{مهدویت و ولایت فقیه - شماره 20}
مردم‌سالاری دینی بحثی است که نخستین بار، تنها در نظام ولایت فقیه به آن پرداخته شده است. این واژه در بستر مبانی سیاسی اسلام به وجود آمده و برگرفته از آموزه‌های ناب اسلامی است تا افزون‌بر دفاع از حقوق مردم در امور مختلف جامعه، مبانی احکام اسلامی نیز به صورت کامل رعایت شود.
نکته‌ای که باید در اینجا به آن توجه کرد این است که هر چند مشروعیت حکومت دینی (اعم از حکومت پیامبر و امام و جانشینان آن‌ها یعنی نواب خاص و عام) از جانب خداوند است، مقبولیت آن وابسته به اطاعت و همراهی مردم از ولی‌ّ است و کمک و همدلی مردم، در عینیّت بخشیدن به حکومت، حتی حکومت پیامبر نیز مؤثر است.
نکتهٔ دیگر این است که ادعای اینکه ولایت فقیه با مردم‌سالاری ناسازگار است، ادعایی باطل و نادرست است. باید توجه کرد که مقصود از مردم‌سالاری، جعل قوانین بدون در نظر گرفتن موازین شرعی و صرفاً بر اساس خواست و نظر مردم در همه زمینه‌ها نیست، زیرا این شکل از مردم‌سالاری، قطعاً مورد پذیرش اسلام نیست.
اما آن مردم‌سالاری دینی که حضور و مشارکت مردم و تلاش و کمک آن‌ها موجب شود تا قوانین و ارزش‌های حاکم بر جامعه، بر مبنای فقه و اخلاق اسلامی شکل بگیرد و نظامی دینی و اسلامی تحقق پیدا کند، تعارضی با ولایت فقیه نخواهد داشت.*۱
[۱- پرسش‌ها و پاسخ‌ها، استاد مصباح یزدی، ج۱، ص ۲۵]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
