{توجیح المسائل کربلا - شماره 34}
همه ی ما امام زمان را دوست داریم و می دانیم که باید امام، اولویتِ ما باشد؛ اما مسئله اینجاست که تا چه اندازه حاضریم برای امام، تلاش و از خودگذشتگی کنیم؟ آیا تا به حال شده خودمان را اینگونه توجیه کنیم که: می خواستم امام را هم داشته باشم، اما نشد...
این توجیه یعنی امام، اولویتِ ما نیست، زیرا بهترین معیارِ تشخیصِ اولویت، این است که فرد حاضر است برای اولویت خود، همه کار بکند و از همه چیز مایه بگذارد. پس باید روی هرآنچه که مانعِ رسیدنِ ما به امام می شود، خط بکشیم؛ حتی خودمان.
اینجاست که مقام و فضیلتِ یارانِ امام حسین، بیشتر نمایان می شود. آنها برای بودن با امامِ خود، از همه چیز (مال،خانواده، آبرو، جان و ...) گذشتند. آنها به خوبی اولویتِ زندگی را فهمیده بودند و تنها امام را می دیدند و خوب می دانستند که داشتنِ امام، یعنی داشتنِ همه چیز.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
