{مهدویت و ولایت فقیه - شماره 13}
مسئلۀ مشورت و شورا، اصلی مهم در اسلام است. شاید شما هم بارها این آیه را شنیده باشید: «...وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ...»*۱ چیزی که مشخص است این است که انجام مشورت در مسائل مختلف می‌تواند بسیار به پیشرفت کارها کمک کند.
اما سؤال اصلی اینجاست که آیا می‌شود این مسئله را در تصمیم‌گیری مسائل مهم و اساسی مانند ولایت فقیه نیز استفاده کرد و ولایت فقیه را به صورت شورایی اداره کرد؟ آیا استفاده همزمان از نظرات چند فقیه بهتر از یک نفر نیست؟
شاید این جمله در ظاهر زیبا به نظر بیاید اما باید به این موضوع دقت کرد که قطعاً بسیاری از امور مهم نیاز به وحدت رَویه در تصمیم‌گیری دارد؛ حتی خداوند در ادامهٔ آیۀ بالا بلافاصله می‌فرماید: «..فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ»*۲ یعنی تصمیم نهایی را به عهدۀ خود پیامبر گذاشته است.
پس قطعاً در مسئلۀ مهمی مانند ادارۀ جامعه توسط ولیّ فقیه، که بیشتر از هر جای دیگری نیاز به وحدت رویه و مواضع قاطعانه وجود دارد، وجود شورا نه تنها مفید نیست بلکه گاهی می‌تواند باعث نرسیدن به نظر واحد شود و مردم را از حرکت به سمت جامعۀ آمادۀ پذیرش ولایتِ ولی معصوم دور کند.
[۱. سوره آل عمران، آیه ۱۵۹؛ 2. همان]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
