{مهدویت و ولایت فقیه - شماره 24}
حضرت علی در خطبۀ ۱۳۱ نهج‌البلاغه خطاب به مالک می‌فرمایند: «...تقام المعطله من حدودک.»*۱ [...و آن حدود که مقرر داشته‌ای، جاری شود]؛ و این‌گونه یکی از فلسفه‌های قبول حکومت را «اقامهٔ حدود و قوانین الهی» بیان می‌کنند که به تعطیلی کشیده شده است.
این یعنی همان عدالت قضایی که جلوه‌ای دیگر از عدالت است. عدالتی که حتی پیامبر اکرم در راستای نهادینه‌کردن آن، یعنی برابری افراد در مقابل قانون، در آخرین روزهای زندگیشان خود را برای قصاص توسط مردی عرب آماده می‌کنند.*۲
دنیای پُر از تبعیض امروز، تشنۀ چشیدن طعم چنین عدالتی است. عدالتی که جز با ظهور منجی محقق نمی‌شود. بی‌شک تنها کسی که می‌تواند دنیا را به سمت این چشمۀ گوارا رهبری کند، کسی است که افزون‌بر تسلط بر معارف الهی، توسط اولیای الهی به ما شناسانده شده باشد.
امروز، ولیّ فقیه تنها کسی است که می‌تواند مانند ناخدایی آگاه، کشتی طوفان‌زدۀ عصر غیبت را هدایت کند و آن را به ساحل نجات و مقصد ظهور برساند.
[1. نهج‌البلاغه، خطبه ۱۳۱ ؛ 2. سفینةالبحار، ج ۱، ص۶]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
