امروز جمعه نیست اما دلم عجیب تنگ است. قرار نیست فقط غروب جمعه سراغش را بگیریم و حال دلمان دگرگون شود. او امامِ تمام عصرها و زمان‌هاست. او نور تمام روزهای ماست و چراغ تمام شب‌های تارمان. روشنی هر صبح از خورشید وجود اوست. وجود مبارک اوست که هدایتگر تمام لحظات عمر ماست.
دلبستگی به او چیزی نیست که در طول هفته از یادمان برود یا در میانه‌ی تقویم گم شود. وای از دوشنبه و پنجشنبه‌ای که نامه‌ی اعمالمان را برایش ببرند و روسیاه شویم. وای از روزهایی که کسی از شیعیانش به یادش نباشد و او چشم انتظار بماند. مثل پدری که انتظار آمدن فرزند فراموشکارش را می‌کشد.
کاش بندهای دنیا را از دست‌ها و پاهایمان باز کنیم و نگذاریم لحظه‌ای بی‌یادش بگذرد. کاش رضایت او در برنامه و لیست کارهای هر روزمان باشد. امان از لحظه‌ای که او به یاد ماست و ما نه. امان از روزهایی که دست‌هایش برای ما به دعا بلند است و ما در بند دنیاییم.
کاش نگذاریم لحظه‌ای بی‌یادش بگذرد چرا که هیچکس به اندازه او خوب نیست و هیچ چیز به اندازه رضایتش مهم نیست.
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
