مردمان مشرق زمین

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 20}

 

در پیام‌های قبل، به بررسی روایات مختلفی که به اهمیت و نقش ایرانیان در مسیر ظهور امام مهدی اشاره داشتند، پرداختیم. یکی دیگر از روایت‌هایی که به توضیح و تعریف خاصی از مردم مشرق زمین پرداخته، روایتی از امام باقر است.

ایشان می‌فرمایند: «گویا من قومی را می‌بینم که از مشرق زمین خروج کرده، حق خود را می‌طلبند، ولی به آنان نمی‌دهند. بار دیگر حق خود را می‌خواهند و به آنان نمی‌دهند. وقتی چنین دیدند، سلاح خود را بر دوش نهاده، آنگاه حق آنان را می‌دهند. ولی آنان نمی‌پذیرند تا اینکه قیام کنند و این حکومت را به کسی جز به صاحبشان تحویل نخواهند داد و اینان کشته‌‌هایشان شهیدند...»

می‌توان از این روایت چند نکته برداشت کرد؛ در این روایت علاوه بر اشاره به تأثیرگذاری مردمان مشرق زمین در دوران ظهور حضرت حجت، به قیام این افراد و تشکیل حکومت توسط آن‌ها و تحویل آن به حضرت صاحب‌الزمان نیز اشاره شده است. به‌علاوه می‌توان این روایت را یکی از دلایل لزوم تشکیل حکومت در دورهٔ غیبت برای زمینه‌سازی ظهور دانست.

[بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

نقطه، همیشه پایانِ جمله نیست!

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 19}

 

همه می‌دانیم که نقطه، همیشه پایان جمله است اما شاید ظهور برای ایران، نقطهٔ شروع تغییری بزرگ باشد؛ نقطه‌ای که انتهای جملهٔ تاریکی و ابتدای فجر است.

در احادیث زیادی از ایرانیان به‌عنوان یاوران و زمینه‌سازان ظهور حضرت نام بُرده شده است. هرچند اصحاب امام زمان از نژاد و قبیلهٔ خاصی انتخاب نمی‌شوند و یاران ایشان از سرتاسر جهان هستند،

ایرانیان جایگاه ویژه‌ای در بین یاران امام خواهند داشت. از جمله در روایات، به اهالی مرو، طوس، قم، ری، کرمان و... اشاره شده‌ است.*۱

امام صادق در روایتی به «عفان بصری» فرمودند: «آیا می‌دانی چرا قم به این نام نامیده شده است؟... زیرا مردم آن بر گِرد قائم آل محمد اجتماع نموده و همراه او قیام می‌کنند، در راه او پایداری می‌ورزند و به یاریش بر‌می‌خیزند.»*۲

همچنین در حدیثی از امیرالمؤمنین چنین نَقل شده است: «وزیران مهدی از اعراب نیستند، عجم‌هایی هستند که به زبان عربی صحبت می‌کنند؛ آنها خالص‌ترین و با فضیلت‌ترین وزراء هستند.»*۳

با توجه به این دسته از روایات، می‌توان به این موضوع پی برد که ایرانیان، افزون‌بر تأثیرگذاری در دوران ظهور و قیام‌ امام مهدی، در دوران حکومت ایشان نیز نقش بسیار مهمی ایفا خواهند کرد.

[۱- طبری، دلایل‌الامامة، ص ۳۰۷؛ 2- بحارالانوار، ج ۵۷، ص ۲۱۶؛ 3- سیمای جهان در عصر امام زمان، ص ۳۸۱]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

اگر چنین نبود زمین اهل خود را می‌بلعید!

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 18}

 

وضعیت جهان پیش از ظهور امام عصر با هرج و مرج، ناامنی، شیوع بیماری و گرسنگی توصیف شده است اما روایات دیگری وجود دارد که در آن‌ها به روزنه‌های امید برای انسان‌های مؤمن اشاره شده همانند‌ نقش ویژهٔ شهر قم پیش از ظهور قائم که نمی‌شود از آن غافل شد.

به‌عنوان مثال در روایتی امام علی، سالم‌ترینِ مکان هنگام بروز فتنه‌ها را سرزمین کوهستان (ایران) و سالم‌ترینِ شهرها را شهر قم برشمرده‌اند. شهری که یاران بهترین انسان از آنجا قیام می‌کند.*۱

همچنین امام صادق در روایتی دیگر فرمونده‌اند: «...خداوند، قم و مردم آن را جانشینان حضرت حجت قرار می‌دهد؛ اگر چنین نبود بی شک زمین اهل خود را می‌بلعید و روی زمین حجتی باقی نمی‌ماند. علم و دانش از این شهر به شهرهای دیگر در شرق و غرب عالَم سرازیر می‌شود و بدین‌سان حجت خدا بر بندگانش تمام می‌شود؛ تا آنجا که در کرهٔ خاکی کسی نمی‌ماند که دین و دانش به او نرسیده باشد. سپس حضرت قائم ظهور خواهد کرد.»*۲

البته این روایات که به نقش ایرانیان در ظهور حضرت اشاره دارد، از یک سو باعث امید و افتخار ماست و از سوی دیگر نشان‌دهندهٔ مسئولیت سنگین ما ایرانیان در دورهٔ غیبت می‌باشد.

[۱- بحارالانوار، ج۵۷، ص۲۱۷؛ 2- بحارالانوار، ج۵۷، ص۲۱۳]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چقدر تا طالقان راه داری؟

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 17}

 

هرکس باید با خودش سبک‌سنگین کند و ببیند برای رسیدن به طالقان چه کارهایی باید بکند. در روایات، آن‌جا که سخن از یاران حضرت مهدی در هنگامهٔ ظهور می‌شود، نام منطقهٔ جغرافیایی «طالقان» به چشم می‌خورد؛ مانند روایاتی از حضرت علی و امام صادق که طالقان را صاحب گنج‌هایی نه مادی و از جنس طلا و نقره، بلکه صاحب مردانی می‌دانند که خدا را آن‌گونه که حق معرفت اوست، شناخته‌اند و آنان را یاران حضرت مهدی برشمرده‌اند.*۱ و ۲

اما طالقان کجاست؟ برخی طالقان را منطقهٔ ویژه‌ای دانسته‌اند که می‌تواند منطقه‌ای بین مرو و بلخ باشد یا شهری میان قزوین و ابهر.*۳ اما گروهی دیگر آن را به منطقهٔ بسیار وسیعی همانند ایران معنا کرده‌اند.*۴ در هر صورت، طالقان خاستگاه برخی یاران امام زمان است.

امام صادق علیه‌السلام در حدیثی به‌خوبی ویژگی‌های این یاران را شرح داده‌اند؛ ویژگی‌هایی که معیار خوبی برای سنجش و محک زدن خودمان است تا ببینیم چقدر با یاران واقعی امام زمان فاصله داریم و اینکه برای نزدیک شدن به یاران باوفای امام چه قدمی می‌توانیم برداریم.

[۱- بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۷؛ 2- زمینه‌سازان انقلاب جهانى حضرت مهدى، ص ۵۴۴؛ 3- حموی، یاقوت، معجم‌البلدان، ج ۴، ص ۶؛ 4- عصر ظهور، ص ۲۶۰]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

بعد از دو شکست، کعبه غوغا می‌شود

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 16}

 

پس از شکست سفیانی از ایرانیان (سپاه خراسانی) و به‌عقب رانده شدن آن‌ها، دومین شکست، در واقعهٔ خَسفِ بَیداء [که از نشانه‌های حتمی قبل از ظهور است] اتفاق می‌افتد؛ یعنی سپاهی که سفیانی برای مقابله و جنگ با امام زمان به سمت مدینه روانه کرده بود، به یک‌باره در زمین فرو‌می‌رود.

حضرت قائم پس از خروج در مکه و آشکار شدن ظهورشان بر همگان، به مدینه و سپس کوفه می‌رود و میان ایرانیان، عراقی‌ها و یمنی‌ها با ایشان، پیوند و ارتباط نزدیک برقرار می‌شود و با حضرت بیعت می‌کنند. امام نیز آنان را می‌پذیرند و دولت کریمه در کوفه تأسیس می‌شود.*۱

طبق روایات، همهٔ اصحاب خاص و کارگزاران حکومت حضرت مهدی از عجم‌ها هستند.*۲

[۱- بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۲؛ 2- ینابیع المودة، ج ۳، ص ۱۳۳]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

خبر به گوش ایرانیان رسید...

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 15}

 

سفیانی با حمایت غرب و یهود و تظاهر به دین‌داری، گروه زیادی از مسلمانان را فریب می‌دهد و بر منطقهٔ شامات یعنی سوریهٔ فعلی مسلط می‌شود. او دو نیروی نظامی آماده می‌کند که یکی به سمت عراق و دیگری به سمت مدینه روانه می‌شوند.

به علت کینه‌ای که نسبت به آلِ محمد و پیروان آنها دارد، برای سَر شیعیان پاداش تعیین می‌کند و در عراق و شام به کشتار وسیعی دست می‌زند.

وقتی این خبر به گوش ایرانیان می‌رسد، گروهی منتسب به خراسانی با لشکری عظیم برای یاری مسلمانانِ عراق راهی کوفه و با سپاه سفیانی درگیر می‌شوند.

سپاه سفیانی که پیش از آن به‌سرعت پیشروی کرده و کسی جلودارش نبوده، به‌وسیلهٔ ایرانیان ضربهٔ سختی می‌خورد، عقب‌نشینی می‌کند و به سوریه برمی‌گردد.

می‌توان گفت نجات عراق از طغیانِ سفیانی و شکست و به عقب راندن سپاه او، از مهم‌ترین نقش‌های ایرانیان در جریان ظهور است.

[قوم نشان‌شده، نوشتهٔ اسماعیل شفیعی سروستانی، خلاصهٔ گفتار هشتم]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

بالاخره روز پیروزی فرا می‌رسد.

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 14}

 

بعضی از روایات مرتبط با ظهور امام زمان، به فردی به نام «شعیب‌بن صالح» اشاره کرده‌اند و خروج او را از نشانه‌های ظهور دانسته‌اند.

امام صادق (علیه‌السلام) در مورد او فرموده است: «او مردی جوان، گندم‌گون، چهارشانه و از قبیلهٔ بنی‌تمیم است.»*۱ در روایتی دیگر آمده است که او از رِی خروج می‌کند: «مردى از رى خروج می‏‌کند که چهارشانه و گندم‏گون است. او از قبیلهٔ بنى‌تمیم است. به او شعیب‌بن صالح می‏‌گویند. به همراه چهار‌هزار نفر با لباس‏هاى سفید و پرچم‌‏هاى سیاه، جلودار سپاه مهدى خواهند بود و هرکس با او رو‌به‌رو شود را فرارى و شکست می‌‏دهد.»

از روایات گفته شده در مورد این فرد چنین به نظر می‌رسد که او از سرداران قیام امام زمان و ایرانی است.

[۱- عقدالدرر، ص ۱۳۱؛ 2- برهان‌المتقی، ص ۱۵۱]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

پیشگویی‌ها خبر از یک سیاهی دارد

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 13}

 

آیا تا به حال به آخرالزمان فکر کرده‌اید؟ اعتقاد به منجی و آخرالزمان در بسیاری از ادیان بزرگ دنیا وجود دارد و این ادیان پیشگویی‌هایی نیز درباره ی آن کرده‌اند. قیام مردمانی از مشرق زمین و برافراشته شدن پرچم‌های سیاه از شرق از جمله این پیشگویی‌ها است.

همان‌گونه که رسول خدا فرمودند: «ما اهل بیتى هستیم که خداوند برای ما عالَم آخرت را بر دنیا اختیار فرموده است. بعد از من خاندانم گرفتار مصائب و بلایا و سختی‌ها خواهند شد، (قتل، اسارت، زندان، تبعید و خانه‌‏نشینى) تا اینکه مردمى از جانب مشرق بیایند در حالی‏که پرچم‌هاى سیاه‏ به دست دارند و از مردم می‌‏خواهند که از کارها و مردم بد دورى گزینند و به سوى خوبی‌ها روى آورند. اما آن‌ها را اجابت نمی‏‌کنند. سرانجام می‏‌جنگند تا پیروز می‌‏شوند.

آنگاه مردم براى قبول خیرات و خوبی‌ها اعلام آمادگی می‏‌کنند، اما آن‌ها نمی‌پذیرند تا اینکه می‌آیند و پرچم‏ پیروزى را به یکى از مردان خاندان من می‌‏دهند و او جهان را پر از عدل و داد می‏‌کند، پس از اینکه از ظلم و جور انباشته شده باشد. پس هرکس از شما آن زمان را درک کرد به سراغ آن‌ها برود ولو به نحو سینه‏ خیز روى برف‏ باشد.»

در این روایت از پرچم‌های سیاهی که از خراسان (ایران کنونی) بالا بُرده می‌شوند، سخن گفته شده و تأکید بر پیروی از این جریان، نشان‌دهندۀ به حق بودن آن است.

امروز عمر جهان استکبار و ظلم رو به پایان است و دل‌ها آمادۀ‌ حضور کسی است که در این گرداب آخرالزمان یاور مردم باشد و سرنوشت جدیدی برای انسان‌ها رقم بزند.

[نشانه‌های ظهور او، ص ۲۰۶.]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

قدرت جهنمی، لشکر سبز می‌خواهد

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 12}

 

ایرانیان علاوه بر زمینه‌سازی برای ظهور، پیش از ظهور نیز با جبهۀ حق همراه هستند و با باطل می‌جنگند. از جمله سپاهیانی که ایرانیان (سپاه خراسانی) با آن‌ها خواهند جنگید، «سپاه سفیانی» است.

خروج سفیانی از علائم حتمی پیش از ظهور است؛ براساس بعضی روایات سفیانی شخص مُعینی از آل‌ابوسفیان و از فرزندان اوست اما از برخی روایاتِ دیگر می‌توان نتیجه گرفت که سفیانی یک فرد نیست، بلکه این احادیث اشاره به صفات و برنامه‌هایی مشابه عملکرد ابوسفیان و روشی مانند او دارد*۱ که سعی دارند با قدرت جهنمی‌ خود در مسیر قیام امام‌مهدی وقفه ایجاد کرده و از بیداری مردم و از بین‌بردن نظام‌های ظالم جلوگیری کنند.

هرچند در نهایت سفیانی در برابر قیام جهانی مهدی به زانو در خواهد آمد و تلاش‌ها و نقشه‌هایش نقش بر آب خواهد شد.

[۱. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ایرانیان و علائم ظهور

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 11}

 

در روایات از  پنج علامت حتمی و چندین علامت غیرحتمی که پیش از ظهور اتفاق می‌افتد، نام بُرده شده است؛ قصد داریم در ادامهٔ پیام‌ها این علائم را نام بُرده و به نحوۀ ارتباطشان با ایرانیان بپردازیم.

«خروج سفیانی» اولین نشانه است که طبق روایات در ماه رجب اتفاق می‌افتد و با خروج یمانی و فرد دیگری به‌نام خراسانی (که جزء پنج علائم حتمی نیست) هم‌زمان است. پس از آن در ماه رمضان، ندای آسمانی شنیده می‌شود و در ماه ذی‌الحجه، قتل نفس زکیه رخ می‌دهد و نهایتاً در ماه محرم واقعۀ مبارک ظهور امام مهدی اتفاق می‌افتد.

در روایت دربارۀ خراسانی یا همان ایرانیانِ کنونی این‌گونه گفته شده است: «هنگامی که سپاه سفیانی مشغول قتل و غارت اهل کوفه است، به ناگاه پرچم‌هایی از سوی خراسان روی می‌آورند که به‌سرعت و شتابان منازل را می‌پیمایند. در میان آنان تعدادی از اصحاب امام مهدی نیز حضور دارند.»*۱

حضور اصحاب امام مهدی در میان سپاه خراسانی و ایرانیانِ زمینه‌ساز ظهور، خود بهترین دلیل بر حقانیت و هدایت‌یافتگیِ قیام خراسانی در کنار پرچم یمانی است. شناخت نشانه‌های ظهور اهمیت زیادی دارد از جمله باعث می‌شود به تاریکی و گمراهیِ عصر غیبت گرفتار نشویم و جبهۀ حق را از باطل تشخیص دهیم.

[۱. نعمانی، الغیبة، ص ۳۹۲]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)