{مهدویت در قرآن - شماره 23}
(جزء بیست و سوم)
📖 «یا حَسْرَهً عَلَی الْعِبادِ ما یَأْتیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»*۱
امام علی(علیه السلام) بر منبر مسجد کوفه فرمود: «در پیش روی شما فتنه های تاریک، کور و گرفته‌ایست که فقط «نومه» از آن نجات می‌یابند. پرسیدند «نومه» چیست؟ فرمود: کسی که مردم را می‌شناسد و مردم او را نمی‌شناسند. بدانید همانا زمین از حجت خدای بزرگ خالی نمی‌ماند ولی خداوند به سبب ظلم و ستم مردم و گناهانشان، او را از دیدگانشان پنهان می‌دارد ... سپس فرمود: یا حسرة علی العباد...»*۲
مهمترین دلیل غیبت حجت خدا، قدر نشناسی مردم است، اگر مردم قدرِ اهل بیت را می‌دانستند، راه غدیر را در پیش می‌گرفتند، نااهلان به حکومت نمی‌رسیدند و ترس از کشته شدن اهل بیت نیز وجود نداشت تا برای ولی خدا راهی جز غیبت باقی نماند.
این فرموده خداست که؛
«خداوند هیچ نعمتی را که به گروهی داده تغییر نمی‌دهد، جز آنکه خودشان آن را تغییر دهند.»*۳
[1. سوره یس، آیه ۳۰؛ 2.الغیبة، باب ۱۰، ص۴۱؛ 3. سوره انفال، آیه ۵۳]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
