{آخرالزمان - شماره 36}
وقت آن رسیده است که درباره مهمترین تابلوی نجات از فتنه های آخرالزمان سخن بگوئیم. در واقع میتوان گفت: موتور محرّک ما در ادامه این مسیر؛ موتور محرّکی که می تواند در لحظات سخت و تلخ زندگی و یا در لحظات غرق در گناه، ما را به بالاترین درجه انسانیت برساند و آن ذکر و یادآوری نام خداوند است. ذکر خداوندی که هر روز به ما روزی می دهد، نعمت می دهد و یادآوری میکند که مقصد نهایی ما و آنچه هدف ما از خلقت بوده است ذکر و یاد اوست.
ذکر و یادآوری اگر فراموش شود، قطعاً سرگردانی و حیرانی نصیب ما می شود. امام علی می فرمایند: «دانشمند آن کس است که ارزش خویش را بشناسد، در نادانی مرد همین بس که قدر خود را نشناسد و دشمن ترین بندگان نزد خدا همانا بنده‌ای است که خدا او را به خودش واگذارد. سرگردان و حیران از راه راست باشد و هدفش را نداند چیست، و بدون راهنما، راه را بپیماید. اگر به سوی کسب مال دنیا دعوت شود اجابت می کند. اگر به سوی آخرت دعوت شود کاهلی می کند، گویا عملی را که برای دنیا انجام می دهد بر او واجب است و آنچه برای آخرت انجام می دهد از او ساقط. اینها در زمانی است که در آن زمان، کسی سالم نمی ماند جز مؤمنی که دائم الذکر است و کم اذیت، که اگر حاضر باشد، کسی او را نشناسد. و اگر غایب باشد، جستجویش نکنند»
[بحارالانوار، ج ۶۵، ص ۶۲]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
