{مهدویت در قرآن - شماره 12}
(جزء دوازدهم)
📖 «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین»*۱
امام باقر(علیه السلام) در مورد این آیه می‌فرمایند:
«...پس هنگامی که ظهور نماید، به کعبه تکیه می دهد و ۳۱۳ نفر (یاران خاص) نزد او جمع می شوند و اولین سخنی که بیان می‌کند، این آیه است: (بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لکم...) سپس می فرماید: منم بقیه الله در روی زمین و جانشین و حجت خدا بر شما، پس هیچ سلام کننده ای به او سلام نمی‌کند، جز اینکه می گوید: السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بَقِیَّهَ اللَّهِ فِی أَرْضِه»*۲
ناسپاسی مردم در مورد اهل بیت و نفهمیدن این حقیقت که امام خیر مطلق است، سبب شد وقتی نوبت به امامت حضرت مهدی رسید، برای اینکه زمین از حجت خدا خالی نماند، چاره ای جز غیبت ایشان باقی نماند. زیرا «خداوند، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمی دهد، جز آنکه آن ها خودشان را تغییر دهند. (کفران نعمت نمایند)»*۳
امان از نفس که بخش زیادی از بدبختی های ما از وجود اوست. اگر حریف نفس‌مان می شدیم، امامت امام زمان به تاخیر نمی‌افتاد و لقب ایشان بقیه الله نمی‌شد.
[1. سوره هود، آیه ۸۶ ؛2 . کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۱؛ 3. سوره انفال، آیه ۵۳]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
