تنباکو؛ پلی برای ورود غرب!

{غرب و مهدویت - شماره 23}

 

مطمئنا همه شما در زمینه نهضت تنباکو یه پا استاد هستید! چطور؟!

در گذشته نه چندان دور، دانستن آن از نان شب هم واجب تر بود. (یکی از سوالات قطعی امتحان تاریخ) با این شناختی که دارید شاید فکر کنید میرزای شیرازی با آن بُرد تاریخی که داشت و به هدفش هم رسید (فسخ قرارداد تنباکو) چقدر خوشحال شد؛ اما بهتره بدونید که میرزا آن روز را با گریه سپری کرده؛ دلیلش را هم اینطور بیان کرده که «جبهه باطل تازه فهمیده کجا را باید بزند»

اوایل دوره ناصرالدین شاه بود که روشنفکرهای ما احساس کردند «کشور نسبت به غرب عقب مانده شده» به همین دلیل دیدگاه هایی مطرح کردند. اما تنها این علمای حوزه بودن که حرفشان در میان مردم خریدار داشت. جنبش تنباکو اصالت و قدرت این جایگاه را به رخ دشمنان کشید.

درست همین جا بود که جبهه باطل متوجه قدرت پنهان مرجعیت شیعه و نفوذ آنها در بین مردم شد و برای مقابله با این قدرت پنهان، وارد صحنه شد. آنها متوجه شدن که برای غافل کردن مردم و در نتیجه، رسیدن به اهداف بلند مدت خود، یا باید روحانیت را زد یا روحانیتی مطابق با سلیقه غربی ها ساخت، که یکی از نتایج آن منحرف کردن تفکر شیعه است و این عامل یکی از عوامل تاخیر در امر ظهور است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "موسویه"

{انحرافات مهدویت - شماره 24}

 

یکی دیگر از فرقه های منحرف در زمینه مهدویت، موسویه است. آنان طرفدار امامت موسی بن جعفر و منتظر رجعت او بودند. این گروه را واقفه نیز می‌گویند.

از دیدگاه این گروه، امام موسی بن جعفر نمرده و زنده است، تا اینکه شرق و غرب عالم از آن او می‌گردد و جهان را پر از عدل و داد کند و او مهدی قائم است. گروهی می‌گفتند: او امام قائم است و از دنیا رفته است. هیچ امامی جز او نیست؛ او پس از مرگ بازگشته و رجعت می‌کند و در جایی پنهان می‌شود. گروهی دیگر می‌گفتند: او کشته نشده و خداوند او را به نزد خود به آسمان برده است و در هنگام قیامش، بار دیگر او را باز می‌گرداند.

شیخ طوسی در کتاب الغیبه، ضمن بیان ده ها روایت از این دست، به همه آنها پاسخ داده است.

[درسنامه مهدویت، ج ١، ص ١١١]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

هرچه مهم است، تحریف می‌شود...

{رجعت - شماره 24}

 

رجعت از جمله عناصر دینى است که از دست تحریف در امان نمانده است. تحریف‌هاى رجعت که در نوع خود متنوع و پیچیده اند، تأثیر زیادى در تضعیف این عقیده‌ی سازنده اسلامى داشته است.

برخى از تحریف کنندگان، رجعت را یک امر غلوآمیز جلوه داده‌اند، تا از غلوآمیز بودن آن بهره‌بردارى کنند؛ برخى آن را تأویل کرده‌اند، تا با معناى دیگرى که پیدا می‌کند، چیزى به عنوان رجعت وجود نداشته باشد؛ برخى دیگر آن را نامعقول جلوه داده‌اند تا یک امر مردود تلقى شود و عده‌اى با ایجاد برخى تحریف‌ها، آن را به یک عنصر ضد دینى تبدیل کرده‌اند.

تنوع و گستردگى این تحریف‌ها، خود نشان دهنده‌ اهمیت رجعت است؛ زیرا تا چیزى اهمیت نداشته باشد، مورد تحریف و بدل سازى قرار نمی‌گیرد. در پیام‌های بعد به بررسی بعضی از این تحریف‌ها می‌پردازیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

نمایش کمتر از خود

{اخلاق مهدوی - شماره 24}

 

تواضع، ویژگی انسان هایی است که از نظر روحی و روانی به کمال رسیده اند؛ مانند درختانی که شاخه هایی پر میوه دارند و دلیل پایین آمدن شاخه ها، سنگینی آنها است. یکی از ویژگی های شاخه ای که پایین آمده، این است که همه، حتی افراد کوچک هم می‌توانند از آن بهره مند شوند.

امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «تواضع آن است که به کمتر از جایگاه شایسته خود در مجلس قانع باشی و هرگاه کسی را ملاقات کردی، در سلام پیشی بگیری و جر و بحث را رها کنی؛ هر چند حق با تو باشد.»

[بحارالانوار، ج ٧۵، ص ١٧۶]

یاران امام زمان در مقابل دوستان، متواضع و فروتن هستند؛ بدون شک تا متواضع نباشی، نمی‌توانی در زمره یاران حضرت باشی. به یاد داشته باش که این دوره، دوره یارگیری است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

شبیه به پیامبر، در سیرت و صورت

{مهدویت در نگاه اهل سنت - شماره 24}

 

امام مهدی که از نظر ظاهرى شبیه ترین افراد به رسول اکرم است، در عمل و سیره رفتارى نیز، شبیه ترین افراد به آن حضرت است. مبارزه با بدعتها، از بین بردن سنت هاى ناپسند و ناروا و برهم زدن برخى عادات و آداب غلط، که متداول و معمول شده است، بخشى از این سیره خواهد بود.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند: «مردى از خاندان من ظهور میکند که بر سنت من رفتار خواهد کرد و خداوند، برکت را از آسمان بر وى فرود خواهد آورد.»

[مقدسى شافعى، عقد الدرر، باب ١، ص ۴١]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یک اشتباه بزرگ و فراگیر در ایران

یکی از اشتباهات بزرگ و غلط بسیار نابه‌جا این است که مقابل نام پیامبر یا اهل بیت حروف (ص)، (ع)، (عج) یا (س) به جای (صلی‌الله علیه و آله)، (علیه‌السلام)، (عجل‌الله فرجه) یا (سلام‌الله‌علیها) به کار برده می‌شود که بسیار کار خلاف و ناپسندی است و در حقیقت این بی‌حرمتی به پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم‌السلام است.*۱

اشتباهی که متأسفانه در همه‌جا به غلط مرسوم شده و حتی در کتاب‌های درسی و دینی ما نیز کاملا مشهود است و کمتر کسی این تذکر را به مردم می‌دهد.

شیخ عباس قمی در کتاب سفینة‌البحار نقل می‌کند: «اولین کسی که (ص) یا (ع) را برای به کار بردن پس از اسم اهل‌بیت اختراع کرد بر اثر این بی‌حرمتی دستش فلج شد»

از طرفی دیگر بر طبق نظر مراجع، آوردن صلی‌الله علیه و آله یا علیه‌السلام و... بعد از نام اهل‌بیت امری واجب نیست بلکه مستحب است.*۲

نتیجه گیری مهم: بنا به آنچه گفته شد، ادب حکم می‌کند در متنی که می‌خواهید اسامی ائمه را بیاورید و محدودیت تعداد کاراکتر و یا دلایل دیگر دارید و نمی‌توانید از عباراتی مانند صلی‌الله علیه و آله، علیه‌السلام، عجل‌الله تعالی‌ فرجه و... استفاده کنید، بهتر است اصلا پس از نام اهل بیت چیزی ننویسید و از نوشتن (ص) یا (ع) اکیدٱ خودداری کنید.

ناگفته نماند که در روایات آمده اگر کسی پس از نام اهل بیت از عبارات کامل که پیش‌تر ذکر شد استفاده کند، مادامی‌که آن متون بین مردم رواج داشته باشد، برای شخص نویسنده ثواب و حسنه می‌نویسند.*۳

لطفٱ شما نیز این پیام را نشر حداکثری کنید و به دیگران آموزش و تذکر دهید تا این سنت غلط و بی‌حرمتی (که ناخواسته است)، ریشه‌کن شود.

[۱- برگرفته از صحبت‌های حجت‌الاسلام فرحزاد به نقل از خبرگزاری بین المللی قرآن؛

۲- رسالهٔ توضیح المسائل ۹ مرجع، تدوین و تطبیق: لطیف و سعید راشدی، ص۶۳۲؛

۳- بحارالأنوار، ج۱۹ ص ۷۱]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

از بین برنده خوبی ها

{آخرالزمان - شماره 23}

 

اگر گذری به گذشته داشته باشیم، میتوانیم به راحتی این جمله را هضم کنیم: «در آخرالزمان، وضع مردم از هر لحاظ، با وضع مردم گذشته فرق میکند.» این تغییر، به خصوص در سنت ها و آداب و رسوم جلوه گری بیشتری دارد. در آخرالزمان می توان به راحتی دید که سنت ها و آداب و رسوم خوب مردم از بین می رود و به جای آن، پول گرایی، تجملات، شیوه های ناپسند اخلاقی و... جایگزین می شود.

پیامبر(صلی الله علیه و آله) درباره آخرالزمان فرمودند: «زمانی بر مردم بیاید که شکم هایشان، خدایان آنها شود، و زنانشان قبله گاهشان، پولشان همان دینشان است، و کالاهای دنیوی را مایه شرف و اعتبار و ارزش خویش می دانند. ساختمان های مسجدهایشان آباد باشد، ولی دل هایشان از جهت هدایت خدا خراب می شود.»

[بحارالانوار، جلد ٢٢، ص ۴۵٣]

می توان همه عناصر بالا را در توجه بیش از حد مردم و فزونی حرص آنها به مسائل دنیوی خلاصه کرد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "اسماعیلیه"

{انحرافات مهدویت - شماره 23}

 

اسماعیلیه، به امامت شش امامِ اول شیعیانِ اثنی عشری معتقد بودند؛ اما پس از امام صادق، بزرگ ترین فرزند او اسماعیل، یا فرزند اسماعیل، محمد را به امامت پذیرفتند. ریشه پیدایش اسماعیلیه، شاید در این نکته باشد که اسماعیل فرزند ارشد امام صادق، مورد احترام آن حضرت بود؛ به همین دلیل برخی با خود فکر می‌کردند پس از امام صادق او به امامت خواهد رسید.

اما اسماعیل در زمان حیات امام ششم، از دنیا رفت. پس از شهادت امام صادق، گروهی از اسماعیلیه، مرگ اسماعیل را در زمان آن حضرت انکار کرده و او را امامِ قائم دانستند که روزی رجعت خواهد کرد و جهان را پر از عدل و داد خواهد ساخت.

قرامطه (فرقه ای از اسماعیلیه) محمد بن اسماعیل را مهدی موعود می‌دانستند و عقیده داشتند که وی زنده است و در بلاد روم زندگی می‌کند. امام صادق(علیه السلام) در زمان حیات خود، تمام این فرقه ها را طرد و انکار کردند.

[درسنامه مهدویت، جلد ١، ص ١٠٩ و ١١٠]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

از آدم تا خاتم

{رجعت - شماره 23}

 

همه‌ پیامبران در عصر ظهور، رجعت می‌کنند تا پیروزى دین خدا و به پایان رسیدن مظلومیت‌ اهل ایمان، که در طول تاریخ استمرار داشته است را مشاهده کنند. کنار هم قرار گرفتنِ همه فرستادگان معصوم خداوند، از آدم تا خاتم، که ادب و اخلاق الهى شان، هر یک از آنها را، به الگوى مردم زمان خود و آیندگان تبدیل کرده است، و آنگاه حرکت‌هاى جهادى آنها در روى زمین، وصف ناپذیر است.

امام باقر(علیه السلام) می‌فرمایند: «خداوند هیچ پیامبرى را از آدم تاکنون نفرستاد، مگر اینکه به دنیا باز می‌گردد و امیرالمؤمنین را یارى می‌دهد.»

[تفسیر القمی، ج ١، ص ١٠۶]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

به عشق او نصوح شو!

{اخلاق مهدوی - شماره 23}

 

یک ارزش براساس فطرت انسانی و قیام و انقلابی که علیه نیروهای حیوانی و شیطانی است. امام باقر(علیه السلام) میفرمایند: «هرگاه مردی در شب تاریک شتر و توشه و اهل و عیالش را در بیابانی گم کند و سپس در حین تلاش برای یافتن ایشان، یک مرتبه ایشان را بیابد، چقدر خوشحال میشود؟ پس خداوند متعال بیشتر از این شخص نسبت به بنده اش که توبه میکند و به سوی او باز میگردد، خوشحال میشود.» (١)

اگر بدانیم گناه کردن، بخصوص در این دوران سبب چه مشکلاتی می‌شود، همین الان توبه می‌کنیم. بدان! گناه ظهور امام زمان را عقب می اندازد؛ پس فقط آماده کیفر گناهی که کرده ای نباش؛ چون تو با گناهت، تحول جهان و آسایش بشریت را حتی به مقدار کمی عقب انداخته ای. توبه کلید نجات تو و تمام بشریت است. امام علی(علیه السلام) میفرمایند: «توبه دلها را پاک می‌کند و آثار گناه را می‌شوید.» (٢)

[١- اصول کافی، ج ۴، ص ١۶٧؛ ٢- غررالحکم، ج ۱، ص ۳۵۷]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)