امام باقر علیه السلام از حضرت روایت کرده که فرمود: دو امان از عذاب خدا در زمین بود، یکی از آنها برداشته شد، پس دیگری را که باقی مانده بگیرید و به آن چنگ بزنید. اما امانی که برداشته شد رسول خداست. و امّا امانی که باقیست، استغفار است.خداوند بزرگ فرمود: « خداوند آنان را عذاب نمی کند در حالی که تو در میان آنانی، و عذابشان نمی نماید در حالی که به استغفار مشغولند.»
[نهج البلاغه؛ ترجمه استاد انصاریان]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
بچه ی سر به راه و آرامی بود؛ از آنها که آدم خوشش می‌آید دم پَرشان بشود. نشسته بود توی پایگاه بسیج. رفتم ایستادم مقابلش. تند تند داشت سوال‌های فرمِ اعزام به جبهه را پُر میکرد. گفتم: چطوری آقای حسن نیا؟ میخواین فرم رو براتون تحویل بدم؟
همینطور که تشکر میکرد، برگه را داد دستم. همه ی نوشته هایش یک طرف، آن جمله‌ی آخرش یک طرف. توی فرمِ ثبت نام برای اعزام، جلوی سوال «مدت داوطلبی حضور در جبهه؟» نوشته بود «تا انقلاب مهدی»
شهید محمدرضا حسن نیا به روایت سید جواد صدری زاده
[کتاب تاک بی نشان]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
استاد پناهیان :
اگر حضرت ولی عصر در مقام امامت نبودند و تنها یک انسان معمولی اما با هزار سال عبادت مقبول و تجربه ی معقول بودند، تاکنون به چه مقامات علمی و معنوی رسیده بودند؟
آیا سزاوار نیست برای تمنای دیدار چنین شخصیتی، تمام عمر درِ خانه ی خدا ضجه بزنیم و رنج ها بکشیم؟
منبع : کانال مصاف (Masaf@)
{منبرک و دلنوشته مهدوی - شماره 40}
آیت الله بهجت میفرمود: اگر در اتاق در بسته ای باشیم و بدانیم قدرت بزرگی (مثل آمریکا) پشت در ایستاده و سخنان ما علیه خودش را میشنود و به موقع علیه ما به اجرا میگذارد، چقدر مواظب سخنان خود میشدیم؟ پس چرا حال ما نسبت به امام زمان چنین نیست؟
انگار چون میدانیم امام مهربانمان، در پی تلافی بی محبتی های ما بر نمی آیند، اینگونه غافلانه زندگی میکنیم. چقدر خود خواهیم ما! گیرم که رحمت بی منتهای حضرت مانع غضب ایشان بر ما شود؛ اما مگر نه این است که غرق گناه بودن ما، بی اعتنایی ما نسبت به غیبت، دل مبارک امام را آزرده میکند و میشکند؟
امان از ما...؛ محبت دنیا چه بر سر ما آورده؟ دلهایمان چقدر زنگار گرفته که امام زمان بخاطر گناهان ما غصه می خوردند و اشک میریزند و ما هنوز از خجالت نمرده ایم....؟
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{معرفی کتب مهدوی - شماره 40}
منجی گرایی در اندیشه ی اسلام و ادیان آسمانی، اندیشه ای فراگیر و پیشه دار، و نقطه ی اوج و کمال تاریخ بشری است. انسان از گذشته های دور، همواره نسبت به نجات خود دغدغه داشته، و این منحصر به نجات اخروی و معاد نبوده، بلکه سعادت در این دنیا، از مسائل جدی او بوده است.
کتاب منجی در ادیان نوشته ی روح الله شاکری زواردهی، توسط بنیاد فرهنگی مهدی موعود و مرکز تخصصی مهدویت به چاپ رسیده است.
این کتاب در دو بخش ادیان ابراهیمی و ادیان غیر ابراهیمی، به بررسی منجی در ادیان مختلف پرداخته است. نویسنده در صدد است تا تلاش بشر برای ایجاد یک آینده ی امیدوار کننده، همراه با سعادت و خوشبختی و انتظار یک "موعود مصلح مشترک" را به تصویر بکشد.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{دیکشنری مهدوی - شماره 40}
ی - یا لثارات الحسین :
ثار در لغت به معنای خون خواهی است. یالثارات الحسین شعار یاران حضرت مهدی است که به خون خواهی امام حسین، هنگام قیام آن حضرت سر خواهند داد.
در برخی روایات، این عبارت شعار فرشتگان به هنگام یاری حضرت مهدی یاد شده است. البته روشن است چون اباعبدالله آینه ی تمام نمای حق و حقیقت و دشمنان او باطلِ مطلق هستند؛ انتقام از خونِ امام حسین، انتقام از خونِ همه ی مظلومان در طول تاریخ خواهد بود و آن حکومت عدل جهانی، برآورنده ی آرزوی همه ی فرودستان جهان در طول تاریخ.
به امید آن روز نورانی...
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{پرسش و پاسخ مهدوی - شماره 40}
در روایات، کمتر سخن روشنی در این باره به چشم می خورد و تنها سلاح مورد اشاره در کلام معصومان «سیف» است.
عده ای بر این باورند که بکار بردن کلمه «سیف» در معنای حقیقی و ابزار برّنده جنگی خاص است. البته این گروه درباره غالب شدن حضرت با این سلاح بر دشمنان، توجیهات متفاوتی دارند.
دسته ای دیگر بر این اعتقادند که «سیف» در این روایات، کنایه از قدرت و نیروی نظامی است. این گروه شواهد متعددی بر این ادعا ذکر می کنند؛ همان گونه که کلمه «قلم» کنایه از علم و فرهنگ است. آنان شمشیر را نماد قدرت و جهاد مسلحانه دانسته، می گویند: هر ابزاری که قدرت حضرت را به نمایش بگذارد، می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.
با توجه به تکامل خارق العاده علم در آن زمان، ممکن است سلاح هایی فراهم آید که هرگز در تصور انسان های امروز قابل درک نباشد. بنابراین، این مسئله به اهلش واگذاشته شده است.
ضمن اینکه قیام آن حضرت، قیامی است متکی بر قدرت الهی که قدرتی است فوق حد تصور. البته در برخی کتب آمده: زمان قیام، سلاح های پیشرفته از کار می افتد. آنچه به یقین است، اینکه قدرت الهی در قیام امام زمان متجلی می شود.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{دلایل عقلی امامت و مهدویت - شماره 40}
این انسانِ کامل برای انسان «امام» است. هر کسی، شخصی را انسانِ کامل می‌داند و از او پیروی میکند. لذا «امامت» مسئله‌ای همگانی است و اختصاص به مسلمانان یا شیعیان ندارد. بلکه همه امام دارند.
مباحثی مانند: الگو قرار دادن، پیروی کردن، تبعیت نمودن، مُد و... نیز از همین گرایش فطری سرچشمه می‌گیرد. پس هر کسی برای خود امامی بر می‌گزیند و هیچ کس در دنیا بی‌امام نیست و همین خود بهترین دلیل بر وجود امامی واقعی و حقیقی است که برخی مصداق بیرونی و واقعی آن را درست می‌شناسند و تبعیت می‌کنند و برخی دیگر امام باطل را به جای او می‌گذارند. از این رو خداوند نیز در قرآن می‌فرماید: در آخرت همه‌ی انسان‌ها را با امامشان محشور میکند.
پس عشق واقعی انسان به «انسانِ کامل» و گرایشش به او و اطاعت و تبعیت و تقلید از او، خود بهترین دلیل است که «انسانِ کامل» در هر عصری وجود دارد. این «انسانِ کامل» همان «امام زمان» است، هر چند که برخی دیگران را انسانِ کامل میدانند و آنان را امام خود بر می‌گزینند و برخی نیز فرعون های زمان خود را انسانِ کامل می‌خوانند و بقیه را به اطاعت و تبعیت خود دعوت می‌کنند.
[فصلنامه انتظار، خاتمیت امامت و مهدویت]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
آیا میدانستید ؟
حضرت مهدی از نسل پدری به هاجر و از نسل مادری به ساره میرسد؛ از این رو، اهل کتاب هم، او را از خود میدانند. حضرت مهدی نجات بخش کل نسل ابراهیم است و بر این اساس، حضرت ابراهیم پدر همه ادیان آسمانی ست.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
{هزار و یک نکته پیرامون امام زمان - شماره 40}
از امام پرسیده بود: نوزادها، چرا بی دلیل گاهی میخندند و بی درد، گاهی گریه می کنند؟
امام صادق علیه السلام به مفضل فرمود: نوزادی نیست مگر اینکه امام زمان خودش را می بیند و با او نجوا میکند. گریه های نوزاد برای غیبت امام است و خنده هایش برای آمدن امام به سمت او. اما زمانی که نوزاد زبان باز می کند، درِ این رحمت بر او بسته میشود و بر دلش مهر فراموشی میخورد.
[بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۳۸۲]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
