او از شام فریاد می‌زند

{مهدویت در نهج البلاغه - شماره 13}

 

«...کَأَنِّی بِهِ قَدْ نَعَقَ بِالشَّامِ وَ فَحَصَ بِرَایَاتِهِ...»

در بخشی دیگر از خطبهٔ ۱۳۸ نهج‌البلاغه، امام علی دربارهٔ فردی ظالم و خونریز سخن می‌گویند که در آینده از شام سر برمی‌آورد و چنان اهل ایمان را درهم مى‌کوبد که جز اندکى از آنها باقى نمى‌ماند.

شارحان نهج‌البلاغه در مورد این شخص دو نظر دارند؛ گروهى این بخش از خطبه را اشاره به عبدالملک بن مروان پنجمین خلیفهٔ اموى می‌دانند و گروهی معتقدند که این شخص کسى جز «سفیانى» نیست؛ کسی که قبل از قیام حضرت مهدی از شام خروج می‌کند، مردم را به سوى خود فرا مى‌خواند و خون‌هاى بسیار مى‌ریزد. نفس‌ها را در سینه‌ها حبس مى‌کند و قیام‌ها را در نطفه خفه مى‌نماید، و با خون‌ریزى گسترده از شام تا کوفه و از کوفه تا مناطق دیگر را زیر سیطرهٔ خود قرار مى‌دهد.

با توجه به این که بخش‌هاى گذشتهٔ این خطبه دربارهٔ ظهور امام زمان بوده به نظر مى‌رسد که جمله‌هاى بالا نیز اشاره به ظهور سفیانی دارد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

بعد از دو شکست، کعبه غوغا می‌شود

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 16}

 

پس از شکست سفیانی از ایرانیان (سپاه خراسانی) و به‌عقب رانده شدن آن‌ها، دومین شکست، در واقعهٔ خَسفِ بَیداء [که از نشانه‌های حتمی قبل از ظهور است] اتفاق می‌افتد؛ یعنی سپاهی که سفیانی برای مقابله و جنگ با امام زمان به سمت مدینه روانه کرده بود، به یک‌باره در زمین فرو‌می‌رود.

حضرت قائم پس از خروج در مکه و آشکار شدن ظهورشان بر همگان، به مدینه و سپس کوفه می‌رود و میان ایرانیان، عراقی‌ها و یمنی‌ها با ایشان، پیوند و ارتباط نزدیک برقرار می‌شود و با حضرت بیعت می‌کنند. امام نیز آنان را می‌پذیرند و دولت کریمه در کوفه تأسیس می‌شود.*۱

طبق روایات، همهٔ اصحاب خاص و کارگزاران حکومت حضرت مهدی از عجم‌ها هستند.*۲

[۱- بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۲؛ 2- ینابیع المودة، ج ۳، ص ۱۳۳]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

خبر به گوش ایرانیان رسید...

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 15}

 

سفیانی با حمایت غرب و یهود و تظاهر به دین‌داری، گروه زیادی از مسلمانان را فریب می‌دهد و بر منطقهٔ شامات یعنی سوریهٔ فعلی مسلط می‌شود. او دو نیروی نظامی آماده می‌کند که یکی به سمت عراق و دیگری به سمت مدینه روانه می‌شوند.

به علت کینه‌ای که نسبت به آلِ محمد و پیروان آنها دارد، برای سَر شیعیان پاداش تعیین می‌کند و در عراق و شام به کشتار وسیعی دست می‌زند.

وقتی این خبر به گوش ایرانیان می‌رسد، گروهی منتسب به خراسانی با لشکری عظیم برای یاری مسلمانانِ عراق راهی کوفه و با سپاه سفیانی درگیر می‌شوند.

سپاه سفیانی که پیش از آن به‌سرعت پیشروی کرده و کسی جلودارش نبوده، به‌وسیلهٔ ایرانیان ضربهٔ سختی می‌خورد، عقب‌نشینی می‌کند و به سوریه برمی‌گردد.

می‌توان گفت نجات عراق از طغیانِ سفیانی و شکست و به عقب راندن سپاه او، از مهم‌ترین نقش‌های ایرانیان در جریان ظهور است.

[قوم نشان‌شده، نوشتهٔ اسماعیل شفیعی سروستانی، خلاصهٔ گفتار هشتم]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

قدرت جهنمی، لشکر سبز می‌خواهد

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 12}

 

ایرانیان علاوه بر زمینه‌سازی برای ظهور، پیش از ظهور نیز با جبهۀ حق همراه هستند و با باطل می‌جنگند. از جمله سپاهیانی که ایرانیان (سپاه خراسانی) با آن‌ها خواهند جنگید، «سپاه سفیانی» است.

خروج سفیانی از علائم حتمی پیش از ظهور است؛ براساس بعضی روایات سفیانی شخص مُعینی از آل‌ابوسفیان و از فرزندان اوست اما از برخی روایاتِ دیگر می‌توان نتیجه گرفت که سفیانی یک فرد نیست، بلکه این احادیث اشاره به صفات و برنامه‌هایی مشابه عملکرد ابوسفیان و روشی مانند او دارد*۱ که سعی دارند با قدرت جهنمی‌ خود در مسیر قیام امام‌مهدی وقفه ایجاد کرده و از بیداری مردم و از بین‌بردن نظام‌های ظالم جلوگیری کنند.

هرچند در نهایت سفیانی در برابر قیام جهانی مهدی به زانو در خواهد آمد و تلاش‌ها و نقشه‌هایش نقش بر آب خواهد شد.

[۱. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ایرانیان و علائم ظهور

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 11}

 

در روایات از  پنج علامت حتمی و چندین علامت غیرحتمی که پیش از ظهور اتفاق می‌افتد، نام بُرده شده است؛ قصد داریم در ادامهٔ پیام‌ها این علائم را نام بُرده و به نحوۀ ارتباطشان با ایرانیان بپردازیم.

«خروج سفیانی» اولین نشانه است که طبق روایات در ماه رجب اتفاق می‌افتد و با خروج یمانی و فرد دیگری به‌نام خراسانی (که جزء پنج علائم حتمی نیست) هم‌زمان است. پس از آن در ماه رمضان، ندای آسمانی شنیده می‌شود و در ماه ذی‌الحجه، قتل نفس زکیه رخ می‌دهد و نهایتاً در ماه محرم واقعۀ مبارک ظهور امام مهدی اتفاق می‌افتد.

در روایت دربارۀ خراسانی یا همان ایرانیانِ کنونی این‌گونه گفته شده است: «هنگامی که سپاه سفیانی مشغول قتل و غارت اهل کوفه است، به ناگاه پرچم‌هایی از سوی خراسان روی می‌آورند که به‌سرعت و شتابان منازل را می‌پیمایند. در میان آنان تعدادی از اصحاب امام مهدی نیز حضور دارند.»*۱

حضور اصحاب امام مهدی در میان سپاه خراسانی و ایرانیانِ زمینه‌ساز ظهور، خود بهترین دلیل بر حقانیت و هدایت‌یافتگیِ قیام خراسانی در کنار پرچم یمانی است. شناخت نشانه‌های ظهور اهمیت زیادی دارد از جمله باعث می‌شود به تاریکی و گمراهیِ عصر غیبت گرفتار نشویم و جبهۀ حق را از باطل تشخیص دهیم.

[۱. نعمانی، الغیبة، ص ۳۹۲]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

گمراه‌کنندۀ نیابتی

{یمانی دروغین - شماره 10}

 

از دیگر ادعاهای احمدالحسن بصری، نیابت و سفارت از جانب امام دوازدهم است. در زمان غیبت کبری حتی ارتباطِ باواسطه با حضرت، از طریق نایب خاص نیز قطع شده و کسانی که ادعای مشاهده، وساطت و نیابت خاصه و سفارت کنند، دروغ‌گو هستند.

براساس دیدگاه و نظرات تمامی علمای شیعه، ادعای نیابت خاصه و همچنین سفارت در زمان غیبت‌کبری، مساوی با کفر بوده و هرکس مدعی آن باشد گمراه و گمراه‌کننده است.

امام‌زمان در توقیعی به آخرین نایب خود سَمری می‌فرمایند: «...به‌زودی کسانی نزد شیعیان من آیند و ادّعای مشاهده می‌کنند، بدانید هرکه پیش از خروج سفیانی و صیحهٔ آسمانی ادّعای رویت و مشاهده کند، دروغگویی مفتر است.»*۱

[۱. احتجاج طبرسی، جلد ۲.]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

سفیانی کیست؟ (2)

مکان خروج او:

حضرت علی(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «سپس پسر جگرخوار (یعنی هند، همسر ابوسفیان) از وادی یابس خروج کند تا در منبر دمشق نشیند.»*۱

مدت حکومت سفیانی:

امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: «سفیانی از علائم حتمی است. خروج او در ماه رجب و از آغاز خروجش تا پایان آن، جمعاً ۱۵ماه می‌باشد که در ۶ماه آن جنگ و پیکار می‌باشد و چون شهرهای پنجگانه (دمشق، حمص، فلسطین، اردن و حلب) را تصرف کرد، ۹ماه فرمانروایی می‌کند.»*۲

محل مرگ سفیانی:

حضرت علی (علیه‌السلام) ذیل آیهٔ ۵۱ سورۀ سبا ﴿اگر ببینی هنگامی که فریادشان بلند می‌شود امّا نمی‌توانند (از عذاب خدا) بگریزند...﴾ می‌فرمایند: «کمی پیش از قیام قائم ما، مهدی (عجل‌الله فرجه)، سفیانی خروج می‌کند و ۹ماه حکومت می‌کند و لشکریان او به مدینه وارد می‌شوند تا اینکه به بیدا برسند. در آنجا خداوند آن‌ها را در آن سرزمین فرو می‌برد.»*۳

با فرض صحت روایت بالا و مانند آن تمامی اخباری که از فرورفتن لشکری در صحرای بیدا خبر می‌دهند و مورد قبول شیعه و سنّی است، همگی مربوط به سفیانی و برنامه‌ها و کارهای او می‌شود و لازم به یادآوری است که از پاره‌ای از روایات استفاده می‌شود که امکان دارد سفیانی منحصر به یک فرد نباشد بلکه اشاره به صفات و برنامه‌های مشخص باشد که در طول تاریخ، افراد زیادی مصداق آن بوده‌اند؛ ازجمله روایتی از امام سجاد(علیه‌السلام): «خروج سفیانی از مسائل حتمی و مسلّم است و در برابر هر قیام‌کننده‌ای یک سفیانی وجود دارد.»*۴

[1. غیبت نعمانی، باب۱۸، ص۴۳۴؛ 2. غیبت نعمانی، باب۱۸، ص۴۲۶؛ 3. تاریخ غیبت کبری، سید محمد صدر، ص۶۴۸؛ 4. بحار، ح۵۲، ص۱۸۲]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

سفیانی کیست؟ (1)

از جمله علائم ظهور حضرت ولیّ عصر که وقوعش حتمی شمرده شده است‌، خروج سفیانی است و اخبار و روایات متعددی بر خصوصیات و خروج او دلالت دارد. امام صادق علیه‌السلام فرموده است: «پیش از قیام قائم، پنج علامت حتمی است؛ یمانی، سفیانی، صیحه آسمانی، قتل نفس زکیه، فرورفتن سرزمین بِیداء.»*۱

نام و نَسب او:

امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرموده است: «فرزند خورندهٔ جگرها از وادی یابس خارج می‌شود. اسمش عثمان و پدرش عنسبه و از اولاد ابوسفیان است.»*۲

خصوصیات فردی او:

امام باقر می‌فرمایند: «سفیانی، سرخ‌رو، سفیدپوست و زاغ‌چشم است. هرگز خدا را پرستش نکرده است و به مکه و مدینه نرفته است.»*۳

اعتقادات او:

از برخی روایات استفاده می‌شود که وی مسیحی است و یا دست‌نشاندهٔ مسیحیت است. روایتی را شیخ طوسی نقل کرده است که سفیانی از شهرهای رُم خروج می‌کند و در گردن او سلیب است.*۴

و از برخی روایات استفاده می‌شود که وی مسلمانِ منحرفی است که کینهٔ حضرت علی را در دل دارد؛ چنانچه امام صادق می‌فرمایند: «گویا سفیانی را می‌بینم که در میدان کوفهٔ شما جایگاه خود را گسترانیده است و منادی او فریاد می‌زند: «هرکس سر شیعهٔ علی را بیاورد هزار دِرهم مزد می‌گیرد.» همسایه بر همسایه رحم نمی‌کند و گردنش را می‌زند برای هزار دِرهم. آگاه باشید که حکومت شما در آن زمان به دست زنازادگان خواهد افتاد!»*۵

زمان خروج او:

امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «امر سفیانی از مسائل حتمی است و خروجش در ماه رجب می‌باشد.»*۶ و در حدیثی دیگر امام صادق نیز می‌فرمایند: «خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک‌سال و یک‌ماه و یک‌روز واقع می‌شود.»*۷

[1. کمال‌الدین، ص۶۵۰؛ ۲. کمال‌الدین، ص۶۵۱؛ ۳. الغیبه شیخ طوسی، ص۲۷۰؛ ۴. الغیبه شیخ طوسی، ص۲۷۸؛ ۵. الغیبه شیخ طوسی، ص۲۷۳؛ ۶. غیبت نعمانی، باب۱۸، ص۴۲۶؛ ۷. غیبت نعمانی، باب۱۴، ص۳۶۹]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

سفیانى‏، نشانه ظهور

{مهدویت در نگاه اهل سنت - شماره 19}

 

از نشانه‏ هاى ظهور مهدى موعود، قیام شخصى با عنوان سفیانى است‏. در برخى از احادیث اهل سنت نیز به صراحت از آن به عنوان یکى از نشانه ‏هاى خروج امام مهدى یاد شده است. از جمله در کتاب های:

➖ الحاوى للفتاوى، ص ٨٠

➖ عقد الدرر، ص ٧٦

➖ کنز العمال، ج ١١، ص ٢٧٣

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: «مردی (به نام سفیانی) از دمشق خروج میکند و... مردی از اهل بیتم (نیز) خروج میکند. خبر به سفیانی میرسد؛ او با لشگری به سوی او میرود... تا به بیابانی میرسند و در آنجا فرو میروند و جز یک نفر که خبر آن را می آورد کسی نجات نمی یابد.»

[مستدرک حاکم، ج ۴، ص ۴٧٨ و ۵۶۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چندین خَسف (فرو رفتن در زمین)

{علائم ظهور - شماره 30}

 

در روایات تنها سخن از «خَسف بَیداء بر لشکر سفیانی» نیامده بلکه از چند خَسفِ دیگر نیز سخن به میان آمده:

۱- خسف جابیه: یکی از شهرهای شام که در سمت غرب شام واقع شده.

۲- خسف حرستا: مکانی بزرگ و آباد، میان باغ های شام که بیش از یک فرسخ با شام فاصله داشت.

۳- خسف بغداد.

۴- خسف بصره.

۵- خسف جزیرة العرب ...

[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۱۹۳-۲۰۲]

حتمی بودن خَسف بَیداء

در روایت معتبری از امام صادق پرسیده شد: آیا سفیانی از حتمیات است؟ امام فرمودند: «بله و کشته شدن نفس زکیه از حتمیات است و قائم از حتمیات است و خسف بیداء از حتمیات است... [غیبة نعمانی، ب۱۴، ح۱۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)