{مهدویت در نهج البلاغه - شماره 31}
«...کَمْ ذَا وَ أَیْنَ أُولَئِکَ؟ أُولَئِکَ وَ اللَّهِ الْأَقَلُّونَ عَدَداً وَ الْأَعْظَمُونَ عِنْدَ اللَّهِ قَدْراً...»
امام علی در حکمت ۱۴۷ بعد از ذکر فواید وجود امام در هر زمانی میفرمایند: «آنها چند نفرند و کجا هستند؟ به خدا سوگند تعدادشان اندک و قدر و مقامشان نزد خدا بسیار والاست»
همان گونه که قبلاً اشاره کردیم، اوصافى را که امام در ذیل این کلام نورانى بیان کرده ناظر به امامان معصوم است. و در بیان ویژگی‌های این بزرگواران، امام علی میفرمایند، آنها هستند که علم را به حقیقت بصیرت دریافت کرده‌اند و به حق‌الیقین رسیده‌اند، دنیا در نظرشان کوچک و روحشان به عالم اعلا مرتبط است و خلفاى الهى در زمین و داعیان به دین او هستند.
به امید آن که لیاقت دیدار و خدمت به آخرین امام معصوم، یعنی حضرت مهدی که تمامیِ این ویژگی‌ها در او تجلی پیدا کرده است را داشته باشیم.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
