{توجیح المسائل کربلا - شماره 40}
هرکس می‌تواند در کربلا الگویی برای خود پیدا کند: کودک و جوان و پیر، زن و مرد، سفید و سیاه، سالم و ناتوان، تازه مسلمان، نوعروس، معلم، بازاری و... . وجه اشتراکِ همه‌ی آنها هم این است که بدونِ توجیه آوردن، با امامِ خود همراه شدند.
تکلیفِ همه پس از کربلا معلوم است؛ در واقع کربلا، پایان دهنده‌ی سردرگمی و بلاتکلیفی‌هاست. آری! کربلا نشان داد حتی مصیبت و اسارت نیز باعث سلبِ مسئولیت نمی‌شود.
اگر «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا» و این حقیقت که کربلا هر روز اتفاق می‌افتد را بپذیریم، دیگر هیچ بهانه‌ای برای فرار از وظیفه نخواهیم داشت. هنوز هم توجیهاتی مانندِ خانواده، راحتی، عزت و آبرو، عبادت، سیاست، ترس و... باعث تنها ماندنِ امام می‌شود؛ هرچند عاشورا دیگر تکرار نمی‌شود و این توجیهات، تنها باعثِ دوری ما از امام می‌شود.
امروز هم وظیفه‌ی ما در قبال امام زمان‌مان روشن است. پس مبادا شرایطِ سختِ اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... باعثِ تکرار توجیهاتِ مردمِ سال ۶۱ هجری و محرومیت ما از یاری امام شود.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
