شاید قرار است حر تو باشم...

 

شاید قرار است حر تو باشم...

 

**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**

 

**********

 

این هفته نیز جمعه ما بی شما گذشت / آقا بپرس این که چه بر حال ما گذشت

این هفته هفت روزِ به ظاهر گذشتنی / بر من ولی عزیز دلم قرن‌ها گذشت

در خارزارِ حوصله هایت دویده ام / حالا ببین چه بر سَرِ این دست و پا گذشت

هفتاد گوشه ناله زدم تا که جمعه شد / جانم به لب رسید ولی، جمعه تا گذشت

گفتند جمعه بوی تو می آورد نسیم / اما نسیم آمد و سَر در هوا گذشت

خورشید هم هوای مرا تازه تر نکرد / او هفت دفعه آمد و بی اعتنا گذشت

عمرم به سر رسید و از این دست جمعه ها / تکرار شد نیامدی و عمر ما گذشت...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ای کاش کلیمیان می دانستند...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 15}

 

ای کاش کلیمیان جهان می دانستند که نه تنها ید بیضا، عصا و سنگ موسی، الواح تورات و انگشتر سلیمان که تمام مواریث انبیا در نزد توست و همان خضر که حضرت موسی مصاحبت با وی را تاب نیاورد و این گونه مخاطب وی قرار گرفت که:

"َهَٰذَا فِرَاقُ بَیْنِی وَبَیْنِکَ"

چرا که:

مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَیْهِ صَبْرًا

[الکهف ۷۸]

در مقابل تو دست ادب بر سینه می نهد، به خدمتگذاری و همنشینی ات افتخار می کند و لحظه ای فراق و دوری ات را برنمی تابد.

موسی منجی بنی اسرائیل بود، تو منجی عالم بشریتی. موسی با یک فرعون درافتاد تو همه ی طاغوت های عالم و هزاران فرعون را به جای خویش نشانده و فرعونیّت را ریشه کن خواهی کرد...

[آشتی با امام زمان، ص۶]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ای کاش همه عالم میدانستند...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 14}

 

ای حجت یزدان و ای امیر دوران

ای موعود انبیا و منجی انسانها

ای ذخیره خدا در زمین

ای کاش اهل عالم می دانستند که با آمدنت، چه سعادتی به آنان روی خواهد آورد که نه چشمی آن را دیده و نه گوشی آن را شنیده...

ای کاش مسیحیان جهان می دانستند که مسیح خود دلداده ی توست و برای ظهورت لحظه شماری می کند تا از آسمان فرود آید؛ در نماز به تو اقتدا می کند و پیروان خویش را به تبعیت از تو فرا خوانَد که اگر عیسی بنا به ضرورت و برای اتمام حجت، مرده ای را زنده می کرد؛ تو ای مقتدای مسیح، زمین و زمان، انسان و جهان و اسلام و قرآن را زنده خواهی کرد...

"السلام علیک یا امام المسیح"

[آشتی با امام زمان، ص۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

او می آید...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 13}

 

او با کوله باری از صبر می آید، او شمشیر علی(علیه السلام) را در دست می گیرد تا نامردان را سرکوب کند و برای هدایت مردمان قرآن را می آورد، او مثل ستاره ای درخشان در تیره ترین شب و مثل کوه بلندی در جنگل وحشت انگیز ظاهر می شود. او با قرآن محمد(صلی الله علیه و آله) در سینه و شمشیر علی(علیه السلام) در دست و با مِهر زهرا (سلام الله علیها) و صبر حسن(علیه السلام) و شجاعت حسین(علیه السلام) می آید.

سر تا پای او نبوت و ولایت است. او صفات همه پیامبران را با خود به همراه دارد. او با ظهورش دین را بر همه جهان حکم فرما می سازد و قیامش مانند قیامت و از بین برنده ی همه گناهان، و نامش از بین برنده ی همه نامردی هاست و سرانجام اوست که کافران را به سزای اعمالشان می رساند و رسالت پیامبران و زحمات آنان را نتیجه می بخشد. همه مسلمانان چشم انتظارند.آقای من، پس کی می آیی؟ بیا که به انتظارمان میخندند...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آن سوی فاصله ها

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 12}

 

مولایم

دلم برای ورود تو لحظه شماری میکند و حنجره ام تو را فریاد میزند، تو که تجلی عشقی. قنوتم را طولانی میکنم تا تو نیمه شبی برای آن دعا کنی. کوچه های غریب بی کسی را آب و جارو میکنم تا تو صبحی زود از آن کوچه عبور کنی.

هر روز چراغ دلم را با «جامعه کبیره» روشن می کنم و سفره افطارم را با «آل یاسین» و «عهد» تزیین میکنم، برای ظهور تو هر روز پای درد «کمیل» می نشینم. نمیدانم آخرین ایستگاه «توسل» چه هیجانی دارد که مرا با خود تا آن سوی فاصله ها می برد و صبح آدینه چه صفایی دارد، که صبح آسمانش پر از «ندبه» است.

مولایم...! بی تو دفتر دلمان پر است از مشق های انتظار و من با دلم می خواهم آن روز که می آیی زیباترین مدال ایثار را تقدیم نگاه تو کنم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

بزرگترین عذاب

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 11}

 

زمانی که اراده خدا بر این امر واقع شد که بر قومی عذاب نازل کنه، بعد از مدتی مشاهده کردند که هیچ عذابی وارد نشد! و اوضاع آرامه... پیامبر قوم، از خدا پرسید: ماجرا چیست؟

خطاب آمد: «ای نبی من! عذابی بالاتر از اینکه لذت مناجاتم را از دل خلائق بیرون ببرم، در خزانه ی خود سراغ نداشتم و اکنون این جماعت را به همان عذاب و بلا مبتلا کرده ام.»

آهای جماعت! در این روزگار هم بزرگترین عذاب و شکنجه ی خدا اینه که « یاد امام زمان عجل الله فرجه » در دل ما، جایی نداره و خلائق، صاحبشون رو فراموش کرده اند...

[روز عالم سوز / ص284]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

... آه از یاران ...

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 8}

 

امام علی علیه السلام می فرمود: « چقدر با شما (کوفیان) مدارا کنم؟! چونان مدارا کردن با شتران نوباری که از سنگینی بار، پشتشان زخم شده و مانند وصله زدن لباسهای فرسوده ای که هرگاه از جانبی زخمش را بدوزند، از سوی دیگر پاره میشود! هر وقت دسته ای از لشگریان شام (سپاه معاویه) به شما حمله میکند هر کدام از شما به خانه رفته، درب خانه تان را می بندید و چون سوسمار در سوراخ خود میخزید و چون کفتار در لانه می آرامید!! »

[خطبه 69 - نهج البلاغه]

فکر کنم شما هم متوجه لحن امام شده ای... انصافاً غریبونه ست... آدمای شُل و وِل رو یکبار به «شترهای ضعیف» (کسی که از زیر کار، شونه خالی میکنه) و یکبار به «لباسهای پوسیده» (کسی که فرسوده و غیر قابل استفاده شده) تشبیه می فرمایند!

نکنه ما هم اینجوری باشیم واسه اماممون...

......بدون شرح!.....

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یه منتظر واقعی

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 7}

 

1- "جون عزیز نیست"؛

محمد بن بشیر در همان ایام محرم، پسرش به دست کفار اسیر شد. وقتی خبر به امام حسین(علیه السلام) رسید، حضرت از او خواستند که برود و هدیه ای یا پولی به آنان دهد تا آزاد شود ولی او گفت: درنده های بیابان زنده زنده مرا بخورند، اگر من چنین کاری بکنم. پسرم گرفتار است، باشد، مگر پسر من از شما عزیزتر است؟

[بحارالانوار ج44]

2- "اسیر پول نیست"؛

مردی صابون فروش، خیلی علاقه به دیدن امام زمان داشت. بالاخره قرار شد روزی توسط یکی از ابدال به خدمت امام زمان(عجل الله فرجه) برسند. در مسیر باران گرفت و مدام به فکر صابون هایش بود که لِه و خراب شده اند. وقتی خدمت حضرت رسیدند، امام فرمود او را برگردانید، همانا او مرد صابونی است...

3- "توی کسب و کارش دقت داره و حسّاسه"؛ مثل داستان پیرمرد قفل ساز...

4- "برای آوردنِ امامش بیکار نمیشینه"؛ چرا که افضل الاعمال، انتظار الفرج...

5- "برا ظهور امامش زیاد دعا میکنه"

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

کار کردن برای امام زمان

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 6}

 

فرض کنید یه آدم فقیر کنار یه آدم ثروتمند خونه داره. در واقع دو تا همسایه اند که یکی پولداره یکی بی پول.

اونی که بی پوله هر روز که میره برای خونشون نون بخره، برای همسایه پولدارشم میخره. بنظرتون بعد از یه مدت چی میشه؟ همسایه ثروتمنده به فکر میوفته که خب دیگه، حالا نوبت منه که لطف اینو جبران کنم. و چقدر هم که دستش بازه برای جبران کردن...

شماهارو نمیدونم اما من خودم امتحان کردم، با همین کارهای کوچکم و هدیه دادن برا آقا صاحب الزمان...

از همین صلوات فرستادن ها... ار همین مطالب کوچک نوشتن ها... صدقه دادن ها... جالبه که گره های زندگیم خیلی راحت و بی دردسر باز میشن... حضور آقا رو احساس میکنم در برطرف شدن مشکلاتم... امتحان کنید، ضرر نمیکنید...

[استاد علی اکبر رائفی پور]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

شهید حسین خرازی

{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 5}

 

اگر به جای مردم کوفه بودیم چه میکردیم؟ چه عواملی باعث شد که کوفیان امامشان را یاری نکنند و در مقابلش بایستند؟ دلایل زیادی دارد : یکی از آنها دلبستگی به دنیاست : دلبستگی به مغازه، فرزند، پول، خانه، ماشین و... اینها مانع یاری کردن امام زمان عجل الله فرجه است.

حضرت که بیایند، بگویند به جنگ بروید، اگر وابستگی داشته باشید ترمز میکنید. نمیتونید جلو برید. بر عکس شهدا.

شهید احمد کاظمی میگوید: شهید حسین خرازی پیشم آمد و گفت : من در این عملیات شهید میشوم. گفتم: از کجا میدانی؟ مگر علم غیب داری؟ گفت: نه، ولی مطمئنم. چند عملیات قبل، یک خمپاره کنار من خورد. به آسمان رفتم. فرشته ای دیدم که اسم های شهدا را مینویسد. تمام اسم ها را میخواند و میگفت وارد شوید.

به من رسید گفت حاضری شهید بشی و بهشت بری؟ یه لحظه زمین رو دیدم گفتم : " یک بار دیگر برگردم بچه و همسرم را ببینم، خوب میشود. تا این در ذهنم آمد زمین خوردم. چشم باز کردم دیدم دستم قطع شده و در بیمارستانم. اما دیگر وابستگی ندارم. اگر بالا بروم به زمین نگاه نمیکنم "گاهی ما بخاطر وابستگی هایمان، از دین کوتاه می آییم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)