حوادث پس از ظهور مسیح

{منجی در ادیان - شماره 14}

 

یوحَنّا اصرار دارد «تمام پیشگویی ها در عصر ظهور مسیح محقق خواهد شد» تا منطبق بشود با آنچه در زبور داوود آمده. در کتاب مکاشفه یوحنّا مشاهده میشود:

1. آمدن مسیح با مقدّسان (قدّیسان)

2. جنگ به نام چاه مجدان یا چار مجدان

3. بسته شدن شیطان

4. قدّیسان حکومت خواهند کرد

5. آزاد شدن شیطان پس از هزار سال ( ولی دیگر نمی تواند کسی را وسوسه کند)

6. داوری بر تخت سفید (قیامت کبری)

7. پایان عالم؛ پایان حیات جسمانی عالم و جاودان شدن مسیح و پیروانش و لذا دوباره به خدا ملحق می شویم. (ما می گوییم بهشت، آنان می گویند حیات جاودانه و زندگی ابدی)

[مزامیر داوود، ب25، آیه 3-8 / مکاشفه یوحنا، باب 19 آیه 11 و ب2 آ15]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

به مسخره گرفتن منتظران

{منجی در ادیان - شماره 13}

 

در رساله دوم پطروسی آمده: « در آن زمان، اعتقاد به رجعت مجدد مسیح را به تمسخر خواهند گرفت! »*1

در انجیل متی می گوید: « هنگامی که من، مسیح موعود، با شکوه و جلال خود و همراه با تمام فرشتگانم بیایم، آن گاه بر تخت با شکوه خود خواهم نشست. سپس تمام ملت های روی زمین در مقابل من خواهند ایستاد و من ایشان را از هم جدا خواهم نمود، همانطور که یک چوپان، گوسفندان را از بزها جدا می کند... »*2

[1-باب 3، آیه 3و4 / 2- متی، باب 25، آیات 31و 33]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

موعود مسیحی

{منجی در ادیان - شماره 12}

 

جمله ی «عیسی دوباره باز می گردد» از مفاهیم کلیدی و پر اهمیت بوده که بیش از 300 بار در کتب مقدس به آن اشاره شده

در «عهد جدید» چندین باب کامل، به موعود مسیحی اختصاص داده شده [متی، باب های 24و25 ؛ مرقس، باب 13؛ لوقا باب 21]

رساله هایی صرفاً به بیان اهمیت همین مفهوم همت کرده اند، مثل رساله تسالونیکان اول و دوم

کتاب «مکاشفه یوحنا» هم تماماً در رابطه با رویدادهای آخرالزمان است.

بسیاری از مفاهیم کلیدی «عهد جدید» بدون درک مفهوم رجعت مسیح، قابل فهم نیستند...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

اختلاف شدید بین یهود

{منجی در ادیان - شماره 11}

 

مسیحیان به لحاظ تاریخی با یهود مشترک هستند؛ یعنی پیشینه تاریخی شان یکی است. در واقع بزرگان یهودیت همان بزرگان مسیحیت هستند.

[متی باب 15، آیه 17]

اما آیا حضرت عیسی، همان منجی و موعودی بود که در کتب اشعیا، ذکریا و دانیال مطرح شده؟!

بعضی یهودیان معتقد بودند حضرت عیسی، ماشیح و منجی ست اما بعضی از آنها این را نپذیرفتند، به همین دلیل حضرت عیسی و پیروانش را مورد آزار شدیدی قراردادند!! در حقیقت بر سر دار شدن عیسی، کار همین کاهنان یهود بود...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

جهان در عصر ظهور از دیدگاه یهود

{منجی در ادیان - شماره 8}

 

خداوند جهان را به نور خود روشن خواهد کرد[1]

حتی اگر کسی بیمار باشد، ذات الهی به خورشید فرمان خواهد داد تا وی را شفا دهد[2]

از اورشلیم آب روان جاری خواهد ساخت و هر بیماری به واسطه آن شفا خواهد یافت[3]

درختان را وادار میکند تا هر ماه میوه آورند و انسان از آن میوه ها میخورد و شفا میابد[4]

تمام شهرهای ویران شده را از نو آباد خواهد کرد و در جهان جایی ویرانه یافت نخواهد شد[5]

گرگ با برّه سکونت خواهد داشت، پلنگ با بزغاله، شیر با گاو و گوساله خواهند خوابید. طفل شیر خواره دست خود را بر لانه افعی خواهد گذاشت[6]

مرگ را تا ابد نابود خواهد ساخت و خداوند اشک را از روی هر چهره ای پاک میکند[7]

[منابع: 1- اشعیاء، باب60، آیه19. 2- ملاکی، باب4، آیه2. 3- حزقیال، باب 47، آیه9. 4- همان، آیه12 5- همان، باب 16، آیه55. 6- اشعیاء، باب 11، آیات6 تا 8 7- همان، باب 25، آیه8]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

مدعیان دروغین ماشیح

{منجی در ادیان - شماره 7}

 

شور و التهاب انتظار موعود آخرالزمان در تاریخ یهود، موج میزند. از روزگاران باستان تا عصر حاضر، صدها نفر ادعا کرده اند که مسیحا هستند! که چند صباحی ساده دلان بنی اسرائیل، مجذوب شده اند! مثلاً :

چند قرن پس از میلاد، فردی به نام «موسی» در جزیره کِرت میزیست که خود را ماشیح معرفی کرد و همه ی جوامع یهودی جزیره، فریب او را خوردند!

شبتای صِبی (Sabbtae zebi) یکی از نامدارترین مسیحای دروغین - متوفای 1676 میلادی - فرقه ی نو ظهور «دونمه» در ترکیه، یادگاری اوست!

استقبال شدید از مدعی، پیام مهمی دارد و آن اینکه مردم، درباره منجی زیاد شنیده بودند. جهان در انتظار ظهورست اما موعود کیست؟

[انتظار مسیحا در آئین یهود، کرینستون، ص 53-76]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

منجی خواهیِ دانیال

{منجی در ادیان - شماره 6}

 

دانیال پیامبر، قوم یهود را در اوج سختی امیدوار کرد. کتاب دانیال، کتابی رمز گونه است که در آن دانیال رؤیاهای عجیب می بیند که تعبیر آنها را جبرئیل بر عهده دارد و خلاصه اش این است:

«ملکوت خداوند عادلانه و جاودان خواهد بود... آینده ی جهان به دست پسر انسان و حکومت الهی اداره خواهد شد و حکومتش ابدی است.»

{منظور از پسر انسان در عهد قدیم کنایه از ماشیَح و در عهد جدید اشاره به دوباره بازگشتن عیسی است}1

دانیال، تفکر موعود را با زبانی رمزگونه بیان میکرد. پس از دانیال، پیامبری به نام « ملاکی » آمد که او نیز در جهانی سازی این تفکر موعودخواهی تاثیر گذار بود.

[1- دانیال، باب 8، آیات 13-1 و ب8، آ15]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

منجی خواهی در کلام اشعیا

{منجی در ادیان - شماره 5}

 

اشعیا 700 سال قبل از میلاد مسیح می زیسته و بیش از سایر پیامبران به ظهور موعود پرداخته است. در کلام او، عالی ترین مصداق برای نجات بنی اسرائیل شخصی به نام « عمانوئیل » بود.(عمانوئیل یعنی خدا با ماست)

قبل از اشعیا مفهوم ماشیَح و منجی اصلا نگاه جهانی نداشت، اما بعد از او « اندیشه ی ماشیَح » به قوت خود باقی ماند و کارکرد ماشیح تبدیل به یک کارکرد جهانی شد.

انبیای پس از او هم وعده آینده ای بهتر و ظهور ماشیح و حکومت فنا ناپذیر دینی را سر میدادند تا اینکه نور نبوت به دانیال علیه السلام رسید...

[اشعیا، باب7، آیه14]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

منجی خواهی در یهود

{منجی ادیان - شماره 4}
 

قطعاً طالوت «منجی» بود اما فقط برای نجات «یک قوم» که در زمان داوود و سلیمان به مرحله اوج خود رسید و این همان مصداق وعده خداوند به بنی اسرائیل بود؛  به گونه ای که برای همه علماء یهود، این ایده مطرح شد که حکومت مسیحایی داوود برای همیشه ادامه خواهد داشت.

اما هنوز مدتی نگذشته بود که حکومت واحد سلیمان، به دو تکه تبدیل شد! لذا « ماشیَح بودن داوود و سلیمان » هم رنگ می بازد؛ از این زمان به بعد انتظار موعود بیشتر می شود، چرا که بدبختیها و رنج های یهودیان افزایش پیدا کرد...

منجی و نجات دهنده نهایی کجاست؟

بهترین فرد برای نجات بنی اسرائیل کیست؟

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فلسفه موعودِ یهود

{منجی ادیان - شماره 3}

 

« ماشیَح » کلمه عِبری و معادل واژه فارسی مسیحاست. به معنای « مَسح شده ». بنی اسرائیل مقداری روغن بر سر پادشاهان میریختند و مسح می کردند، لذا آن پادشاه را ماشیح میگفتند و اطاعتش را واجب میدانستند.

ماشیح، ابتدا لقب پادشاهان بود و کم کم به واژه نجات بخش برای آنها تبدیل شد.

بنی اسرائیل که در اوج گرفتاری ها دست به دامن سَموئیل (پیامبر) شدند، او طالوت را مَسح نمود، و این شد که لفظِ ماشیَح برای اولین بار بر « طالوت » اطلاق شد.

ولی آیا موعود، طالوت بود؟ (ادامه دارد)

[منجی در ادیان، شاکری، ص 36؛ سموئیل اول، باب 24، آیه 6]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)