مشتاق بود به اعلام ولایت علی اما در دلِ شوقش، نگرانیِ بغض‌ها و نفاق‌هایی که علی را دوره کرده بودند، نشسته بود. در همین فکرها بود که وحی رسید: «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ...» مصمم تر از قبل در میان هزاران نفر اعلام کرد: «مَن کُنتُ مولاه فهذا علىّ مولاه»
صدای هلهله و تبریکِ کسانی به گوش می‌رسید که قبلا هم از رسول خدا شنیده بودند که علی برای او بسانِ هارون است برای موسی. علی را خوب می‌شناختند... از روز اولی که رسول خدا وارد مدینه نشد تا علی از راه برسد، فهمیدند علی تکمیل کننده‌ی رسالت پیامبر است.
زمانی که آیه‌ی «أَکْمَلْت»ُ نازل شد به خوبی می‌شد ناامیدی را در چشم ابلیس دید. او به خوبی می‌دانست که هر کس وارد قلعه‌ی ولایت شود از دوزخ در امان است. چرا که بیعت با امام زمان نتیجه‌اش ظهور دین خدا در زمین خواهد بود.
پس چاره‌ای اندیشید برای سست کردن بیعت مردم با امام زمانشان. تا به هستی‌اش روی زمین ادامه دهد. و ما بعد از گذشت ۱۴۰۰ سال، همچون برادران یوسف، هنوز از شکستن عهد خود توبه نکردیم...
انتظارِ مهدی امروز، همه‌ی حرفِ غدیره
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
