{از تولد تا امروز - شماره 32}
_ یه سوال! بنظرتون در دوره غیبت صغری امکان نامه‌نگاری بین امام و مردم وجود داشته؟
علی زیرکانه لبخندی زد و گفت: بله. گاهی مردم مسائل فقهی یا شخصی و مالی خودشون رو می‌نوشتند و به نائب می‌دادند و نائب جواب رو با خط امام می‌آورد. گاهی هم از نماینده می‌خواستند خواسته و مسائل‌شون رو برای امام بنویسه و نایب جواب رو از طرف امام می‌آورد.
_ آفرین! البته نشون دادن نامهٔ امام جز برای دلایل خاص و مصلحت اندیشی لازم نبود.
از جمله فعالیت‌های دیگهٔ امام در دوره غیبت این بود که گاهی شیعیان در بعضی مسائل عقیدتی با هم منازعه می‌کردند. در این موارد غالباً با مراجعه به یکی از نمایندگان، مشکلشون حل می‌شد، اما گاهی هم جواب و پیامی از طرف امام می‌اومد که حرف ایشون تمام کنندهٔ بحث بود.
_بذارید یک مثال از مراجعات مردم به نمایندگان برای حل مشکلاتشون رو واستون بگم: مثلاً خداوند به یکی از شیعیان فرزندی داد، ولی نوزاد روز هشتم فوت کرد. پدر نوزاد در نامه‌ای خبر مرگ فرزندش رو برای امام نوشت. امام در جواب او گفتند: به زودی خداوند به جای او دو فرزند به تو عطا می‌کند. اسم اولی را احمد و دومی را جعفر بگذار. و همان طور که امام فرمودند شد. منبع این ماجرا هم ص۱۷۱ غیبت طوسیه.
ادامه دارد...
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
