{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 11}
زمانی که اراده خدا بر این امر واقع شد که بر قومی عذاب نازل کنه، بعد از مدتی مشاهده کردند که هیچ عذابی وارد نشد! و اوضاع آرامه... پیامبر قوم، از خدا پرسید: ماجرا چیست؟
خطاب آمد: «ای نبی من! عذابی بالاتر از اینکه لذت مناجاتم را از دل خلائق بیرون ببرم، در خزانه ی خود سراغ نداشتم و اکنون این جماعت را به همان عذاب و بلا مبتلا کرده ام.»
آهای جماعت! در این روزگار هم بزرگترین عذاب و شکنجه ی خدا اینه که « یاد امام زمان عجل الله فرجه » در دل ما، جایی نداره و خلائق، صاحبشون رو فراموش کرده اند...
[روز عالم سوز / ص284]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
