{توجیح المسائل کربلا - شماره 20}
حتماً این جملات را شنیده یا حتی به کار بُردهاید: ما را چه به سیاست؟ یا سیاست پدر و مادر ندارد، ولش کن، راحت زندگیت را بکن. آیا این جملات توجیه خوبی برای کوتاهی کردن است؟!
برخلاف تصورِ عدهای، سیاست بسیار هم مهم است. مهم است چون کربلا مهم بود. سیاستمدارانی که به جدایی دین از سیاست اعتقاد دارند، در واقع دین را بیخطر میخواهند. آنان با سوءاستفاده از ناآگاهی مردم، بیشترین سود را میبرند. اگر مردم در عرصهی سیاست، ناآگاه و بیتجربه باشند، به راحتی با شُبهاتِ سیاسی، فریب میخورند و به قاتلان یا دشمنانِ امام تبدیل میشوند. مانندِ کسانی که تنها به خاطرِ یک شبههی سیاسی (ماجرای قتل عثمان) در سپاهِ یزید بودند. از طرف دیگر، زهیر بن قین که عثمانی مسلک بود، با رفع این شبهه، به جمع یارانِ امام پیوست.
یک مثال امروزی: گاهی عدهای با اینکه دیندار هستند، تنها به خاطر جهلِ سیاسی، به نفعِ دشمن کار میکنند؛ مانند افرادی که در ملأ عام قمهزنی میکنند. آنها با این کار، در واقع خوراک رسانهای دشمن را تامین میکنند و دشمن از این کار آنها برای بد جلوه دادنِ شیعیان استفاده میکند.
میتوان با معرفیِ دین، همراه با آگاهی و سواد سیاسی، مردم را از خطرِ بازیها و شُبهات سیاسی نجات داد. باید مراقب باشیم؛ امروز حتی کسانی هستند که مردم را با شُبهه سیاسی، در مقابل امام زمان قرار میدهند.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)