود، علاوه بر رشد جسمی، پرورش استعدادها در راستای کمال، پیشرفت و برتری دادن مد نظر است. (وقتی فرد صفات و اخلاق را یاد میگیرد و تحت تأثیر آموزشها به انجام کارهایی دست میزند، میگوییم فرد تربیت یافته است.)
بهطور کلی در تعریف تربیت، نظریههای مختلفی گفته شده است که همۀ آنها دارای نکات مشترکی هستند:
1️⃣ بین تربیت و اجتماعی شدن، رابطهای مستقیم وجود دارد.
2️⃣ تربیت سبب ساخته شدن انسان برای زندگی بهتر میشود.
3️⃣ با تربیت، تمام استعدادهای انسان بهطور طبیعی رشد میکند.
بنابرین والدین باید زمینهها و امکانات لازم برای شکوفایی استعداد فرزند خود را فراهم کنند تا او با تلاش خود به هدف اصلیاش (مهدییاوری) برسد.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)