فرقه های انحرافی مهدویت : "عسکریه"

{انحرافات مهدویت - شماره 26}

 

عسکریه، فرقه ای از شیعیان امامیه بودند که امام حسن عسکری را مهدی موعود می‌دانستند و قائل به غیبت او شدند. شیخ صدوق، از آنها به عنوان واقفیه نام می‌برد و در مورد آنها می‌نویسد: ادعای واقفیه این بود که امام حسن عسکری در غیبت است؛ اما با شهادت حضرت ثابت شد که ادعای این گروه باطل است.

عسکریه، آخرین فرقه ای بود که در بخش مدعیان دروغینِ پیش از ولادت به آن پرداختیم. پیام های بعدی پیرامون معرفی مدعیان دروغین پس از ولادت است، که خود به دو بخش تقسیم می شود:

✔️ مدعیان دروغین در زمان غیبت صغری

✔️ مدعیان دروغین در زمان غیبت کبری

[کمال الدین و تمام النعمه، ج ١، مقدمه کتاب]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

بازگشت مردگان یا بازگشت ارواح؟!

{رجعت - شماره 26}

 

یکى دیگر از تحریف‌هاى رجعت، تفسیر آن به تناسخ است. مفهوم تناسخ بطور خلاصه، به این معناست که جهان همواره در گردش است و روح هر انسانى پس از مرگ، دوباره به بدنِ دیگرى باز می‌گردد، تا بر اساس اعمال گذشته خود زندگى کند.

دو ویژگى مهم در تناسخ وجود دارد: یکی انکار معاد و دیگری حلول روح در بدنى غیر از بدن اول؛ و هیچ کدام از این دو رکنِ اساسى تناسخ، در رجعت وجود ندارد؛ زیرا رجعت، نفى معاد را به همراه ندارد؛ بلکه خود نمونه‌ کوچکى از معاد است، که حیات پس از مرگ همه انسان‌ها را به اثبات مى‌رساند. همچنین رجعت، بازگشت دوباره روح به بدن پیشین است که به آن «زنده شدن مردگان» می‌گوییم.

اگر رجعت در نظر کسى تناسخ باشد، قیامت و معاد جسمانى و زنده شدن مردگان به دست مسیح هم باید در نظر او تناسخ باشد و اگر این دو از مصادیق تناسخ نیستند، پس رجعت هم که مانند این دو، زنده شدن مردگان است، تناسخ نمی‌باشد.

[عصر شکوهمند رجعت، ص ٧۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "محمدیه"

{انحرافات مهدویت - شماره 25}

 

این گروه طرفدار امامت محمد بن علی بن محمد بن علی بن موسی الرضا بودند. او از سادات جلیل القدر علوی بود که در زمان حیات پدرش درگذشت و قبرش (امام زاده سید محمد) امروز در نزدیکی «بلد» در فاصله کمی از سامرا قرار دارد و زیارتگاه مردم است.

طرفداران امامت او می‌گفتند: او نمرده و زنده است؛ زیرا پدرش (در زمان حیات) او را برای امامت نامزد کرد و یارانش را به امامت او پس از خود آگاه ساخت؛ از آنجایی که نسبت دروغ بر امام جایز نیست، پس او جانشین پدر است. هرچند او (در ظاهر) در چشم مردم درگذشت؛ ولی او نمرده است و پدرش علی بن محمد از ترس مردم، او را غایب ساخته و او مهدی قائم است.

[درسنامه مهدویت، جلد ١، ص ١١٢]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "موسویه"

{انحرافات مهدویت - شماره 24}

 

یکی دیگر از فرقه های منحرف در زمینه مهدویت، موسویه است. آنان طرفدار امامت موسی بن جعفر و منتظر رجعت او بودند. این گروه را واقفه نیز می‌گویند.

از دیدگاه این گروه، امام موسی بن جعفر نمرده و زنده است، تا اینکه شرق و غرب عالم از آن او می‌گردد و جهان را پر از عدل و داد کند و او مهدی قائم است. گروهی می‌گفتند: او امام قائم است و از دنیا رفته است. هیچ امامی جز او نیست؛ او پس از مرگ بازگشته و رجعت می‌کند و در جایی پنهان می‌شود. گروهی دیگر می‌گفتند: او کشته نشده و خداوند او را به نزد خود به آسمان برده است و در هنگام قیامش، بار دیگر او را باز می‌گرداند.

شیخ طوسی در کتاب الغیبه، ضمن بیان ده ها روایت از این دست، به همه آنها پاسخ داده است.

[درسنامه مهدویت، ج ١، ص ١١١]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "اسماعیلیه"

{انحرافات مهدویت - شماره 23}

 

اسماعیلیه، به امامت شش امامِ اول شیعیانِ اثنی عشری معتقد بودند؛ اما پس از امام صادق، بزرگ ترین فرزند او اسماعیل، یا فرزند اسماعیل، محمد را به امامت پذیرفتند. ریشه پیدایش اسماعیلیه، شاید در این نکته باشد که اسماعیل فرزند ارشد امام صادق، مورد احترام آن حضرت بود؛ به همین دلیل برخی با خود فکر می‌کردند پس از امام صادق او به امامت خواهد رسید.

اما اسماعیل در زمان حیات امام ششم، از دنیا رفت. پس از شهادت امام صادق، گروهی از اسماعیلیه، مرگ اسماعیل را در زمان آن حضرت انکار کرده و او را امامِ قائم دانستند که روزی رجعت خواهد کرد و جهان را پر از عدل و داد خواهد ساخت.

قرامطه (فرقه ای از اسماعیلیه) محمد بن اسماعیل را مهدی موعود می‌دانستند و عقیده داشتند که وی زنده است و در بلاد روم زندگی می‌کند. امام صادق(علیه السلام) در زمان حیات خود، تمام این فرقه ها را طرد و انکار کردند.

[درسنامه مهدویت، جلد ١، ص ١٠٩ و ١١٠]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "ناووسیه"

{انحرافات مهدویت - شماره 22}

 

«ناووسیه» برگرفته از اسم شخصی با نام ناووس از اهالی بصره است. آنان امامت را در امام صادق متوقف می‌دانند و به «صارمیه» معروف هستند. حرفشان این بود که امام جعفر صادق زنده است و نمی‌میرد؛ او مهدی آخرالزمان است؛ آشکار می‌شود و بر مردمان فرمانروایی می‌کند.

در حالیکه امام صادق(علیه السلام) می‌فرمایند: «هنگامی که سه اسم محمد، علی و حسن، به طور متوالی در امامان جمع شد، چهارمین آنان قائم است.» (١)

مفضل بن عمر می‌گوید: بر امام صادق وارد شدم و عرض کردم: ای آقای من! کاش جانشین خودت را به ما معرفی می‌کردی. فرمود: ای مفضل! امام بعد از من فرزندم موسی است و امام خلف و موعود منتظر (محمد)، فرزند حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی است.» (٢)

این گروه پس از مدتی از بین رفتند.

[١- درسنامه مهدویت، جلد ١،ص ١٠٨؛ ٢- کمال الدین و تمام النعمه، ج ١، ص ٣٣۴، ح ۴]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ادعای مهدویت

{انحرافات مهدویت - شماره 21}

 

محمد بن عبدالله، معروف به نفس زکیه، در سال ١۴۵ هجری ادعای مهدویت نمود و به وسیله منصور دوانیقی کشته شد. جالب اینکه پدرش هم با او به عنوان مهدی بیعت کرده است.

نفس زکیه، اولین فرد از علویان است که در زمان عباسیان قیام کرد و معاصر با امام صادق(علیه السلام) بود. وی از بیعت با منصور خودداری کرد.

روزی امام صادق(علیه السلام) خطاب به عبدالله بن حسن فرمودند: «گمان می‌بری که پسرت همان مهدی است؟ چنین نیست و وقت آن نرسیده است...» پس دست بر شانه عبدالله بن حسن زدند و فرمودند: «این خلافت به شما نخواهد رسید و به زودی هر دو پسرت کشته می شوند.»

[مقاتل الطالبین، ابوالفرج اصفهانی، ص۱۱۷؛ درسنامه مهدویت، جلد ١، ص ١٠٧]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرقه های انحرافی مهدویت : "باقریه"

{انحرافات مهدویت - شماره 20}

 

باقریه به گروهی از شیعیان گفته می شود که معتقد به رجعت امام محمد باقر(علیه السلام) بودند؛ آنان امام باقر را مهدی منتظر می دانستند.

جابر آخرین فرد از اصحاب پیامبر است که در کهنسالی و با عارضه نابینایی درگذشت. روزی در یکی از کوچه های مدینه به امام محمد باقر برمیخورد و می گوید: «فرزند من، جدت رسول خدا به تو سلام می رساند.»

باقریه گویند از آنجا که جابر مامور رسانیدن سلام از طرف رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به امام باقر(علیه السلام) بود، پس آن حضرت «مهدی منتظر» است.

[درسنامه مهدویت، جلد ١، ص ١٠۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

"کیسانیه" اولین فرقه انحرافی

{انحرافات مهدویت - شماره 18}

 

یکی از فرقه ها و شاید اولین فرقه ای که در مهدویت دچار انحراف شد، کیسانیه بود. کیسان شاگرد محمد بن حنفیه بود، او محمد را امام میدانست و برای او مراتب و درجاتی قائل شد که خارج از حد وی بود. کیسانیه بعد از درگذشت محمد بن حنفیه به دو گروه تقسیم شدند:

گروه اول؛ مرگ محمد را انکار کرده و گفتند او پنهان شده تا روزی که به او امر شود ظهور کند. این دسته، وی را همان امام منتظر می دانند.

گروه دوم؛ مرگ محمد را باور کردند و پس از او، ابوهاشم عبدالله بن محمد را به امامت برگزیدند و به حلول روح محمد در بدن هاشم اعتقاد یافتند.

کیسانیه بعد از محمد بن حنفیه دوازده فرقه شد.

[درسنامه مهدویت، جلد ١، ص ١٠٢]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

زلزله و تخریب اعتقادات

{انحرافات مهدویت - شماره 14}

 

مهمترین پیامد منفی جریانهای انحرافی، تزلزل در باورهای دینی و مذهبی افراد است که این خود گناه بزرگ و نابخشودنی است. وقتی مریدی از رهبر خود سرخورده میشود و از جریان آنها جدا میشود نسبت به دین و افراد دیندار بدبین میشود و اعتقادات دینی خود را از دست میدهد.

پیامد بعدی این انحرافات، از بین بردن سرمایه های فکری است. بدون شک امروزه مکتب اهل بیت، بیش از هر زمان دیگری نیازمند استفاده از نیروهای فکری در زمینه های مختلف است. از دست رفتن این نیروها، خسارت بزرگی به پیروان اهل بیت وارد میکند.

[درسنامه مهدویت، جلد ۴، ص ١٨٠ و ١٨١]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)