یک سر و هزار ادّعا

{یمانی دروغین - شماره 20}

اولین ادعایی که در این پیام به آن خواهیم پرداخت، ادعای وقوع رَجعت بعد از مهدیِ دوازدهم است. «احمد بصری» بر این باور است که وقوع رَجعت، پس از امام مهدی نیست، بلکه این مسئله پس از اتمام حکومت مهدیِ دوازدهم اتفاق خواهد افتاد. در پاسخ به این ادعا، باید به روایت‌هایی که به رجعت امام حسین پس از امام دوازدهم و نام آن حضرت پرداخته‌اند، اشاره کنیم. امام صادق فرمود: «اولین شخصی که به دنیا رجعت خواهد کرد، حسین‌بن علی است...»*۱ و هم‌چنین خودِ امام حسین در آخرین خطبهٔ روز عاشورا فرمودند: «...اول کسى خواهم بود که زمین برایش شکافته مى‌‏شود و خارج خواهم شد (خروج خواهم کرد)، خارج‌شدنی که موافق خارج شدن امیرالمؤمنین و قیام قائم ما و حیات رسول‏‌الله است...»*۲ نتیجه اینکه روایات متعدد به نام امام مهدی اشاره کرده‌اند و امام حسین را اولین رجعت‌کننده در زمان ایشان دانسته‌اند. بنابراین، ادعای «احمد بصری» مبنی بر وقوع رَجعت پس از مهدی دوازدهم باطل می‌شود.
[۱- بحارالانوار، ج۵۳، ص۳۹؛ 2- مختصرالبصائر، ج۱، ص۱۳۹]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

قیام‌های برحق و ناحق

{شبهه شناسی - شماره 19}

عده‌ای با استناد به چند روایت می‌گویند هر قیامی قبل از ظهور باطل است‌. نخست اینکه بعضی از این روایات جعلی است مانند روایتی که در زمان حکومت بنی‌عباس و بنی‌امیه به دلیل ترس از قیام شیعیان ساخته شد.
اما باید ببینیم در روایاتی با این مضمون که سند درستی دارند از چه قیام‌هایی نهی شده است؟
می‌دانیم که دین اسلام، دینی اجتماعی است و برخی احکام آن مانند جهاد، امر به معروف، نهی از منکر، قصاص و... جز با تشکیل حکومت اجرا‌شدنی نیست.
پس اگر رهبرِ قیام برای اجرای احکام و قوانین الهی حکومت تشکیل دهد و در قیامش خود را منجی معرفی نکند، بلکه در مسیر خدا و اهل بیت باشد و به دنبال فراهم کردن مقدمات ظهور باشد، آن قیام مردود نیست.
در طول تاریخ نیز قیام‌هایی وجود دارند که رهبری غیر‌معصوم داشته اما مورد تأیید ائمه قرار گرفته است. مثلِ قیام زید‌بن علی، قیام مختار و...
در نتیجه، قیام‌هایی در روایات مورد نکوهش است که یا انگیزهٔ الهی ندارند و بدون توجه به شرایط و بسترها صورت می‌گیرند یا از جانب مدعیان دروغین مهدویت شکل گرفته‌اند.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

رجعت به زبان یمانی دروغین

{یمانی دروغین - شماره 19}

 

یکی از ادعاهای «احمد بصری» این است که بعد از امام دوازدهم، دوازده مهدی به عنوان ادامهٔ جانشینان رسول خدا وجود دارند که در جایگاه خلافت قرار می‌گیرند و او اولینِ این مهدی‌ها است.

اما مشکل او اینجاست که در روایات شیعه به صورت مکرر گفته شده که اولین حکومت بعد از حضرت مهدی، حکومت امام حسین است (که در اواخر حکومت امام زمان رجعت می‌کنند)، پس او که خود را شیعه می‌داند، باید به نحوی این ناسازگاری را توجیه کند.

بنابراین به دو ادعای مهم دیگر متوسل شده است که این ادعاها عبارتند از:

1️⃣ وقوع رجعت بعد از مهدیِ دوازدهم

2️⃣ رجعت در آسمان

در ادامهٔ پیام‌ها به بررسی و پاسخ این ادعاها می‌پردازیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

از روی ظاهر نمی‌شود معصوم شد

{یمانی دروغین - شماره 18}

 

در ادامهٔ پیام قبل باید به این موضوع بپردازیم که معصوم چه کسی است و عصمتِ او از چه طریقی تأیید می‌شود. عصمت مفهومی است که با مقایسه و با نشانه‌های ظاهری مشخص نمی‌شود؛ بلکه باید حکمی صریح و آشکار از پیامبر اکرم داشته باشیم.

امام سجاد در این مورد می‌فرمایند: «امامی نیست مگر اینکه معصوم باشد و عصمت نشانی در ظاهرِ خلقت نیست که همه به‌وسیلهٔ آن معصوم را بشناسند، به همین علّت امام معصوم فقط با نَص (حکم) صریح شناخته می‌شود...»*۱

بر اساس روایت ذکر شده در بالا، تنها راه تشخیص معصوم از غیر‌معصوم، مراجعه به حکم و متون صادر شده از سوی پیامبر اکرم و بررسی اسامی معصومین است.

بنابراین تنها کسانی که در خصوص آنان نَص صریح وجود داشته باشد، به‌عنوان وصیّ معصوم شناخته می‌شوند و نمی‌توان هیچ فرد دیگری را با قیاس عقلی و سایر دلایل دارای عصمت دانست.

[۱- معانی‌الأخبار، ص ۱۳۲]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

این قسمتش را حذف کن!

{یمانی دروغین - شماره 17}

 

در پیام قبل گفتیم که یکی از ادّعاهای «احمد بصری»، ادّعای عصمت است. در این پیام به پاسخ این ادّعا خواهیم پرداخت.

نخست باید عصمت را معنا و سپس روایتی که او به آن استناد کرده است را بررسی کنیم. عصمت، در لغت به معناى منع و در اصطلاح به معناى محفوظ بودنِ عدّه‌اى خاص از بندگان خداوند از گناه، اشتباه، سهو و فراموشی است.

«احمد بصری» با استناد ناقص به روایت شیخ صدوق، پیامبر خدا و ائمۀ معصومین را غیر از امر تبلیغ رسالت، حتی در عبادات نیز «جائز‌السهو و النسیان» (یعنی در عبادات دچار خطا و فراموشی می‌شوند) دانسته است.

این استناد در حالی است که «احمد بصری» ادامهٔ سخن شیخ صدوق را بیان نکرده و نظریهٔ ایشان را تقطیع کرده است. ادامهٔ حذف‌شدهٔ سخن شیخ صدوق چنین است:

«سهو (فراموشی) نبی، مانند سهو دیگر مردمان نیست، زیرا سهو او از ناحیهٔ ‌خداوند است و در حقیقت، نوعی به سهو انداختن است تا معلوم شود پیامبر نیز بشری مخلوق است تا مبادا مردم او را خدا در نظر بگیرند و از خداوند روی برگردانند و این بر‌خلاف سهو سایر مردم است که از ناحیهٔ‌ شیطان و نفوذ اوست و حال آن‌که شیطان بر پیامبر و پیشوایان دین، سلطه و نفوذ ندارد: «إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى‌الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُون‌ و مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوین‌»*۱

[۱- من لا یحضره‌‌الفقیه، ج ۱، ص ۳۶۰]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

من معصومِ خطاکار هستم

{یمانی دروغین - شماره 16}

 

یکی از ادعاهای جالب «احمد بصری»، ادعای عصمت است. جالب، نه فقط به این خاطر که برای خودش عصمت قائل شده بلکه به این دلیل که معنی عصمت را نیز تغییر داده است.

او می‌گوید با بررسی و تحقیقات، بر او ثابت شده است که معصومین در غیر از کار تبلیغ رسالتشان، حتی در عبادات نیز «جائزالسهو و النسیان» هستند. (یعنی در عبادات دچار خطا و فراموشی می‌شوند.)

او همچنین می‌گوید من معصوم هستم، اما نه به این معنی که خطا نمی‌کنم، بلکه به این معنا که مردم را از راه هدایت خارج نکرده و آن‌ها را به گمراهی وارد نمی‌کنم.

برای پاسخ به این ادعا باید دو مورد را بررسی کرد:

1️⃣ معنای عصمت و بررسی روایتِ بیان‌شدهٔ «احمد بصری»

2️⃣ شناخت معصومین و راه‌های تأیید و اطمینان از عصمت آنهاست.

در پیام‌های آینده این دو مورد را بررسی خواهیم کرد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

مناظره با علما

{یمانی دروغین - شماره 15}

 

«احمدالحسن» بعد از آشکار کردن ادعای خود برای گرفتن بیعت از مراجع و علمای عراق اقدام کرد که با مخالفت علما و بزرگان حوزه رو‌به‌رو شد و علما کتاب‌هایی در رَدّ ادعای وی منتشر کردند.

همین مسئله سبب شد تا «احمد بصری» شروع به تخریب چهرهٔ علما کند و توجه نکردن بزرگان به خود را، دلیل حقانیت و درستی ادعایش بداند.

او ادعا می‌کند برای مناظره با علمای شیعه، سنّی، یهودی و نصرانی آماده است اما این مطلب صرفاً یک ادّعاست و چیزی را ثابت نمی‌کند.‌

فقط در صورتی که مناظره صورت بگیرد و طرف مقابل با وجود داشتن صلاحیت علمی، محکوم یا عذاب الهی بر او نازل شود، آن وقت این ادعا قابل‌استناد است.

در حالی که تا به اکنون این اتفاق برای مخالفان جریان یمانی پیش نیامده است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

احمد‌بن محمد؟!

{یمانی دروغین - شماره 14}

 

«احمد اسماعیل» مدعی است که فرزند امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف است. در ردّ این ادعا باید بگوییم:

نخست اینکه، مسئلهٔ فرزند داشتن امام زمان نیاز به اثبات دارد. اگرچه ممکن است امام بعدها ازدواج کنند و صاحب فرزند شوند، چه کسی می‌تواند ثابت کند که امام در دوران غیبت ازدواج کرده‌اند و فرزند دارند؟ حتی بر فرض اثبات این موضوع، چه کسی گفته است که آن فرزند، «احمد‌بن‌الحسن» است؟

دوم اینکه، هیچ دلیل شرعی برای اینکه ما باید از فرزندِ امام در دوران غیبت تبعیت کنیم (اطاعت کنیم) وجود ندارد. بلکه روایت داریم که باید از ولی‌ّفقیه تبعیت کرد.

باز هم در صورت اثبات این ادعا، اگر فرزند امام، مجتهد بود، ما از او تبعیت می‌کنیم. (آن هم به‌ عنوان یکی از مجتهدین و به‌خاطر عمل به فرمودهٔ امام) و اگر مجتهد نباشد، خودش نیز باید از مجتهدی عادل تقلید کند.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

هدایت‌بخش‌ترین پرچم‌ها

{یمانی دروغین - شماره 13}

 

احمد بصری علاوه‌بر اینکه خود را فرزند امام‌زمان و سید هاشمی می‌داند، خود را یمانی نیز نامیده است. در حالی که این دو عنوان (یمانی و هاشمی) آن هم برای کسی که اهل عراق است، قابل جمع نیست.

به‌خاطر اینکه مهمترین نشانهٔ یمانی، اهل یمن بودن است. در حالی که احمد‌الحسن محل تولدش در عراق است. البته گویا خودش متوجه این تناقض شده برای همین این لقب را این‌گونه توجیه کرده که چون مکّه از تهامه و تهامه از یمن است، پس محمد و آل محمد هم همگی یمانی هستند.

در جواب باید گفت: «تهامه، منطقه‌ای جغرافیایی است. دشتِ وسیع تهامه از بندر عَقَبه در جنوب اردن تا سواحل جنوبی شبه‌جزیره عربستان، نزدیک تنگه باب الْمَنْدَب (در جنوبی‌ترین نقطه یمن) ادامه دارد. بنابراین مکه و مدینه جزو تهامه است و یمن هم از تهامه است، اما تهامه از یمن نیست.  بنابراین محمد و آل محمد، حجازی و تهامی هستند، امّا یمانی نیستند.»

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

من امروز سید شدم

{یمانی دروغین - شماره 12}

 

ادعای بعدیِ احمدالحسن، سید و از بنی‌هاشم بودن است. اگر کسی از گذشته و حال جریان یمانی خبر داشته باشد با سِیلی از اشکالات شرعی، عرفی، عقلی و همچنین ضد و نقیض و ابهامات آشکار و فراوان مواجه می‌شود؛

از جمله اینکه بنا بر گواهی افراد مطّلع و آگاه، احمدبن‌اسماعیل‌بصری از طایفهٔ هنبوش و از قبیلهٔ ابوسویلم ناصریه است و این طایفه از بنی‌هاشم نیست و از سادات محسوب نمی‌شود؛

با این وجود، احمدالحسن با پوشیدن عمامه سیاه و یدک کشیدن عنوان سید احمد، خود را سیّد و از بنی‌هاشم معرفی کرده که این کار دروغگویی و فریب دیگران و شرعاً حرام است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)