{مهدویت در نهج البلاغه - شماره 2}
امیرالمومنین در خطبهٔ ۱۰۰ نهج‌البلاغه بعد از ستایش خداوند، از رسالت پیامبر اکرم و ویژگی‌های خودشان (یا تمام ائمه) سخن می‌گویند و سپس می‌فرمایند: «بعد از او، مدتى در انتظار خواهید بود، تا خداوند شخصى را ظاهر کند که شما را جمع نماید و پراکندگى‌تان را به جمعیّت مبدّل سازد.»
ابن ابی الحدید مانند بسیاری دیگر از شارحان نهج‌البلاغه، هدف از ایراد این خطبه را توصیف و پیشگویی دربارهٔ حضرت مهدی دانسته و می‌گوید: «شخصی را که خدا بر می‌انگیزد از اهل بیت است؛ و این سخن اشاره به مهدی آخرالزمان است و در نزد ما(اهل تسنن) غیر موجود است و از این پس وجود پیدا خواهد کرد؛ و به عقیدهٔ امامیه(شیعیان) اکنون موجود می‌باشد.»*۱
طبق نظر و شرح آیت‌اللّه مکارم شیرازی نیز مراد از این جملات حضرت مهدی است که به وسیله آن حضرت، تفرقه‌ها به وحدت تبدیل خواهد شد و تمام مردم دنیا تحت امامت حضرت مهدی در صلح زندگی خواهند کرد.
[۱- شرح نهج البلاغه، ج ۷، ص ۹۴ - ۹۵]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
