اسلام :: هُوَ طَرید

۶۶۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اسلام» ثبت شده است

انسانِ دور از خانواده

{آخرالزمان - شماره 10}

یکی از مهمترین اتفاقات آخرالزمان، ضعیف شدن روابط اجتماعی و خانوادگی انسان هاست. آنقدر ضعیف که بسیاری از ارزش های اجتماعی و خانوادگی در آخرالزمان از بین می‌رود.

این موضوع، در منابع زرتشتی اینگونه بیان شده است: «اندر آن هنگام، همه مردم فریفتار باشند (بدخواه یکدیگر باشند)، و مهرورزی به گونه دیگری باشد و آزرم و دلبستگی و روان دوستی از جهان برود. مهر پدر از پسر، و برادر از برادر برود؛ و داماد از پدر زن، روی بگرداند و خواهش مادر از دختر، جدا و دیگر گونه باشد.»

[زند و هومن یسن و کارنامه اردشیر پاپکان، ترجمه صادق هدایت، در چهارم، شماره ١٣، ١۴ و ١۵، ص ۴٠]

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

شنبه ۱۷ آبان ۹۹

انحرافیه آسفالت شده

{انحرافات مهدویت - شماره 9}

در این شماره به بیان دو ویژگی دیگر جریان های انحرافی میپردازیم. اگر جریان های انحرافی مبنای خود را بر باطل قرار دهند، جز انسانهای پلید، کسی دور آنها جمع نمی شود. آنها برای جذب مردم از فریبکاری استفاده می کنند یعنی همان گنجشک رنگ کردن و قناری نشان دادن.

در این راه آنها بخشی از حق را با بخشی از باطل در می آمیزند تا بتوانند مشتری جذب کنند. در این بین علما می توانند تهدید خطرناکی برای این جریان انحرافی باشد و با افشاگری، پشت صحنه کثیف این جریان را فاش کنند و مانع کاسبی آنها شوند. نکته مهم این است که در این چنین وضعیتی جریانهای انحرافی علما را به صورت یک چهره منفی نشان می دهند.

راه انحرافی گاهی اوقات آسفالت شده و مرتب نشان داده می شوند، ولی پایان مسیر چیزی جز دره منتظر تو نیست.

[درسنامه مهدویت، ج ۴، ص۱۷۶]

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

يكشنبه ۴ آبان ۹۹

حتمی بودن ظهور

{مهدویت در نگاه اهل سنت - شماره 9}

تأکید بر حتمى بودن ظهور موعود اسلام، مضمون بسیارى از احادیث اسلامى است که به صورتهاى گوناگون بیان شده است؛ گاهى چنین آمده: «اگر از عمر دنیا جز یک روز باقى نماند، چنین موعودى خواهد رسید.» و گاهى با تأکید زیاد گفته شده که: «هرگز روزگاران به پایان نخواهد رسید، مگر اینکه مهدى موعود علیه السلام ظهور کند.» (١)

ترمذى از رسول خدا چنین نقل میکند: «دنیا به پایان نخواهد آمد تا آنکه مردى از اهل بیت من که همنام من نیز هست، بر عرب حاکم شود. » (٢)

[بررسی تطبیقى مهدویت در روایات شیعه و اهل سنت، ص ١٢٠ ؛١. ابن ابى شیبه، الکتاب المصنّف، ح ١٩۴٨٧ ؛٢. ترمذى، الجامع الصحیح، ح ٢٢٣٠]

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

دوشنبه ۲۸ مهر ۹۹

هفت میلیارد پیامبر

{انحرافات مهدویت - شماره 8}

بعد از بررسی عوامل پیدایش جریان های انحرافی، در گام دوم به ویژگی های این جریان ها می پردازیم. اولین ویژگی عقل گریزی است.

هم اکنون ما هفت میلیارد چراغ داریم که جز تعدادی از آنها، بقیه خاموش اند و این وضعیت جهان تاریک ماست، که تنها خود باید روشنش کنیم. اما امان از تاریکی؛ گروهی دست به دزدی زده و باورهایمان را به یغما می برند.

این مثال مصداق همان جریان های انحرافیست که پیروان خود را به پرهیز از عقلانیت و پیروی بی چون و چرا می خوانند.

بله! عقل همان چراغ و پیامبر درونی ماست که می تواند جلوی این فاجعه را بگیرد، البته به شرطی که روشن باشد! اسلام، همان دین جهانی که خداوند آنرا پسندیده، همیشه بهره مندی از عقل را سفارش کرده است.

[درسنامه مهدویت، جلد ۴، ص۱۷۵]

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چهارشنبه ۲۳ مهر ۹۹

ویژه تبعیض نژادی

دنیای سیاه و سفید

ابلیس نظریه پردازی می کند

نظریه های نژادپرستی، به برتری یک نژاد بر سایر نژادها تاکید دارد؛ بر اساس معیارهای نژادپرستانه، ارزش افراد به عضویت آنها در ملت و جامعه ای که بر مبنای هویت جمعی-نژادی شکل گرفته است، بستگی دارد.

اسلام نژادپرستی را مذمت کرده و به انسانها فارغ از نژاد و رنگ و زبان و... آنها توجه می‌کند.

خدا در آیات ۷۱ تا ۸۵ سوره ص، ضمن بیان داستان آفرینش انسان و سجده فرشتگان، دلیل عدم سجده شیطان بر انسان را برتری جویی او می‌داند. خداوند می‌فرماید: «(همه سجده کردند) جز ابلیس که تکبر ورزید و از کافران بود.»

خطر کبر، خودپسندی و نژاد پرستی تا اندازه ای است که انسان را از دایره ایمان خارج می‌کند.

تفکر مردمی که خود را در جنسیت، قبیله، خانواده، نسب، رنگ، وطن و نژاد، رشته تحصیلی، شغل و ... برتر از دیگران می‌دانند، ریشه در جهل، غرور و تکبر دارد و پیروی از شیطان است. زیرا شیطان اولین نژاد پرستِ تاریخ و بنیان‌گذار تبعیض نژادی است.

بقیه در ادامه مطلب >>>

ادامه مطلب

شنبه ۸ شهریور ۹۹

حواسم کجاست؟!

مهمان امشب برنامه... ثروتمندترین سوپر استارها... واکنش سلبریتی مشهور به کاهش وزن ۴۰ کیلویی‌اش... اجرای به یاد ماندنی تاریخ موسیقی...

یک لحظه ذهنم ساکت شد! چهار رکعت خواندم یا سه رکعت؟! کِی سلام دادم؟ که اینطور خودکار دارم تسبیحات بعد از نماز را می‌گویم؟ چند دقیقه‌ای با خجالتی زیر پوستی سعی کردم به یاد بیاورم در هر رکعت به چه چیزی فکر می‌کردم تا بتوانم حساب کنم چند رکعت خواندم!

بی نتیجه به سراغ گوشی رفتم و جستجو کردم «شک بین سه رکعت و چهار رکعت». نمی‌فهمیدم چرا مدتی است که با کسالت سمت نماز می‌روم؟ حین نماز می‌خواهم زودتر تمامش کنم تا به کارهای بعدی برسم.

جواب مسئله‌ی احکام را پیدا کردم اما برحسب عادت بی‌اختیار مطالب دیگر را هم نگاه می‌کنم. در پایینِ صفحه تیتری نظرم را جلب می‌کند. «موانع حضور قلب در نماز » صفحه مطلب که باز می شود لیست بلند بالایی درباره اهمیت و موانع و راهکارها در موردِ حصولِ توجه در نماز آمده.

در حال بالا و پایین کردن متن مطلبی توجه‌ام را جلب می‌کند. با تیتر «کنترل چشم». "اگر در بیرون از نماز چشم آزاد بود، محال است هنگام نماز متمرکز به خدا شود. اگر در بیرون نماز چشم فرّار بود، در هنگام نماز هم آزاد است؛ یعنی هر چه چشم ضبط کرده و ذخیره کرده، هنگام نماز مزاحم می‌شود. پس حفظ و کنترل حواس در نماز منوط به حفظ و کنترل چشم در بیرون از نماز است."

صفحه گوشی را خاموش کردم. توجه‌ام را از که می‌گرفتم و خرجِ که می کردم؟ از کسی که از عمیق‌ترین درونیاتم باخبر است و عظیم‌ترین مِهر ممکن را به من دارد، به کسانی که اصلا از وجودم خبر ندارند چه برسد که برایشان اهمیتی داشته باشم؟!

**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

جمعه ۷ شهریور ۹۹

آیا دینم به سلامت خواهد بود؟

{حکایات و تشرّفات - شماره 38}

در شهری حوالیِ مراغه، پیرمردی زندگی می‌کرد که صد و هفده سال داشت. نام او قاسم بن علا بود. او به ملاقات امام هادی و امام حسن عسکری رسیده بود، و در زمان غیبت صغرا همیشه نامه‌هایی از ناحیه مقدّس حضرت اباصالح المهدی دریافت می‌کرد. حدود دو ماه بود که هیچ ارتباطی با حضرت نداشت و از این بابت بسیار غمگین بود. تا اینکه پیکی از جانب حضرت رسید و نامه‌ای آورد.

قاسم که نابینا بود، نامه را به کاتب خود داد تا برایش بخواند. وقتی سکوت کاتب بیش از حدّ معمول به طول انجامید، قاسم دانست که نکته ای در نامه هست. به همین خاطر پرسید: آیا خبری شده است؟ کاتب گفت: حضرت فرموده اند: وقتی این نامه رسید، چهل روز بعد فوت می‌کنی.

قاسم گفت: آیا دینم به سلامت خواهد بود؟ کاتب گفت: آری. آنگاه قاسم خندید، و گفت: دیگر آرزویی بعد از این عمر طولانی ندارم.

[داستان هایی از امام زمان، ص۵۶]

زمانی که رسول الله خبرِ شهادت امیرالمومنین را به ایشان دادند، حضرت پرسیدند که آیا در آن زمان دینم سلامت خواهد بود؟ شیعیان واقعی، همیشه همچون امامشان عمل میکنند.