{مهدویت در نهج البلاغه - شماره 11}

 

«...تُخْرِجُ لَهُ الْأَرضُ أَفَالیذَ کَبِدِها، وَ تُلْقی إِلَیْهِ سِلْماً مَقَالِیدَهَا...»

دستیابی به منابع زمین و کشف و استخراجِ بیشترِ این منابع، جزء اموری بوده که انسان‌ها از قدیم به آن مشغول بوده‌اند، البته طبق بسیاری از نظریات، با وجود پیشرفت‌هایی که بشر در زمینهٔ تکنولوژی‌‌های مختلف داشته است اما همچنان توانایی دستیابی به بسیاری از منابع موجود در زمین را ندارد. بر اساس روایات، یکی از اصلی‌ترین ویژگی دوران پس از ظهور، دستیابی به تمامی منابع زمین می‌باشد.

در همین رابطه، در بخشی از خطبهٔ ۱۳۸ نهج‌البلاغه، امیرالمومنین، پس از اشاره به این موضوع که در آینده کسی خواهد آمد که غیر از حاکمان امروزی بوده و بر شما حکومت خواهد کرد و از ظالمان انتقام خواهد گرفت، در ادامه به اوضاع رضایت‌بخش و پربرکت پس از ظهور می‌پردازند و می‌فرمایند در آن زمان، زمین گنج‌هاى خودش را بیرون مى‌ریزد و کلیدهایش را در اختیار امام زمان قرار داده و سرزمین‌ها و نقاط اسرارآمیز و ناشناختهٔ جهان آشکار می‌شود.

 

11- امام مهدی در نهج البلاغه

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)