عهد می‌بندم...

{رجعت - شماره 38}

 

همانطور که در پیام قبل گفته شد، ما هر روز در دعای عهد، بازگشت خود در عصر رجعت را از خدا طلب می‌کنیم. دعای عهد به زیبایی توصیف می‌کند که اگر می‌خواهی برای یاری امام زمانت برگردی، باید در زندگی‌ات بیشترین یاری را به او رسانده باشی.

دعای عهد، به ما دستورِ «آماده باش» می‌دهد؛ یعنی حتی کَفنَت باید لباسِ رزم تو باشد (مُؤْتَزِراً کَفَنی)، سلاحِ علم و ایمان و قدرت را در دست بگیری (شاهِراً سَیْفی)، آماده‌ی تیراندازی و استفاده از سلاحت باشی (مُجَرِّداً قَناتی) و در همه جا و همه حال پاسخگوی دعوت امامت باشی (مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعی فِی الْحاضِرِ وَالْبادی)؛ در این صورت با ظهورِ حضرت به یاریِ او می‌شتابی؛ حتی اگر در قبر باشی...

پس در دورانِ رجعت، کسانی برمی‌گردند که امام زمان بتواند روی کمکشان حساب کند.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

نکنه من نباشم!

{رجعت - شماره 37}

 

همانطور که در پیام‌های قبل گفته شد، در رجعت، خوبانِ خوب و بدانِ بد به دنیا برمی‌گردند. شاید خیلی از ما، با بررسی عملکرد خود در زندگی، به این نتیجه برسیم که جزء هیچکدام از این دو گروه نیستیم و از بازگشت در عصر رجعت ناامید شویم.

یکی از دعاهایی که سفارش شده هر صبح توسط منتظران خوانده شود، دعای عهد است. در یکی از فرازهای دعای عهد می‌خوانیم: «اَللَّـهُمَّ اِنْ حالَ بَیْنی وَبَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذی جَعَلْتَهُ عَلی عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَاَخْرِجْنی مِنْ قَبْری...» و از خدا می‌خواهیم در زمره‌ی رجعت کنندگان باشیم.

شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان در ابتدای این دعا می‌نویسد: «از حضرت صادق منقول است که هر که چهل صبح این عهد را بخواند، از یاورانِ قائمِ ما باشد و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خدا او را از قبر بیرون آورد که در خدمت آن حضرت باشد.»

بنابراین دعا و سخنِ امام صادق، همه‌ ما می‌توانیم به رجعت امیدوار باشیم؛ البته این بازگشت شرایطی دارد که در پیام بعد به بررسی آن می‌پردازیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

به اوجِ خودت برس

{رجعت - شماره 35}

 

یکی دیگر از اهدافِ رجعت، کسب کمال است. کسانى که در دورانِ زندگی خود به خاطر موانعى نتوانستند به کمالِ لیاقت خود دست یابند، باز می‌گردند تا در کنارِ ولی معصوم و با بهره‌گیری از فضایل ایشان به کمال برسند و این موضوع یکی از زیباترین جلوه‌های رجعت است.

آیت الله مکارم در تفسیر نمونه می‌نویسد: «چنین به نظر می‌رسد که بازگشت مجدد این دو گروه (خوبانِ خوب و بدانِ بد) به زندگى دنیا، به منظور تکمیل حلقه تکاملى گروه اول و چشیدن کیفر دنیوى گروه دوم است. به تعبیر دیگر گروهى از مؤمنان خالص که در مسیر تکامل معنوى با موانعی در زندگى خود روبرو شده اند و تکامل آنها ناتمام مانده است، حکمت الهى ایجاب می‌کند که سیر تکاملى خود را از طریق بازگشت مجدد به این جهان ادامه دهند، شاهد و ناظر حکومت جهانى حق و عدالت باشند و در بناى این حکومت شرکت جویند؛ چرا که شرکت در تشکیل چنین حکومتى از بزرگ‌ترین افتخارات است.»

[تفسیر نمونه، ج ۱۵، ص۵۶۰]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

طعمِ تلخِ عذاب

{رجعت - شماره 34}

 

دومین مورد از اهداف رجعت، عذاب کفار است؛ هدف از رجعتِ کسانى که به شرک و کفر خالص دست یافته‌اند، عذاب آنهاست که مورد انتقام، ذلت و اجراى حدود الهى قرار می‌گیرند. انسان‌هاى بسیار پلید، جز براى عذاب الهى به دنیا باز نمی‌گردند؛ نوع عذاب آنها به گونه‌اى است که در آخرت ممکن نیست؛ بنابراین آنها بر می‌گردند تا طعمِ تلخِ عذاب الهى، به ویژه ذلت و خوارى را در همین دنیا که در آن به تکذیب آیات حق پرداختند و حدود خداوند را زیر پا گذاشتند، بچشند و با مرگی همراه با ذلت، دنیا را ترک کنند؛ تا خاطره خوشِ لذت‌هاى نفسانى دنیا که در زمان حیاتشان به آن دست یافتند، از میان برود.

امام کاظم در این باره می‌فرمایند: «همانا عده‌اى از انسان‌ها که مرده‌اند، باز می‌گردند و در روزى که قائم قیام می‌کند، دشمنان خود را مورد قصاص قرار می‌دهند. کسى که عذاب شده است، عذاب کننده خود را، کسى که مورد خشم قرار گرفته است، به خشم آورنده خود را و کسى که کشته شده است، قاتل خود را قصاص می‌کند و دشمنان آنها بازگردانده می‌شوند، تا مؤمنان انتقام خون خود را بگیرند.»

[مختصر بصائر الدرجات، ص ٢٨]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

حکومت وارثان

{رجعت - شماره 33}

 

رجعت، یک واقعه حکیمانه و هدفمند است که هدف آن هماهنگ با عقل و ایمان و در راستاى تحققِ اراده پروردگارِ عالم و خواست مؤمنان است. در ادامه این سری پیامها به بررسی اهداف رجعت می‌پردازیم:

تحقق وعده حاکمیت مؤمنان بر زمین:

مهمترین هدف رجعت، تحقق وعده خداوند به اهل ایمان است که آنها را حاکم جهان گرداند و اسلام را به دست آنان بر پهنه زمین به اجرا درآورد. خداوند به آنان که به ایمان خالص دست یافته‌اند وعده حاکمیت بر جهان را داده است و این امر مهم، بدون بازگشت آنها به دنیا عملى نمی‌شود.

خداوند در آیه ۵۵ سوره نور، اینگونه از این وعده الهی یاد می‌کند: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الْأَرْضِ کَما اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِى ارْتَضَى لَهُمْ وَلَیُبَدِّلَنَّهُم مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِى لَا یُشْرِکُونَ بِى شَیْاً وَمَن کَفَرَ بَعْدَ ذَلِکَ فأُولَئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ»؛ خداوند به کسانى از شما که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‌اند وعده داده است که آنان را به طور قطع حاکم روى زمین قرار دهد، همان گونه که به پیشینیان آنها حاکمیت داد و دینى را که براى آنها پسندیده است پابرجا و مستقر خواهد کرد و ترس آنها را به امنیت مبدل می‌سازد، به گونه‌اى که تنها مرا بپرستند و چیزى را شریک من قرار ندهند و کسانى که پس از آن کافر شوند، آنها فاسقانند.

[رجعت (ترجمه کتاب الایقاظ)، ص ٧٦ و ٧٧]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

رجعت در هالیوود

{رجعت - شماره 32}

 

یکی از پُر بیننده ترین ژانرهای سینمای جهان، فیلم‌های آخرالزمانی است. در فیلم‌های آخرالزمانی هالیوود، به موضوع رجعت به صورت ویژه‌ای پرداخته شده است.

به عنوان مثال، در فیلم ارباب حلقه‌ها، سه نوع بازگشت، نمایش داده مى‌شود:

➖ یکى بازگشت لشکر «سایرون»، از مکانى مخوف در زیرِ زمین، به سبکى که شیعه نسبت به رجعت امام حسین به آن معتقد است.

➖ بازگشت بعدى فیلم، بازگشت «گاندولف» است؛ که از آسمان مى‌آید و چنین به نظر مى‌رسد که این بازگشت، معادل رجعت حضرت مسیح باشد.

➖ بازگشت سوم هم بازگشت اطرافیان «فرودو» است؛ این گروه اگرچه در ظاهر جوانند، امّا عمرى طولانى دارند و براى دومین بار، زنده شده‌اند، تا به فرودو کمک کنند.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

زامبی‌ها یا رجعت‌کنندگان

{رجعت - شماره 31}

 

در پیامهای قبلی گفته شد: «آنچه مهم است، تحریف می‌شود.» یکی از اقداماتِ یهودیان، تخریب چهره‌ رجعت‌کنندگان در بین مردم، به وسیله‌ سینما است. در بخشی از دعای عهد اینگونه می‌خوانیم: «...فَاَخْرِجْنی مِنْ قَبْری مُؤْتَزِراً کَفَنی...»

هالیوود با توجه به شناخت این تفکر نجات‌بخش شیعه، به تولید فیلم‌هایی به محوریت زامبی‌ها با عنوان بدل رجعت کنندگان پرداخت؛ نمایشی که در آن، «مایکل جکسون» در قبرستان آواز می‌خواند و سپس مردگان از درون قبرها بیرون می‌آمدند، اولین فیلم با این مضمون بود.

در عقاید شیعه، رجعت کنندگان مومنانِ واقعی هستند که برای یاری امامشان به دنیا باز می‌گردند؛ اما در سینمای هالیوود، زامبی‌ها موجوداتی زشت و آزاردهنده هستند که به انسانهای زنده آسیب می‌رسانند و برای در امان ماندن از شرِ آنها، باید چاره‌ای اندیشید.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آیا احادیث رجعت معتبر است؟

{رجعت - شماره 30}

 

یکی دیگر از شبهات مطرح شده در بحث رجعت، این است که عده ای معتقدند که احادیث رجعت نه در کتاب های معتبر ثبت شده و نه در حدی است که موجب قطع و یقین باشد.

شیخ حر عاملی در مقدمه کتاب الایقاظ، درباره علت این شبهه، اینگونه می‌نویسد: «یکی از بزرگان، درباره رجعت کتابی نوشته و مطالب عجیب و غریبی در آن ثبت کرده است. معلوم نیست اینها را از کجا آورده؛ از کتاب های معتبر است یا غیر معتبر. این موضوع باعث تردید بعضی از شیعیان شده تا جایی که کار به انکار اصل رجعت کشیده.»

شیخ حر عاملی در ادامه در پاسخ به این شبهه می‌گوید: «این شبهه در حالی است که کتب حدیث معتبر، از احادیث رجعت پُر است و کمتر کتاب حدیثی وجود دارد که از احادیث رجعت خالی باشد و در نتیجه این احادیث از حد تواتر معنوی گذشته و برای انسان های منصف که در برابر حق تسلیم اند، موجب قطع و یقین است.»

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

امروز گناه کن؛ فردا توبه می‌کنی!

{رجعت - شماره 28}

 

گروهی از مخالفان رجعت معتقدند که تفکرِ رجعت، باعث تشویق به انجام گناه می‌شود. شیخ طوسی در کتاب «التبیان» به نقل از بلخی این امر را اینگونه مطرح می‌کند: «رجعت با اعلام قبلی، جایز نیست؛ زیرا باعث کشیده شدن به گناه می‌شود، به این دلیل که شخص، به توبه هنگام رجعت تکیه می‌کند.»

در ادامه شیخ طوسی در پاسخ بلخی، اینگونه می نویسد: «کسی که به رجعت ایمان دارد، معتقد نیست که همه مردم رجعت می‌کنند تا گناهکاران بتوانند در عالم رجعت توبه کنند و در نهایت تشویق به انجام گناه صورت گرفته باشد؛ بنابراین برای هر مکلفی این امکان هست که رجعت نکند و همین موضوع برای خودداری از گناه کافی است.»

[التبیان، ج ١، ص ٢۵۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

هرگز برنمی‌گردید!

{رجعت - شماره 27}

 

یکی از مسائلی که مخالفین رجعت برای رد این موضوع مطرح می‌کنند، آیات ٩٩ و ١٠٠ سوره مومنون است. خداوند می‌فرماید: «هنگامی که مرگ یکی از آنها فرارسد، می‌گوید: پروردگارا! مرا برگردان تا در آنچه ترک کرده ام، عمل شایسته ای کنم. هرگز! این کلمه ای است که او می‌گوید و در جلویشان برزخی است؛ تا روزی که مبعوث شوند.»

جواب این شبهه چند چیز است:

➖ رجعت عمومی نیست و این آیه بر اینکه هیچ کس برنمی‌گردد، دلالت ندارد و با فرض اینکه آیه مربوط به همه مردم باشد، قطعا شامل معصومین نمی‌شود؛ زیرا هیچ یک از آنها آرزوی برگشتن به دنیا نمی‌کنند؛ بنابراین مفهوم آیه رجعت آنها را نفی نمی‌کند.

➖ آیه بازگشت در همان لحظه مرگ را نفی می‌کند (یعنی این عده آرزو می‌کنند که مرگشان به تاخیر بیفتد) و رجعت مربوط به بعد از مرگ است.

➖ این افراد تقاضا می‌کنند که برگردند و گذشته را جبران کنند، اما در رجعت، امکان توبه وجود ندارد.

[رجعت (ترجمه کتاب الایقاظ)، ص ۵٠٣]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)