{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 16}
پس از شکست سفیانی از ایرانیان (سپاه خراسانی) و به‌عقب رانده شدن آن‌ها، دومین شکست، در واقعهٔ خَسفِ بَیداء [که از نشانه‌های حتمی قبل از ظهور است] اتفاق می‌افتد؛ یعنی سپاهی که سفیانی برای مقابله و جنگ با امام زمان به سمت مدینه روانه کرده بود، به یک‌باره در زمین فرو‌می‌رود.
حضرت قائم پس از خروج در مکه و آشکار شدن ظهورشان بر همگان، به مدینه و سپس کوفه می‌رود و میان ایرانیان، عراقی‌ها و یمنی‌ها با ایشان، پیوند و ارتباط نزدیک برقرار می‌شود و با حضرت بیعت می‌کنند. امام نیز آنان را می‌پذیرند و دولت کریمه در کوفه تأسیس می‌شود.*۱
طبق روایات، همهٔ اصحاب خاص و کارگزاران حکومت حضرت مهدی از عجم‌ها هستند.*۲
[۱- بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۲؛ 2- ینابیع المودة، ج ۳، ص ۱۳۳]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
