برخی از افراد، از روایت «أنه المهدی الذی یَمْلَأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً»۱ نتیجه گرفته‌اند که وجود ستم و فساد و حکومت‌های خودکامه در جهان، پیش از ظهور مهدی طبیعی است؛ بلکه مقدمۀ ظهور و فرج آن حضرت است و ما نباید با مقدمه ظهور آن حضرت مبارزه کنیم.
از پیامدهای زیان‌بار این برداشت از روایات، تا حدودی روشن است؛ زیرا براساس این تفکر، امر به معروف و نهی از منکر و دخالت در امور سیاسی، نه تنها جایز نیست که باید با کسانی که به این مسائل می‌پردازند، مخالفت کرد.
بیش از پنجاه روایت در وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل و دیگر کتب روایی است که ائمه به شیعیان امر می‌فرمایند: «از پادشاهان و ستمگران کناره‌گیری کنید. هرکس قلمی برای آنان بتراشد یا دواتشان را آماده کند، چنین و چنان می شود» و....
حضرت امام خمینی حمله در این باره فرموده‌اند: «سیره بزرگان بر این معنا بوده است که معارضه می‌کردند با طاغوت، ولو اینکه زمین بخورند؛ ولو اینکه کشته بشوند؛ ولو کشته بدهند. ارزش دارد که انسان در مقابل ظلم بایستد، در مقابل ظالم بایستد و مشتش را گره کند و توی دهنش بزند و نگذارد که این قدر ظلم زیاد بشود، این ارزش دارد.
ما تکلیف داریم آقا! این طور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان هستیم، پس دیگر بنشینیم تو خانه هایمان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم «عجل على فرجه». عجّل، با کار شما باید تعجیل بشود، شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او و فراهم کردن اینکه مسلمین را با هم مجتمع کنید. همه با هم بشوید. ان شاء الله ظهور می‌کند ایشان.
[۱- کمال‌الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ج۱، ص۱۳۹]
[برشی از کتاب زیبایی‌ها و زشتی‌های کربلا]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
