{تربیت مهدوی - شماره 37}
تربیت اجتماعی یعنی تربیتِ نسلِ منتظر برای حضور فعّال و مهدوی در اجتماع، و یعنی تربیتِ نسلی که به وظایف و مسئولیت‌های خود آگاه بوده و به آن عمل کند.
به همین جهت باید از گوشه‌گیری، اِنزوا و بی‌اعتنایی پرهیز کنیم و دردِ جامعه را دردِ خود بدانیم و به دنبالِ وحدت، همبستگی و دوری از اختلاف و دشمنی باشیم.
حکومت‌های بی‌دین و نامشروع، نسبت به امور اجتماعی و فساد و تباهی‌های جامعه، بی‌تفاوت هستند. اما جامعهٔ مهدوی، پرتلاش، پویا، سازنده، با برنامه و در تضاد و مبارزه با ظلم، فساد و بی‌عدالتی است. جامعهٔ مهدوی، حکومت‌های نامشروع را نمی‌پذیرد و برای تشکیل حکومت حضرت تلاش می‌کند. مدعیان دروغین را پَس زده و با انحراف و منحرفان برخورد می‌کند. رفتارش بر اساس عقل و فطرت است و چون تربیت شدهٔ مکتب اهل‌بیت است، صبورانه مشکلات را تحمل کرده و چاره‌جویی می‌کند.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
